سایه وعده‌های پوچ روی خاطرات طلایی والیبال/ گم شدن پاداش‌ در هیاهوی قهرمانی!

به گزارش خبرگزاری فارس، تیم والیبال جوانان ایران 5 مرداد ماه 1398 در دیدار پایانی مسابقات قهرمانی زیر ۲۱ سال جهان که در کشور بحرین برگزار شد به مصاف ایتالیا رفت که این دیدار نفس‌گیر و حساس را با نتیجه 3 بر 2 به سود خود پایان داد. شاگردان عطایی برای اولین بار در تاریخ موفق شدند با تاریخ سازی عنوان قهرمانی جهان را به دست آورند.

بهترین عملکرد ایران در مسابقات جوانان جهان مربوط به سال 2007 بود که ایران با هدایت مصطفی کارخانه توانست عنوان سومی را کسب کند، اما سال گذشته تاریخ نوعی دیگر رقم خورد و شاگردان عطایی توانستند بهترین عنوان تاریخ والیبال جوانان را کسب کنند. 

* نام‌هایی که در تاریخ ثبت خواهد شد

ستاره‌هایی همچون امیرحسین اسنفدیار، امیرحسین توخته، مرتضی شریفی، محمدرضا حضرت‌پور، امیرمحمد فلاحت‌خواه، مهران فیض امام‌دوست، بردیا سعادت، سهیل کمال‌آبادی، پوریا یلی و ... در آسمان والیبال ایران و جهان درخشیدند و پس از آن اکثر آنها در محیط حرفه‌ای به کار خود ادامه دادند و حالا تضمین کننده آینده والیبال ایران هستند. این نام‌ها تا همیشه در تاریخ ثبت خواهند شد، چون روزی روی سکوی قهرمانی جهان ایستادند.

عطایی و دستیارانش هر دوره با برنامه‌ریزی منظم کار را آغاز کردند و در سکوت و آرامش پیش رفتند. در آن مقطع خیلی‌ها از جمله افشین داوری، سرپرست فدراسیون این قهرمانی را به خود و دوران سرپرستی‌‌اش ربط دادند و محمدرضا داورزنی هم در آن مقطع معاون وزیر بود و به گفته خود حواسش به این رشته محبوب بود. والیبال جوانان ایران با برنامه‌ریزی دقیق، تمرینات سخت و مشکلاتی همچون وجود بازیکنان مشترک با تیم ملی نوجوانان و بزرگسالان راهی بحرین شد.

* دلِ نسل طلایی را قرص کنید!

تک تک اعضای تیم ملی جوانان از آنالیزور این تیم یعنی حسین خوریانی گرفته تا مربیانی همچون مسعود آرمات، حسین کاظمی و علیرضا طلوع‌کیان و در راس آنها بهروز عطایی شب و روز تلاش کردند تا بازیکنان بهترین نمایش را داشته باشند.

دو شکست در مراحل ابتدایی کار را کمی برای جوانان شایسته والیبال ایران سخت کرد، اما آنها هیچگاه ناامید نشدند و در بهترین زمان به خود آمدند. آنها در فینال از ایتالیایی‌ انتقام گرفتند که ولاسکوی بزرگ پشت آن بود و تا روز فینال هیچ شکستی در کارنامه نداشت. عطایی و شاگردانش سنگ تمام گذاشتند و تاریخ‌ساز شدند.

* قهرمانی و پهلوانی؛ کسی لب به گلایه باز نکرد

حالا از آن اتفاق بزرگ و تاریخی دقیقاً یک سال می‌گذرد و اعضای کادر فنی و بازیکنان این تیم دغدغه‌هایی دارند. در آن مقطع وعده‌هایی به این ستاره‌ها داده شد که حالا تقریباً هیچکدام از آنها محقق نشده است. شاید بهتر بود آقایانی که برای قرار گرفتن در عکس‌های یادگاری سخت تلاش می‌کردند، کمی هم به فکر وعده‌های خود بودند تا دل آینده‌سازان والیبال قرص شود و با قدرت به راه خود ادامه دهند.

قهرمانان جهان با وجود اینکه در این یک سال آبروداری کرده و لب به گلایه باز نکردند، اما دلشان چرکین شده است و کمی از مسئولان دلخور هستند. آنها نه پاداش قهرمانی از فدراسیون گرفتند، نه از وزارت ورزش و نه هیچ ارگان دیگری؛ با وجود اینکه اکبر محمدی، سرپرست تیم و امیرحسین اسفندیار، کاپیتان تیم و سایر مسئولان این تیم بارها برای گرفتن حق بازیکنان تلاش کردند، اما هنوز به نتیجه نرسیده‌اند.   

این روزها که همه به نیکی خاطرات یک سال قبل را مرور می‌کنند، نباید فراموش کنیم که این نسل مطالبه دارد و در شرایط کنونی فدراسیون باید مطالبات آنها را برآورده کند، چراکه یک سال پیش داورزنی معاون وزیر بود و حالا رئیس فدراسیون والیبال؛ اعضای این تیم روی تعدادی سکه یا حواله ماشین یا هر وعده دیگری که به آنها گفته شه حساب کرده‌اند، اما گویا همه آنها در حد وعده‌ای بیش نبود!

در گام بعدی باید فضا و امکانات در اختیار این نسل که حالا نسل طلایی والیبال ایران هستند، قرار بگیرد تا روند صعودی آنها ادامه پیدا کند. همین بازیکنان در نوجوانان جهان قهرمان شدند و حالا به جوانان رسیدند و همان عنوان را تکرار کردند. اگر این اتفاق برای کشورهای صاحب سبک و بزرگ دنیای والیبال رخ می‌داد خیال همه تا حدود زیادی برای رده بزرگسالان راحت بود، اما در ایران شرایط کمی فرق می‌کند.

* درخواست امکانات و توجه برای طی کردن ادامه مسیر

جوانان شایسته والیبال ایران با غلبه بر قدرت‌های دنیا توانستند بر بام جهان بایستند. به عقیده خیلی از کارشناسان قهرمانی جهان در بخش جوانان شاید کمترین عنوانی بود که می‌شد به این نسل اهدا کرد. در سال ‌های گذشته هم برخی نسل‌ها به «نسل‌ طلایی» معروف شدند، اما در رده بزرگسالان کمتر اثری از آنها دیده شد. این بار باید شرایط به گونه‌ای پیش برود تا بهترین شرایط و امکانات در اختیار به نخبه‌های ورزش ایران قرار بگیرد.

امیرحسین اسفندیار، کاپیتان تیم جوانان و ارزشمندترین بازیکن مسابقات جوانان جهان امسال لژیونر شده و باید در لیگ بلژیک بازی کند. مرتضی شریفی، بهترین دریافت کننده مسابقات جهانی چند سالی است که در لیگ‌های ایتالیا و ترکیه توپ می‌زند. امیرحسین توخته هم امسال لژیونر شده و باید در لیگ اسلوونی بازی کند. محمدرضا حضرت‌پور به لیبروی اصلی تیم ملی بزرگسالان تبدیل شده و یلی هم جایی در تیم بزرگسالان برای خود دست و پا کرده است. این نسل به خوبی توانایی‌های خود را نشان داده، اما فقط نباید برای طی کردن ادامه مسیر دلسرد شود. پس بهتر است مسئولان با پرداخت پاداش‌هایشان، قوت قلب‌شان باشند نه مانع پیشرفت‌شان!

انتهای پیام/