همه گیری کرونا باید شیوه کشاورزی جهانی را دگرگون کند

گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: همه گیری کووید 19 باید این انگیزه را در ما به وجود آورد تا تعریف دوباره ای از نحوه تغذیه انسان ها به دست دهیم. جهان اکنون فرصت منحصر به فردی را در اختیار ما قرار داده تا شیوه های دیرینه کشاورزی را با ترویج رژیم های غذایی سالم تر، تشویق کشاورزان به تولید طیف وسیع تری از مواد غذایی و تقویت همکاری بین بخش های سلامت عمومی، مواد غذایی و کشاورزی سازگارتر کنیم. در این میان تحقیقات کشاورزی می تواند نقش بسیار مهمی در دگرگون کردن سیستم های غذایی و پایدارتر و انعطاف پذیرتر کردن آنها بازی کند.
ضرورت چنین تغییری چون روز روشن است. اول آنکه رژیم های غذایی ناسالم یکی از مهم ترین عوامل خطر مرتبط با مرگ و میر کووید 19 محسوب می شود.  ویروس سارس- کو-2 به شکل بی تناسبی بر کسانی تاثیر می گذارد که دچار اضافه وزن  و دیابت هستند یا از بیماری های عروقی رنج می برند که همگی به رژیم های غذایی ناسالم مرتبط هستند.
همچنین این بحران شکنندگی مفرط سیستم غذای جهانی را فاش کرده است. فاصله گیری اجتماعی و تدابیر قرنطینه خانگی برای جلوگیری از انتشار بیشتر این ویروس، درآمد مردم را و در نتیجه تقاضای جهانی برای مواد غذایی را به شدت کاهش داده است. در نتیجه کاهش قیمت مواد غذایی بین ژانویه تا می 2020 عمیقا بر معاش صدها هزار تن از کشاورزان  خرده پا در سراسر جهان تاثیر گذاشته است.

 بعلاوه تعطیلی رستوران ها و مدارس، اختلالات پیش آمده در لجستیک و ترابری و کمبود ها در نیروی کار مهاجر برای گردآوری محصولات کشاورزی، به هدر رفتن مقادیر هنگفتی از محصولات کشاورزی منجر شده است. بسیاری از کشاورزان با عدم اطمینان فزاینده ای در مورد شروع چرخه کاشت جدید خود مواجه اند، اگرچه برخی تولید کنندگان بسیاررقابتی از این وضعیت نفع برده اند: برای مثال صادرات دانه سویای برزیل به چین در ماه های نخست سال 2020 به میزانی رسیده که تا پیش از این سابقه نداشته است.
اما با توجه به شکنندگی سیستم مواد غذایی، هر انقباضی جدیدی در چرخه تامین یا وضع ممنوعیت های صادراتی می تواند به سرعت بر گرایش های فعلی در حوزه قیمت ها تاثیر بگذارد. امکان دارد قیمت مواد غذایی افزایش زیادی پیدا کند  که باز هم به تضعیف بیشتر امنیت غذایی جهانی می انجامد.
در واقع سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل برآورد می کند که دست کم 14 میلیون و 400 هزار نفر در 101 کشور کاملا وارد کننده مواد غذایی، ممکن است در نتیجه بحران اقتصادی ناشی از کووید 19 گرفتار مشکلات تغذیه شوند. در یک سناریوی افراطی تر- یعنی کاهش ده درصدی  رشد تولید ناخالص داخلی واقعی جهانی در سال 2020- این رقم به 80 میلیون و 300 میلیون نفر افزایش خواهد یافت.
از این رو در کوتاه مدت دولت ها باید نه تنها افراد و موسساتی را که از این همه گیری تاثیر پذیرفته اند مورد حمایت مالی قرار دهند، بلکه باید در جهت جلوگیری از ایجاد یک بحران غذایی نیز دست به اقدام بزنند. سیاست گذاران به جای مختل کردن روند تجارت، باید آن را تسهیل کنند و همکاری و تبادل اطلاعات بین تولید کنندگان مواد غذایی و خریداران را به خصوص در سطح محلی بهبود ببخشند.
تدابیر دراز مدت باید شامل ترویج تغذیه سالم تر نیز باشد. طی 60 سال گذشته رژیم های غذایی درسطح جهانی همگن تر از هر زمان دیگری شده و مواد غذایی حاضری که انرژی بسیار زیادی دارند اما مقدار ریزمغذی های آنها بسیار کم است به شکل روزافزونی بر سایر رژیم ها غلبه یافته است. سه غله- برنج، ذرت و گندم- بیش از 50 درصد از کالری که انسان ها از گیاهان به دست می آورند را تامین می کنند. مردم به طورکلی اما عمدتا فقیرترین آنها، به اندازه کافی مواد غذایی مغذی نظیر میوه ها، دانه های خوراکی، آجیل و غلات کامل را مصرف نمی کنند. حدود 11 میلیون نفر نیز هر ساله در نتیجه رژیم های غذایی ناسالم جان خود را از دست می دهند.

