خبرگزاری فارس از شهرری: شهرری از دیرباز مهد قهرمانان و افتخارآفرینان مطرح در سطح ملی و بین المللی بوده و ورزشکاران ری همواره پیشگام در عرصه‌های مختلف قهرمانی هستند که برای موفقیت‌های روزافزون و پیمودن مراحل ترقی نیازمند حمایت همه جانبه مسؤولان هستند.
فائزه شهریاری یکی از ورزشکاران افتخارآفرین و ارزنده شهرری در رشته بسکتبال، از حدود ۱۰ سال پیش عضو تیم ملی است و اعتقاد دارد هیچ توجهی از سوی مسؤولان به وی نشده است و در همین زمینه گفت‌وگویی با این بانوی ورزشکار انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.
فارس: لطفا خودتان را معرفی کنید.
فائزه شهریاری متولد سال ۱۳۷۳ و بسکتبالیست هستم.
از ۱۱ سالگی بسکتبال را از باشگاه سوم خرداد شهرری شروع کردم، در ۱۳ سالگی به تیم لیگ برتری راه آهن پیوستم و در ۱۴ سالگی وارد اردوی تیم ملی نوجوانان شده و به عنوان کاپیتان انتخاب شدم و پس از آن عضو تیم ملی جوانان و از ۴سال پیش وارد تیم ملی بزرگسالان شدم.
فارس: چرا رشته بسکتبال را انتخاب کردید؟
علاقه اصلی من والیبال بود و به اصرار مادرم رفتم بسکتبال و یک روز مربی من خانم سپیده خوشقدم که موفقیت ورزشی خود را مدیونش هستم گفت؛ اگر می‌خواهی حرفه‌ای شوی باید یک ورزش را انتخاب کنی و من تصمیم گرفتم سراغ بسکتبال بروم و برای همیشه با والیبال خداحافظی کردم.
فارس: در این مدتی که در ورزش بسکتبال و تیم ملی هستید، از مسؤولان شهرری کسی پیگیر امور ورزشی شما بود؟
حدود ۱۰ سال است تیم ملی هستم و هیچ مسؤول ورزشی و غیرورزشی شهرری من را نمی‌شناسد، حتی بعد از کسب مقام سوم قهرمانی دانشجویان جهان هم کسی سراغ من نیامد.
در فرمانداری شهرری از همه ورزشکاران ملی پوش تقدیر شد ولی کسی با من تماس هم نگرفت. در اداره ورزش شهرری هم کسی مرا نمی‌شناسد و بارها از این بابت دلم گرفته که من برای شهرم این همه زحمت کشیدم ولی کسی حتی نام من برایش آشنا نیست.
فارس: چه مقام‌هایی کسب کردید؟
-اولین مدال جهانی دانشجویی(برنز)
-کسب مقام سوم در مسابقات قهرمانی غرب آسیا بعد از ۴۰سال اعزام تیم ملی بانوان به این مسابقات
-حضور با تیم باشگاهی در لیگ آسیا
- ۲ مقام قهرمانی، ۲ نایب قهرمانی و ۳ مقام سومی در مسابقات لیگ ایران
فارس: بابت فعالیت در این ورزش درآمد مالی دارید؟
پول آن چنانی نیست، مبلغ ناچیزی که فقط صرف هزینه‌های خود این رشته می‌شود. ما ۶ ماه با تیم‌های باشگاهی قرارداد می‌بندیم و قراردادهای بازیکن‌های ملی بستگی به ارزش بازیکن، سابقه و توانایی‌هایش دارد. البته هزینه‌های بسکتبال زیاد بود ولی چون پدرم ورزشی بود خیلی حمایتم کرد.
فارس: اکنون در کدام تیم هستید؟
درحال حاضر در نفت آبادان هستم که بودجه خیلی کمی داشت که متأسفانه به دلیل اینکه نتوانستیم بازیکن بخریم در لیگ‌چهارم هستیم.
فارس: شیرین‌ترین خاطره ورزشی؟
مقام سومی قهرمانی دانشجویان جهان و بازی تیم سنگالی که از آمادگی جسمانی خوبی برخوردار بودند و قبلاً به این تیم باخته بودیم ولی در این بازی با غیرت بازی کردیم و بازی را بردیم و سوم شدیم.
فارس: تلخ‌ترین خاطره ورزشی؟
برای بازی‌های بیرون مرزی آماده شده و خیلی خوب تمرین کرده و آمادگی کامل داشتیم و می‌دانستیم که نتیجه می‌گیریم ولی یک هفته قبل از اعزام که قرار بود لباس‌ها را تحویل بدهند گفتند مسابقات و اعزام کنسل شده که واقعاً خبر بدی بود.
فارس: مهم‌ترین انتظار شما چیست؟
انتظار می‌رود مسؤولانی بر منصب بنشینند که تخصصی باشند و خودشون ورزشکار بوده تا قدر ورزشکاران و قهرمانان را بدانند و فقط صرف اینکه با تحصیلات و بعضاً هم غیرمرتبط مسؤولیت نگیرند و اگر در محیط ورزشی بالا آمده باشند شرایط و زندگی یک ورزشکار را بهتر درک می‌کنند.
فارس: گلایه اصلی شما؟
بخاطر نامهربانی‌ها هیچ رغبتی برای مصاحبه نداشتم. هنوز در شهرری یک سانس ورزشی نمی‌دهند که با شاگردان تمرین کنم حتی حاضر هستیم هزینه‌ها را خودمان بپردازیم اما همکاری نمی‌کنند و مجبور هستیم در پارک تمرین کنیم.
در شهرری ملی پوشان دیگری نیز در بخش آقایان داریم مثل برادرم علی شهریاری، مهدی کامرانی، سعید داور پناه و سایر ورزشکاران در این رشته که واقعاً دیده نشدند و کلاً بسکتبالی‌ها در شهرری محجور هستند.
فارس: اتفاق مهم در حوزه بسکتبال بانوان چه بوده؟
مهم‌ترین ویژگی تیم فعلی این است که بعد از ۴۰ سال توانستیم به مسابقات برون مرزی راه پیدا کنیم و با حجاب در مسابقات شرکت کنیم که FIBA(فدراسیون بین‌المللی بسکتبال) با حجاب ما موافقت کرد و با این تجربه کم برون مرزی نتایج خوبی را کسب کردیم که بهترین آن سومی دانشجویان جهان بود.
فارس: بهترین دوست ورزشی؟
مربی خوبم سپیده خوشقدم و ستاره یزدانی که خیلی برایم زحمت کشیدند.
فارس: بزرگترین آرزوی ورزشی شما؟
رفتن به المپیک ۲۰۲۴
فارس: چند کلمه کوتاه و یک جمله از شما؟
بسکتبال: عشق
شهرری: دوست داشتنی‌ترین و غم انگیزترین به خاطر بی‌مهری مسؤولان
فائزه شهریاری: قوی
سپیده خوشقدم(مربی): محکم و استوار
پدر و مادر: جزو وجودی انسان
به گزارش فارس، تجربه نشان داده است ما به جای اینکه استعدادهای ناب خود را در رشته‌های مختلف به خصوص در ورزش از کودکی شناسایی و با حمایت و برنامه‌ریزی درست و اصولی در مسیر اصلی خود قرار دهیم، بودجه را به نوعی صَرف می‌کنیم که هیچ ثمری ندارد و قهرمانان و نام آورانی که به هر شکل و با هر مشکلی سبب افتخار برای نام ایران می‌شوند هم در ادامه همین روند با بی‌مهری و بی‌توجهی مواجه می‌شوند.
انتهای پیام/۶۷۰۶۲/م/س
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
