از جنگ تمام عیار با دشمن نامرئی تا بی مهری به پرسنل درمانی شرکتی

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، صدای ناله ضعیفی به گوش می‌رسد، صدای خش‌داری که بریده‌بریده کمک می‌طلبد و دست‌های شفا‌بخشی که آرام لبیک می‌گوید.

بدون شک آنگاه‌که بیماری بر ما غلبه می‌کند، امیدمان بعد از خدا می‌شود انگشتان متبحر پزشک و دستان پرمهر سپیدپوشانی که این روزها خوش درخشیدند.

همان‌هایی که بدون شک در همیشه تاریخ مایه افتخار و مباهات بوده‌اند و قریب به اتفاقشان در بحران‌های روزگار اندکی درنگ نکرده‌ و پا پس نکشیده‌اند.

همان‌هایی که این روزها بار دیگر جوانمردی‌شان را ثابت کردند و در بدترین و سخت‌ترین شرایط‌ بی‌رحم روزگار که عرصه را بر همه ما تنگ کرده بود، مقتدرانه ایستادند و درجا نزدند.

بسیاری در این بحران سخت، جان از کف دادند و شانه خالی نکردند و عده‌ای هنوز هم مانده‌اند اما با شانه‌های خمیده!

شانه‌هایی که از فرط خستگی و رویارویی با این حجم از درد و رنج خمیده شده‌اند و کم‌طاقت.

قامت‌های که برای دوباره ایستادن حالا نیاز به همدردی و روحیه‌بخشی دارند.

روحیه‌‌ای از جنس امید و انگیزه، از جنس درک و کمک به سبک‌تر شدن بار سنگین تحمل این بیماری.

پس نیاز است تا با تزریق امید و روحیه به آن‌ها بر توانشان بیفزاییم و آن‌ها را برای ادامه این راه پرپیچ‌وخم، تقویت کنیم.

از زمان آغاز شیوع کرونا بسیاری از پزشکان و پرستاران به‌ویژه آن‌هایی که در مراکز بستری بیماران مبتلابه کرونا مشغول بودند، فرزندانشان را از خود دور کرده و حال خانواده‌هایشان را از دور جویا می‌شدند، اما زمان که گذشت و مشخص شد که این ویروس حالا حالاها دست از سرمان برنخواهد داشت، مجبور شدند فرزندانی که به لحاظ دوری از پدر و مادر دچار افسردگی شده بودند را بازگردانده و این بار با انبوهی از استرس به جهت ترس از انتقال ویروس از محل کار به منزل، از آن‌ها مراقبت کنند.

این تنها یک نمونه کوچک از مشکلاتی است که یک پزشک یا پرستار با آن دست‌به‌گریبان است.

نه‌تنها پزشکان و پرستاران که کلیه کادر درمان از ابتدای کرونا موردتوجه قرار گرفتند و قول و قرارهایی به آن‌ها داده شد، وعده‌هایی که تاکنون محقق نشده است تا بتواند اندکی برای این قشر زحمت‌کش انگیزه آفرینی کند.

پیشگیری بهترین راه مقابله با کرونا

اشرف محمدی پرستاری با ۲۳ سال سابقه کار است که از ابتدای شیوع ویروس کووید‌ ۱۹ در بیمارستان حضرت علی‌اصغر(ع) به‌صورت شبانه‌روزی مشغول به کار است.

وی در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس با اشاره به آلامی که بیماران کرونایی تحمل می‌کنند مردم را به ماندن در خانه و رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی ترغیب کرد و گفت: موج دوم کرونا را پشت سر گذاشتیم اما خطر هنوز دور نشده است و در صورت عدم رعایت، دوباره شرایط حاد بازخواهد گشت. پس مردم بدانند که بیمارستان‌ها گنجایش پذیرش حجم بالای بیماران را ندارند حتی اگر همه بیمارستان‌ها هم اقدام به پذیرش کنند بازهم پاسخگو نخواهد بود پس ‌رواست مردم برای کاستن خستگی کادر درمان که بیش از شش ماه است بی‌وقفه در حال پرستاری از بیماران در شرایط سخت و طاقت‌فرسا هستند، با رعایت پروتکل‌ها و حفظ فاصله اجتماعی و عدم حضور در تجمعات تلاش کنند.

وی با اشاره به اینکه درمان‌های دارویی برای بیماران مبتلا به کرونا متفاوت است، گفت: این بیماری در بدن هر فردی متفاوت بروز می‌کند و درمان دارویی هم بر بیماران تاثیر متفاوتی دارد؛ لذا پیشگیری بهترین و موثرترین درمان است.

