غول های فناوری زیر ذره بین

گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: شرکت های بزرگ فناوری دوباره و این بار نه از جنبه مثبت آن، زیر ذره بین قرار گرفته اند. روز 29 جولای مدیران آمازون، اپل، گوگل و فیس بوک بیشتر از 5 ساعت را در حضور یک هیات ضد تراست دو حزبی در مجلس نمایندگان آمریکا، صرف پاسخ دادن به پرسش های چالش برانگیزی در ارتباط با قدرت بازار غالب خود کردند. آیا به پایان یک دوران نزدیک می شویم؟
از جهات بسیار همه گیری کووید 19 برای شرکت های فناوری یک موهبت بوده است. همانطور که جف بزوس از آمازون، تیم کوک از اپل، سوندار پیچای از گوگل و مارک زاکربرگ از فیس بوک  در سخنان آغازین خود در این جلسه ضد تراست اشاره کردند، مردم قدردان خدماتی که شرکت هایشان ارائه داده اند هستند. تحقیقات اخیر نشان می دهد که بحران کووید19 موجب افزایش قدردانی از آنها شده است.
این اتفاق جای تعجبی هم ندارد. فناوری های دیجیتال این امکان را به وجود آورده اند که کارکنان کار خود را از خانه انجام دهند، با توجه به تعطیلی مدارس دانش آموزان به تحصیل خود ادامه دهند و مردم در ایام قرنطینه خانگی با عزیزانشان در ارتباط باشند و خود را سرگرم کنند.

