به گزارش خبرنگار تشکلهای دانشگاهی خبرگزاری فارس، سروش بستانپیرا فعال دانشجویی و دبیر سابق انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه قم طی یادداشتی نوشت: از ابتدای بهمن استرس اسفند بر جانمان افتاده بود. درست یک هفته مانده به کنکور دکترا خبر آمد که قم قرنطینه شد. بیمارستان کامکار شهر قم مرکز کرونای کشور شد و قبل از آنکه ستاد ملی کرونا تشکیل شود، کنکور دکترا به وقت نامعلومی منتقل شد. دلیل این تعویق یک کلام بود؛ ورود کرونا به ایران!
برای بار دوم، زمان کنکور دکترا مشخص شد. خرداد ماه سال ۹۹ دومین زمان تعیین شده برای کنکور بود. بنا به دلایلی دولت روحانی معتقد بود ملت ایران تمام پروتکلهای بهداشتی را رعایت میکنند و این بیماری ظرف مدت ۳ ماه کنترل شده و پایان مییابد. اما این چنین نشد و تعطیلی کشور با توجه به دستور ستاد ملی کرونا منجر به شروع موجی عظیم از سفرهای ملت شد و کرونا در سراسر ایران پخش شد.
۲۶ اردیبهشت مشعوف از کاهش آمار مبتلایان و مرگ و میر ناشی از کرونا بودیم که متاسفانه با عدم رعایت برخی از مردم، آمار مرگ و میر رو به افزایش رفت. ستاد ملی کرونا تحت فشار بود تا در نهایت تصمیمی جدی اتخاذ کرد. برگزاری همه کنکورها به تیرماه و مردادماه معوق شد. اما جالب این بود که هرچه این جابجایی زمان بیشتر ادامه پیدا میکرد، بر عمق فاجعه کرونا نیز افزوده میشد.
منطق انتقال کنکور تا خرداد ۹۹ حفظ جان داوطلبان بود. خطر کرونا جدی بود و برگزاری آزمونهای ورودی دانشگاهها به احتمال زیاد باعث انتقال شدید ویروس به جامعه بود.
علائم کرونا تا ۱۲ روز غیر قابل تشخیص هستند و شخص مبتلا شده تا ۲ هفته از ابتلای خود به ویروس بیخبر است. پس به هیچ دکتری مراجعه نمیکند و به راحتی در شهر میچرخد و ناقل میشود. برای همین این احتمال وجود داشت که داوطلبانی بدون اطلاع از ابتلای خود به ویروس کرونا، به سالن امتحان وارد شوند و باعث انتقال ویروس به ویگران شوند.
با توجه به تصمیم ستاد ملی کرونا، زمان برگزاری آزمونها برای بار دوم به تعویق افتاد.
امروز در شرایطی قرار است آزمون دکترا برگزار شود که نه تنها شرایط قبلی از بین نرفته است، بلکه متاسفانه رکوردهای ابتلا و جانباختن هموطنان عزیزمان هم جابجا شده است.
کنکور دکترا در شرایطی که تنها ۲ نفر جان خود را در اثر ابتلا به کوید ۱۹ از دست داده بودند، برگزار نشد و امروز که تقریبا هر ۱۰ دقیقه دو نفر از هموطنانمان بر اثر کرونا جان خود را از دست میدهند، قرار است برگزار شود.
دومین نکته حائز اهمیت نیز ویرایش اطلاعات داوطلبان برای اصلاح محل برگزاری کنکور بود که یکبار انجام شد و در مرحله بعدی نقل و انتقالات، متاسفانه صورت نپذیرفت. این در حالی بود که عدهای از داوطلبان با توجه به شرایط زندگی مجبور به نقل مکان بودند و متاسفانه این ملاحظات در بحث انتقال حوزه امتحانی نادیده گرفته شد.
حال باید پرسید که اولا با توجه به نکته فوقالذکر، خطر سفر کنکوریها جهت رسیدن به حوزه امتحانی خود به عهده کیست؟
ثانیا اگر منطق انتقال کنکور از اسفند به مرداد ماه خطر ابتلا به کرونا بوده است، چگونه این خطر نادیده گرفته شده است و کنکور دکترا در شرایط بحرانی مردادماه قرار است برگزار شود؟
ثالثا با توجه به اینکه احتمال ورود افراد مبتلا به کرونا و بدون علائم این بیماری به بخش افراد سالم بسیار زیاد است، با احتمال ابتلای ۱ درصد از داوطلبان به این ویروس، چگونه با فاجعه حاصل از این اتفاق کنار خواهیم آمد؟ این تعداد از ابتلا توانایی تولید یک فاجعه را در خود دارد.
رابعا اگر در این میان جان عدهای به خطر بیافتد و ابتلا به این ویروس باعث مرگ این داوطلبان شود، کدام گزینه از اهمیت بیشتری برخوردار است؟ جان یک ایرانی یا پر شدن صندلی یک دانشگاه؟ اگر دومی مهمتر است، دولت در یک نامه، فلسفه تشکیل ستاد کرونا را برای ملت شرح دهد.
انتهای پیام/