محمدی با بیان اینکه در ایام کرونا همسرش مدیریت خانه را به عهده گرفته است، گفت: به دلیل کمبود نیرو، پرسنل مجبور به انجام اضافه‌کاری بوده و بعضا ۲۴ تا ۴۸ ساعت به‌صورت یکسره در حال فعالیت هستند، پس مدیریت خانه و بحث آموزش فرزندمان به عهده همسرم است.

وی به‌عنوان سرپرستار بخش دیالیز بیمارستان مشغول است و کمبود تخت در کنار کمبود پرسنل تخصصی را در بخش دیالیز عاملی جهت افزایش ساعت کاری پرسنل عنوان می‌کند.

محمدی با اشاره به اینکه بیماران اورژانسی دیالیز در کنار بیماران کرونایی که بعضا دچار نارسایی کلیه می‌شوند و ساعت‌های طولانی باید دیالیز شوند، ما را با کمبود تخت مواجه کرده است، گفت: عاجزانه از مردم تقاضا می‌کنیم که بهداشت را رعایت کنند و پیشگیری را به‌عنوان بهترین راه شکست کرونا بدانند؛ چراکه اضافه کردن تخت و پرسنل پروسه‌ای زمان‌بر و هزینه‌بر است.

وی با تاکید بر اینکه پرسنل به لحاظ روحی شرایط مناسبی ندارند، افزود: متاسفانه وعده‌های داده‌شده به پرسنل محقق نشده است و حتی مواردی که در نظر گرفته‌شده، تفاوتی با پرسنلی که با کرونا مرتبط نیستند، ندارد و همین امر انگیزه را از همکاران سلب می‌کند.

کادر درمان دین خود را ادا کرده‌اند

مسئول بخش جراحی بیمارستان علی‌اصغر(ع) فرد دیگری است که ۱۹ سال سابقه کار دارد و می‌گوید: از زمان شیوع بیماری، بخش جراحی با ۳۶ تخت درگیر بیماری بوده و در بیشتر مواقع تا ۳۴ تخت ما تکمیل است.

طاهره موسوی با بیان اینکه ابتدای شیوع، پذیرش این بیماری ناشناخته برای پرسنل بسیار سخت بود گفت: ابتدای شیوع کرونا نگرانی‌های زیادی به دلیل ترس از ابتلای پرسنل و خانواده‌هایشان وجود داشت به‌گونه‌ای که فرزندهایمان را حدود دو ماه از خودمان دور کردیم؛ اما پس از اینکه مشخص شد بیماری به‌گونه‌ای است که زمان مشخصی برای اتمامش وجود ندارد، فرزندمان را که به لحاظ روحی به‌هم‌ریخته بود بازگردانیم اما استرس انتقال بیماری به او بسیار زیاد است.

وی با اشاره به اینکه کسب رضایت خداوند، وجدان کاری و عشق به این حرفه باعث شد که همکاران از تمام توان مایه بگذارند و تا اینجای ماجرا را پشت سر بگذارند، گفت: کادر درمان دین خود را ادا کرده‌اند، آیا روا نیست برای پرسنلی که تاکنون به نحو احسن از عهده کار برآمده‌اند، حمایت‌هایی صورت گیرد تا ادامه کار را برایشان آسان‌تر کرده و اندکی از تحلیل جسمی و روحی‌شان را بازیابند.

پرسنل انتظار دارند که در این شرایط سخت حکمی برایشان زده شود، حق عفونی به آن‌ها تعلق گیرد و یا حق کرونا به آن‌ها اختصاص داده شود تا حداقل پذیرفتن سختی کار برایشان آسان‌تر شود.

ماندن رد ماسک بر صورت و عرق ریختن ناشی از لباس‌های مخصوصی که کادر درمان ساعت‌ها آن را به تن می‌کنند، درحالی‌که بسیاری از افراد عادی حاضر نیستند بیش از یک ساعت ماسک را بر چهره‌شان تحمل کنند، نشان از تحمل شرایط طاقت‌فرسای ساعت‌ها کار در محیط آلوده بیمارستان آن‌هم بیمارستانی است که می‌دانیم همه مراجعه‌کنندگان به آن کرونا مثبت هستند.

درک این شرایط قطعا ما را بر آن خواهد داشت تا با رعایت و پیشگیری، اندکی در قطع زنجیره انتقال، مؤثر باشیم.

نیروی شرکتی بودن در شأن حرفه پرستاری نیست

رئیس نظام پرستاری فارس در این راستا از خدمات بی‌شائبه ۱۴ هزار پرستار، بهیار، پرسنل اتاق عمل و بیهوشی در سطح استان یاد کرد.

