به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، در حالی که مجلس شورای اسلامی و سازمان بازرسی حساسیت زیادی روی بحث دو شغلهها و چند شغلهها دارند، اما ظاهرا بسکتبال از این قاعده مستثنی بوده و افراد میتوانند در آن چند شغل را با هم داشته باشند؛ بدون اینکه کوچکترین ایرادی به آنها گرفته شود.
مدتی قبل بود که شبنم کلاهی که رئیس هیات تهران بود و سرپرستی تیم ملی بانوان را هم برعهده داشت، به عنوان دبیر فدراسیون انتخاب شد. در همان زمان انتقادات زیادی شد که طباطبایی، رئیس فدراسیون در واکنش به این انتقادها گفت: "کلاهی در صورتی که در پست دبیری فدراسیون ماندنی شود، از ریاست هیات تهران استعفا خواهد کرد"؛ این در حالیست که حدود 40 روز از این اتفاق میگذرد.
ماجرا تنها به اینجا ختم نمیشود و چند شغله ها در بسکتبال زیاد هستند؛ به طوریکه وقتی دستشان در این پر میشود، به رشته دیگر هم کوچ میکنند.
جعفر محمدپور که داور بوده و مسئول انجمن بسکتبال با ویلچر، هم اکنون در هیات تهران هم سمت دارد و به تازگی به عنوان دبیر فدراسیون دوومیدانی منصوب شده که یعنی چهار کار همزمان در دو رشته. اینکه یک فرد چطور میتواند 4 کار را در دو رشته به صورت همزمان انجام دهد، قابل تامل است.
اما نکته جالب توجه اینکه رامین طباطبایی که به مسئولیتهای کبیر در شهرداری گرگان و هیات بسکتبال این شهر ایراد گرفته و عنوان کرده یکی از آنها را باید انتخاب کند، چرا در مورد این دو گزینه که نامشان برده شد، ورود نکرده و اولتیماتومی نمیدهد؟
اگر اولتیماتوم و قانونی وجود دارد، چرا برای همه یکسان نیست و تبعیض دیدهمیشود؟ این سوال مطرح است که کسی که دبیری یک فدراسیون را برعهده دارد، چطور میتواند بسکتبال کلانشهر تهران را هم اداره کند؟
به گزارش فارس، شاید مسئولان فدراسیون در توجیه این صحبتها عنوان کنند که برخی پستهاش شغل محسوب نمیشوند، اما به هرحال یک مسئولیتی محسوب میشود که باید به نحو احسن انجام شود. این تناقض را چگونه می توان پاسخ داد؟
انتهای پیام/