به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، ساعت از شروع برپایی مراسم روز عرفه در حرم مطهر رضوی گذشته و رهسپار قطعهای از بهشت میشوم که در مشهدالرضا به امانت سپرده شده است.
روز عرفه است و قرائت دعای عرفه دعایی که سید الشهدا(ع) پیش از حرکت به سوی سرزمین کربلا و در صحرای عرفات آنگونه با پروردگار سخن میگفت، از شاخصترین اعمالی است که مردم مشهد هم سعی دارند فضیلتش را با اقامه نیایش در جوار بارگاه ملکوتی امام رضا علیه السلام دو چندان کنند.
حمل و نقل عمومی را برای رسیدن به مقصد انتخاب میکنم، اتوبوس از خیابانها گذر میکند تا مرا به مقصدم در حرم امن علی ابن موسیالرضا برساند معدود افرادی که در اتوبوس سوار و پیاده میشوند ماسک گذاشته و فاصله اجتماعی را هم رعایت میکنند.
اتوبوس که به میدان حافظ میرسد آذین بندی زیر پل با دهها دسته پارچه رنگی خودنمایی میکند آخر امروز روز عید خوانده شده و فردا هم عید سعید قربان است. در ادامه مسیر میدان جمهوری اسلامی هم آذین بندی شده است.
به اتوبوسهای بی آر تی که میرسم متوجه میشوم فقط تا میدان بسیج امکان رفتن با اتوبوس وجود دارد و باقی مسیر را باید پیاده طی کنم، چراکه در مسیر بی آر تی در دو میدان بسیج و چهار راه دانش زمین نشست کرده است و کارکنان شهرداری مشغول رفع و رجوع مشکل هستند.
میدان بسیج را پیاده به سوی حرم میروم مسیر منتهی به حرم مطهر رضوی هم با ریسههای الوان آذین بندی و زینت داده شده است. در مسیر هم خانوادهها و افرادی را میبینم که مشغول پیاده روی به سوی بارگاه منوری هستند که قرار است صحن جامع و سرایش نقش صحرای عرفات را برای زائران حضرت بازی کند.
اولین سلام رو در روی گنبد را وقتی میدهم که با دستی که از سر دل تنگی روی سینه گذاشتم به میدان بیت المقدس میرسم.
آسمان هم دقایقی است که حال دلش ابری است و کم مانده بغض دلش بشکند و اشک سراسر مشهد را خیس کند.
به حرم میرسم، ابتدا با راهنمایی یک خادم تب سنجی میشوم و دستهایم را ضدعفونی میکنم حالا نوبت بازرسی است وسایلم بازرسی میشود و دستگاه ایکسری دستی هم برای بازرسی خودم استفاده میشود.
نمیدانم چندمین سلام را میدهم، اما این سلام از داخل صحن جامع به دل خودم مینشیند، لبخند رضایتی که بر لب دارم در ادامه با دیدن برق گنبد طلا ماندگار میشود.
حجت الاسلام علی اسلامیفر از ساعت ۱۶ و ۴۵ دقیقه قرائت دعای عرفه را آغاز کرده و زائران رضوی هم در صحنهای مختلف حرم مطهر رضوی او را همراهی میکنند.
مناجات عاشقانه و عارفانه بندگان با معبود که امروز از آسمان مشهدالرضا به عرش میرود هر لحظه صحرای عرفات و مناجات با پروردگار از سوی آدم ابوالشر و نیز امام حسین(ع) را فرا یاد میآورد.
تمام فاصلههایی که مداح از متن دعا میگیرد تنها به سوی روضه ابی عبدالله میرود و از روز آخر در عرفه میگوید از لحظهای که مولا برای مناجات با خدا از خیمهاش خارج شد.
جمعیت داخل حرم را که میبینم در ذهن تصویری که از صحرای عرفات بر اساس شنیدههایم ساختهام، تداعی میشود، حجاجی که تنها با لباس احرام بر تن و بدون هیچ تعلقاتی در صحرای عرفات به گناهان خود اعتراف میکنند. امروز هم زائران مشهدالرضا آمدهاند تا از سرزمین طوس دست رو به آسمان بلند کنند و زیر آسمان این شهر برای بخشیده شدن گناهان خود دعا کنند.
جمعیت در تمام صحنهای حرم بسیار زیاد است، اما همگی ماسک بر صورت دارند و برخی حتی شیلد هم استفاده میکنند، فاصله اجتماعی هم به واسطه نوع چینش فرشها رعایت شده است، اما واقعا انتظار دیدن این همه جمعیت در حرم را نداشتم.
باران هم دقایقی است که باریدن گرفته و شاید او تاب این همه استغاثه که رو به سویش بلند شده را ندارد و برای بخشیده شدن مردم دست طلب بلند کرده است.
خادمان حرم در حالی که افشانه ضدعفونیکننده در دست دارند زائران را مستفیذ! میکنند تا از ویروسی مهلک در امان بمانند.
پس از اتمام دعا حاج احمد واعظی پشت تریبون قرار میگیرد و او هم از ارباب میخواند، چراکه وصیت امام رضا(ع) این است که در هر شرایطی برای مصیبت سیدالشهدا اشک بریزید.
پس از اتمام مراسم برای زیارت امام الرئوف(ع) وارد صحن کوثر میشوم، رنگین کمانی زیبا آسمان این صحن را زینت داده و تمام زمین هنوز غرق اشکهای آسمان است.
راهی خانه میشوم، ساعت ۱۹ و ۱۵ دقیقه است که از حرم خارج میشوم مردم هم کم کم مشغول خروج از حرم هستند با خودم فکر میکنم نشست زمین در مسیر بیار تی مشهد شاید حکمتی بود تا این جمعیت مجبور به سوار شدن در اتوبوس بدون رعایت فاصله اجتماعی و در نهایت مبتلا به کرونا نشوند، چراکه پیش از این در مناسبتهای مشابه حتی سابقه جر و بحث بین مردم برای سوار شدن داخل حمل و نقل شهری را شاهد بودم.
انتهای پیام/ ۷۰۰۶۱