بهبود ترابی با ارائه عملکردی از نظام پرستاری فارس از ابتدای شیوع کووید ۱۹ تا به امروز گفت: با آغاز بحران کووید ۱۹ پرستاران ما در شهرستان‌ها فعالیت کردند چراکه در هر شهرستان هر بیمارستان حداقل یک بخش را به کرونا اختصاص داد و پرستاران چیره‌دست و داوطلب در این بخش‌ها به کار گرفته شدند.

وی آغاز به کار در این شرایط را بسیار مشکل‌آفرین عنوان کرد و افزود: انجام هماهنگی‌ها، تهیه تجهیزات و  مواد مشابه در ابتدا بسیار مشکل بود تا کم‌کم بر کار مسلط شدیم و در این میان حدود ۶۰۰ نفر از این جمعیت ۱۴ هزارنفری پرستاری استان به کرونا مبتلا شدند.

ترابی با ابراز خرسندی نسبت به نداشتن فوتی در میان این قشر در استان، ادامه داد: از این تعداد حدود ۳۰ نفر بدحال و در بیمارستان بستری شدند و خوشبختانه بهبودیافته و مجددا به کار برگشتند.

ورود فشار به این قشر زحمت‌کش، آلوده شدن خانواده‌هایشان، کمبود نیرو و همه این موارد منجر به تشکیل گروه‌های جهادی در این مسیر بود که ترابی به آن‌ها اشاره کرد.

رئیس نظام پرستاری فارس از بی‌مهری‌هایی که به این قشر روا داشته شده نیز سخن به میان آورد و گفت: با وجود همه تلاش‌ها و فشاری که در این مدت طولانی بر قشر پرستاری وارد آمد، اما بی‌مهری‌ها سبب شد تا انگیزه را از آن‌ها بگیرد.

ترابی افزود: بعضا قول‌هایی توسط وزارتخانه یا مسئولان بالادستی داده شد که علی‌رغم پیگیری‌های دانشگاه علوم پزشکی راه به‌جایی نبرد.

درخواست تبدیل وضعیت نیروهای شرکتی به قراردادی و قراردادی به پیمانی، مهم‌ترین خواسته این صنف است که متاسفانه تاکنون به آن بی‌توجهی شده است.

بدین‌گونه که ترابی دراین‌باره معتقد است: نیروهای شرکتی ما قراردادهای ۸۹ روزه دارند که این نهایت اهانت به پرستاری است که قرار است بر با این بیمار باشد، بیمارانی که از نزدیکان من و شما هستند، آنگاه با یک قرارداد ۸۹ روزه آیا انگیزه‌ای برایشان باقی می‌ماند با این تصور که آیا بعد از سه ماه تمدید می‌شوند یا خیر؟

وی با تاکید بر اینکه شرکتی بودن در شأن پرستاری نبوده و ظلم در حق آنان است از مسئولان خواست تا حداقل به عقد قراردادهای یک‌ساله اقدام کنند.

وی پرستاری را شغلی مهم خواند که به دلیل بودن در شرایط آماده‌باش باشد، باید یک شغل حاکمیتی محسوب شود.

ترابی بیان داشت: وقتی پرستاری در شرایط طاقت‌فرسا با ماسک و لباس‌های گرم در تابستان ۲۴ ساعت شیفت می‌دهد، از ترس ناقل بودن به خانواده‌اش سر نمی‌زند، کودکش را از خود دور نگه می‌دارد و با همه مشکلات روحی و جسمی جوانمردانه پای کار می‌ایستد، نیاز به انگیزه‌ای جهت ادامه کار و تجدیدقوا ندارد؟

آیا حق او دریافت یک حقوق اداره کار و یا حق کرونای ۲۰۰ تا ۸۰۰ هزارتومانی است که آن‌هم برای برخی واریز نشده است؟

ترابی پرستاری را شغلی معلم گونه خواند و بر توجه بیش‌ازپیش به این صنف تاکید کرد.

وی با اشاره به مکاتبات و نامه‌نگاری با استانداری و دانشگاه خواستار پرداخت «فوق‌العاده ویژه» به پرستاران، همان‌گونه به معلمان نیز اختصاص داده‌شده است، شد.

رئیس نظام پرستاری استان فارس در پایان گفت‌وگویش با خبرنگار فارس، از مسئولان خواست تا این قشر فداکار را بیش‌ازپیش دریابند و امید و انگیزه را در آنان تقویت کنند تا جامعه بار دیگر سلامت خود را بازیابد؛ چراکه بخش زیادی از این مهم با دستان پرمهر این سپیدپوشان بی‌ادعا رقم می‌خورد‌.

انتهای پیام/ م/و