به گزارش خبرگزاری فارس، پوریا خلیل‌تاش در خصوص حضورش در اسکی، اظهار داشت: از کودکی به اسکیت و اسکی علاقه داشتم و بعد از آسیب دیدگی دست چپم، تصمیم گرفتم فعالیتم را در ماده پارااسنوبرد ادامه دهم. اگر زمان به عقب بر می گشت و قرار بود در کودکی ورزش را آغاز کنم باز هم اسکی و اسنوبرد را انتخاب می کردم تا امروز از مدال آوران ایرانی این ماده در رویداد‌های جهانی باشم.
وی افزود: البته موفقیت‌های دایی ام، بهنام خلجی باعث شد تا خانواده از من حمایت بیشتری کنند و مشوقم برای رسیدن به اهداف ورزشی باشند. شاید ما از نظر ظاهری با افراد سالم متفاوت باشیم اما به افراد دارای معلولیت پیشنهاد می کنم تا وارد دنیای ورزش شوند و برای رسیدن به مدال تلاش کنند چرا که با این موفقیت، فراتر بودن توانایی‌های خود را باور خواهند کرد.
ملی پوش پارااسنوبرد کشورمان در خصوص شیرین ترین خاطره ورزشی اش به چه زمانی بازمی گردد، تصریح کرد: در این مدت که در تیم ملی حضور داشتم، رقابت‌های مختلفی را تجربه کردم که پارالمپیک زمستانی ۲۰۱۸ شیرین ترین خاطره ورزشی ام شد و هنوز از یادآوری حضورم در رژه تیم ملی در این رویداد بزرگ، احساس غرور می کنم.
خلیل‌تاش با اشاره به کسب مدال در پارالمپیک زمستانی ۲۰۲۲ آرزوی ورزشی ام است، تاکید کرد: در کنار آرزوی مدال آوری در پارالمپیک، اهداف بزرگتری را دنبال می کنم و امیدوارم روزی بتوانم به توسعه رشته پارااسکی به خصوص اسکی روی آب ویژه افراد دارای معلولیت در کشورم کمک کنم.در این مدت سعی کردم افراد دارای معلولیت را با پارااسکی و ورزش‌های جانبازان و معلولین آشنا کنم چرا که ورزش حس خوب زندگی است.
وی با اشاره به اینکه ساوه شمشکی رئیس انجمن، از تیم ملی و تمام ورزشکاران پارااسکی حمایت می کند، گفت: وی زحمت های زیادی برای من و دیگر ورزشکاران کشیده است که از او تشکر می کنم.
خلیل‌تاش در گفت‌وگو با وب سایت فدراسیون ورزش‌های جانبازان و معلولین خاطرنشان کرد: اگر روزی به عنوان ورزشکار از دنیای حرفه ای ورزش خداحافظی کنم، فعالیتم را در قالب مربیگری ادامه می دهم چرا که به این کار علاقه دارم و پیشرفت پارااسکی در کشورم از اهداف مهم زندگی ام است.
انتهای پیام/ا
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
