نویسندگان بیشتر به نوجوانان توجه کنند/ داستان‌هایم نوجوانانه است

خبرگزاری فارس _ همدان: زخم پشت گوش پسربچه را که به خاله نشان می‌دادم خادم فهمید. خانم خادم که بعد فهمیدم دکتر کودکان است پشت گوش بچه را نگاه کرد. وقتی فهمیدم خانم خادم یک خانم دکتر است، حس عجیبی پیدا کردم. با خوشحالی و بغض رو کردم به گنبد طلایی و زیر لب گفتم:" چه لذتی داره وقتی دکتر باشی و خادم حرم یه امام مهربون....

این قطعه بخشی از داستان یاسمین زهرا شکل‌آبادی است، یکی از نوجوانان داستان‌نویس همدان که به مناسبت روز ادبیات کودک و نوجوان چندکلامی با او گفت‌وگو کردیم.

این داستان‌نویس نوجوان با بیان اینکه در حال حاضر ۱۵ سال دارم و چندین سال است که در کلاس‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شرکت می‌کنم اظهار کرد: تاکنون تعداد زیادی داستان نوشته‌ام که با موضوعات نوجوانی بوده است.

وی افزود: دو مورد از داستان‌هایم با عنوان "خادم‌های مهربان آقا" و "امید نمی‌میرد" موفق به کسب مقام شایسته از کشور شده است.

شکل‌آبادی علت گرایش به داستان‌نویسی را علاقه‌اش به این حوزه دانست و گفت: با توجه به اینکه با نوشتن می‌توان احساسات را منتقل کرد بنابراین هرگاه سوژه خوبی به ذهنم برسد شروع به نوشتن می‌کنم.

وی ادامه داد: از ۹ سالگی در کلاس‌های کانون پرورش فکری شرکت می‌کردم، در ابتدا کلاس انیمیشن می‌رفتم که بعدها کارگاه خلاق نیز به آن اضافه شد، در آن کارگاه با نویسندگی آشنا شدم و کار را ادامه دادم.

شکل‌آبادی با بیان اینکه در همه موضوعات دست به قلم می‌شوم افزود: بیشتر در زمان‌هایی که سوژه‌های خاصی به ذهنم برسد، شروع به نوشتن می‌کنم.

وی با بیان اینکه در داستان‌هایم هم واقعیت و هم تخیل جای خود را دارد گفت: در مجموع سعی می‌کنم داستان‌های تخیلی‌ام قابل باور باشد.

این نوجوان داستان‌نویس حمایت والدین را عامل اصلی موفقیت‌اش دانست و بیان کرد: پدر و مادر با حمایت‌های خود باعث شدند تا این راه را ادامه دهم.

وی به مسائل و مشکلات حوزه نویسندگی اشاره کرد و گفت: کتاب‌هایی که می‌خوانم بیشتر در ژانر ماجراجویی، احساسات و هیجانات دوران نوجوانی است اما متاسفانه اینگونه کتاب‌ها کم است.

شکل‌آبادی با تاکید بر اینکه در کتاب‌های حوزه نوجوانان باید فضاسازی و استفاده از جملات و کلمات مناسب باشد تصریح کرد: نویسندگانی هستند که نمی‌توان با آنها ارتباط گرفت و مطالبشان گیج‌کننده است، از این شاخه به آن شاخه می‌پرند و حاشیه‌نویسی دارند.

وی با بیان اینکه کتاب‌های ایرانی با موضوع نوجوان کم است به خاطر همین بیشتر ادبیات خارجی می‌خوانم گفت: من در نوشتن از مربیان کانون کمک می‌گیرم و در آنجا علاوه بر نقد نوشته‌ها، سوژه‌هایی را برای داستان‌نویسی انتخاب می‌کنیم. 

این نوجوان داستان‌نویس بیان کرد: نویسندگان بیشتر حواسشان به نوجوانان باشد زیرا آنها بیشتر در زمینه بزرگسالان کتاب می‌نویسند در حالی که نویسندگان خارجی به نوجوانان توجه بیشتری دارند.

انتهای پیام/۸۹۰۰۳/