شرکت های فناوری از این تغییر وضعیت سود کلانی برده اند. در نیمه اول سال 2020 در حالی که اقتصاد جهانی با رکودی بی سابقه رو به رو بود، سهم آمازون تا حدود 40 درصد افزایش پیدا کرد که افزایش خریدهای آنلاین و استفاده از سرویس های ابری زمینه ساز آن بوده است. با توجه به اینکه زوم به پایگاهی برای برگزاری جلسات از راه دور و روابط اجتماعی آنلاین تبدیل شد، ارزش بازار آن نیز از آغاز بحران کووید 19 تا کنون حدود سه برابر شده است.
در مورد گوگل و فیس بوک  این دو شرکت از محل کاهش درآمدهای تبلیغاتی موقتا متحمل خساراتی شدند. ولی همچنان سهم غالبی از بازار تبلیغات دیجیتال در دست آنها قرار دارد و در حالی که استفاده از گوگل و فیس بوک رایگان است، «اداره رقابت و بازارهای» انگلیس به این نتیجه رسیده است که مصرف کنندگان به شکل موثری  هزینه خدمات مورد استفاده خود را غیرمستقیم از طریق درآمدهای تبلیغاتی  با نرخ 500 یورو برای هر خانوار در سال- که گواهی بر قدرت بازار آنهاست- می پردازند.
احتمالا به نظر می آید که الگوهای جدید کار و روابط اجتماعی، تغییرات پایداری را به وجود خواهد آورد که کاربست های گسترده ای در سیاست گذاری ها خواهد داشت. مهم تر از همه آنکه کم کردن  شکاف دیجیتال بیشتر از همیشه ضرورت پیدا خواهد کرد. از میان اشکال مختلف نابرابری که این همه گیری در حال فاش کردن و دامن زدن به آنهاست، نابرابری در دسترسی به اینترنت و فناوری های دیجیتال از جمله مهم ترین آنهاست.
تمام خدماتی که وضعیت  زندگی مردم را در شرایط حاکم بودن مقررات فاصله گذاری اجتماعی بهتر کرده اند – از دورکاری گرفته تا خرید آنلاین و خدمات استریم کردن- تنها در اختیار کسانی قرار دارد که به اینترنتی با سرعت اتصال معقول و سریع و سخت افزار مناسب دسترسی دارند. بسیاری نیز از طریق اینترنت به مراقبت های درمانی  با پشتیبانی دولتی دسترسی پیدا می کنند که اهمیت قابل توجه دسترسی همگانی به اینترنت را بیشتر نشان می دهد.
در سال های اخیر دولت ها به شکل روزافزونی این ضرورت را به رسمیت شناخته اند. برای مثال در سال 2018 کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا کم کردن شکاف دیجیتال را به اولویتی مهم تبدیل کرد. با این حال در ایالات متحده هنوز حدود یک نفر از هر 20 نفر به اتصال اینترنت پر سرعت دسترسی ندارند. در مناطق روستایی حدود یک سوم خانوارها به اینترنت متصل نیستند. این ارقام در انگلیس نیز به همین اندازه است.
کم کردن از این شکاف مستلزم سرمایه گذاری گسترده در زیرساخت های دیجیتال از جمله ارتباط باند پهن و اینترنت نسل 5 برای خدمات موبایل است. هم در آمریکا و هم انگلیس دولت ها با  انجام سرمایه گذاری های روستایی کم بازده که توانایی جذب سرمایه های خصوصی را ندارند، در تلاش برای  برآورده کردن الزام اول هستند. پیشرفت در الزام دوم شاید سخت تر و به مخالفت سیاسی با غول ارتباطاتی چینی و شرکت پیشگام اینترنت نسل 5 یعنی هوآوی وابسته باشد.
اما شاید معلوم شود که هوآوی نوک یک کوه یخ است، چرا که  تغییر بزرگ فعلی در حوزه اینترنت  به انجام تحقیقات قانونی و سیاسی بیشتر از غول های فناوری منجر خواهد شد. از آنجا که قانونگزاران احتمالا به شرکت های ارتباطاتی فشار می آورند تا سرمایه گذاری خود را افزایش دهند، بحث ها بر سر  الزامات کسب مجوز و قیمت گذاری (اینکه شرکت ها چه مقدار باید سرمایه گذاری کنند و چگونه باید این سرمایه گذاری را انجام دهند) داغ تر خواهد شد. اختلافات پیشین در این باره که هزینه های زنجیره تامین - از اپراتورهای شبکه فیزیکی تا سرویس های استریم کردن – تا کجا باید امتداد یابد، ممکن است از نو مطرح شود.
اما همانطور که جلسه استماع ضد تراست مجلس نمایندگان آمریکا نشان می دهد،  بحث برانگیزترین مسئله احتمالا قدرت بازار شرکت های دیجیتال خواهد بود. حتی در محیط سیاسی به شدت قطب بندی شده امروز، شاهد رشد گسترده نگرانی ها در مورد شرکت های بزرگ فناوری – از جمله دوام تولیدکنندگان کوچک و وابستگی اقتصادی به دسترسی به بازار دیجیتال- هستیم. و قانونگزاران آمریکایی پیشتر با انجام تحقیقات هم از سوی کمیسیون فدرال تجارت و هم وزارت دادگستری، این نگرانی را نشان داده اند.
وقتی پای  قانونگزاری، کسب مالیات و مهار شرکت های بزرگ فناوری به میان می آید، اتحادیه اروپا بسیار از آمریکا جلوتر است. کمیسیون اروپایی پرونده های ضد تراست متعددی را علیه غول های فناوری و همچنین انگیزه های گسترده تری نظیر قانون پیشنهادی خدمات دیجیتال دنبال کرده است. مارگارت وستیجر – کمیسیونر اروپایی سابق در حوزه رقابت و معاون فعلی «کمیسیون اروپایی برای یک اروپای متناسب با عصر دیجیتال» - پیشگام این راه بوده است.

در انگلیس نهاد سی ام ای در حال کار برای به اجرا گذاشتن «بازنگری فورمن» است، یک گزارش تهیه شده با نظارت دولتی در مورد رقابت بازار دیجیتال که در مارس 2019 منتشر شد. این هیات توصیه کرده که شرکت هایی که از نظر راهبردی اهمیت دارند، مشمول مقررات هدفمند شوند، از جمله یک آیین نامه محصول که احتمالا مسائلی نظیر خدمات مطلوب، تغییرات در عبارات و شرایط و پیش آگهی برای تمام ادغام ها را در برمی گیرد.
باید دید که چنین اقداماتی چگونه به اجرا گذاشته خواهند شد، به خصوص در آمریکایی که به سوی یک انتخابات ریاست جمهوری بسیار بحث برانگیز به پیش می رود. اما یک چیز روشن است: هرچند صاحبان انحصار در حوزه فناوری ممکن است سودهای کوتاه مدت قابل توجهی را از سرعت گرفتن دگرگونی فعلی در فضای آنلاین کسب کنند، ولی آنها دیگر نمی توانند از نور تند نورافکن سیاسی که رویشان افکنده شده پرهیز کنند. شاید این نوشته یکی از نشانه های این شرایط تازه به وجود آمده باشد.

نویسنده: دایان کویل (Diane Coyle) نویسنده و استاد سیاستگذاری های عمومی در دانشگاه کمبریج

منبع: https://b2n.ir/840412

انتهای پیام.