شناسایی رقم های مغذی محصولات کشاورزی که می تواند در رژیم های غذایی گنجانده شود یک اولویت مهم است. برای مثال کینوا، فونیو(یک غله خوراکی بسیار مغذی که تقاضا برای آن رو به افزایش است) و بادام زمینی بامبارای آفریقایی به نسبت بیشتر غلات اصلی، حاوی پروتئین های با کیفیت تری هستند و می توان آنها را در محیط های خشن نیز پرورش داد. تحقیقات بیشتر می تواند به  افزایش بازدهی و قیمت های کمتر بینجامد که در دسترس بودن گسترده تر چنین محصولاتی را امکان پذیر می سازد. دولت ها و اهداکنندگان کمک های مالی می توانند با اختصاص کمک های مالی بیشتر به تولید کنندگان محلی این محصولات و بسیاری دیگر از محصولات مغذی کمک کنند.
بعلاوه محققان می توانند از شیوه های متعارف پرورش گیاهان برای متنوع کردن محصولاتی استفاده کنند که هم اکنون بر رژیم های غذایی فعلی، به خصوص رژیم های غذایی فقیرترین مردمان غالب است. تقویت زیستی محصولات به معنای تولید رقم های مغذی از طریق  پیوند گزینشی یک رقم بسیار مغذی با رقم هایی پر محصول است. این کار شامل  انتقال انتخاب مشخصه های ژنتیک هزاران رقم محصولات کشاورزی است که در بانک های ژن محافظت می شوند یا هنوز در مکان های اصلی خود وجود دارند.
اصلاحات در طرف تامین نباید به همین جا خاتمه پیدا کند، چون تولید مواد غذایی از جمله عوامل اصلی تخریب زیست محیطی و از دست رفتن تنوع زیستی است. در تولید محصولات کشاورزی مقادیر زیادی آب شیرین مصرف می شود، عامل تولید 30 درصد از گازهای گلخانه ای جهانی است و موجب تخریب زیستگاه های طبیعی به منظور ایجاد فضای لازم جهت پرورش دام ها یا محصولات کشاورزی می شود. با این حال تحقیقات کشاورزی مدت ها با سرمایه گذاری های انجام شده روی تولید بذرهای بهتر، حیوانات مقاوم تر به بیماری ها و تکنیک های تولید به صرفه تر برای تعداد کوچکی از گونه های گیاهای و جانوری، به جای پایداری زیست محیطی بر افزایش بازدهی تمرکز داشته است. دولت ها نیز این گرایش را با حمایت های مالی،  وضع استانداردهای مقرراتی و توافقنامه های تجاری تشویق کرده اند.

اما مسابقه برای تولید و عرضه کالری های ارزان تر، موجب لطماتی جانبی عمدتا از جهت تغذیه ای و توسعه محلی شده است. به دلیل آنکه «مسابقه بر سر کالری ها» بر زنجیره های تامینی اتکا دارد که بر تولید چند محصول پایه ای معدود از سوی تعداد محدودی از کشورها تمرکز دارد، بسیاری کشورهای دیگر به وارد کنندگان محض مواد غذایی تبدیل شده اند. همه گیری کرونا وابستگی مفرط و شکننده این کشورها به معدودی تولید کننده را که هزاران کلیومتر دورتر قرار دارند و نیاز به زنجیره های تامین کوتاه تر و متنوع تر را به خوبی نمایان ساخته است.
همچنین رقم تخمینی 600 میلیارد دلار یارانه نیز از جمله عوامل پیش برنده مدل فعلی تولید مواد غذایی بوده که عمدتا در کشورهای پیشرفته سالانه به کشاورزان پرداخت می شود. این قبیل طرح ها به تامین مفرط و قیمت های کمتر می انجامد و درنتیجه تولید مواد غذایی را در کشورهایی که فاقد ظرفیت مالی برای حمایت از کشاورزان خود هستند محدود می کند.
حل این مشکل بنیادین مستلزم دست زدن به اقدامی قاطع در چندین جبهه است. ما به تحقیقات بیشتری در مورد تولید مواد غذایی دیگری نیاز داریم که بتوانند یک رژیم غذایی متنوع تر و سالم تر را حفظ کنند و اقتصادهای در حال ظهور و در حال توسعه بتوانند بسیاری از آنها را تولید کنند. همچنین سیاست گذاران باید  سیستم های تولید سازنده ای را تقویت کنند که مروج تنوع زیستی باشد و کیفیت خاک و آب را که نقش بسیار مهمی در سازگاری با تغییرات اقلیمی دارند بهبود بخشد. دولت ها، سازمان های بین المللی و سازمان های مردم نهاد باید نقش پیشتازی را در شکل دهی به محیط  نهادینه شده ای ایفا کنند که جای دادن این تغییرات گسترده در دستور کار تحقیقات کشاورزی را امکان پذیر سازند.
این همه گیری نیاز مبرم به دگرگون کردن کشاورزی را برجسته کرده است و بازسازی اقتصادی که این دگرگونی را دنبال کند، نشانگر فرصتی ایده آل برای تامین تغذیه و سلامت بهتر برای همگان است.
نویسنده: مائوریسیو کاردناس/خوآن لوکاس ریستریپو (Mauricio Cárdenas) وزیر دارایی پیشین کلمبیا /  (Juan Lucas Restrepo) مدیر کل ائتلاف بین المللی
منبع: https://b2n.ir/682967

انتهای پیام