به گزرش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، دکتر فتح الله امی، رئیس پژوهشگاه هوافضا در گفتگویی با خبرگزاری مهر در خصوص آخرین فعالیتهای این پژوهشگاه برای اعزام انسان به فضا و سایر پروژههای در دست اقدام این پژوهشگاه داشته است که مهمترین بخشهای آن در ادامه آمده است.
- سند توسعه هوافضا دارای ۶ فصل است و در ۳ بخش کلی، فعالیتهایی را در حوزههای فضایی، هوایی و دفاعی مشخص کرده که در دو بخش فضایی و هوایی، ماموریتهایی بر عهده این پژوهشگاه قرار گرفته است.
- در بخش فضایی، تعداد قابل توجهی پروژههای فضایی آمده که از جمله آن میتوان به ساخت راکتهای کاوش اشاره کرد که در فصل ۵ این سند راهبردی به عنوان اهداف کلان فضایی کشور برای سال ۱۴۰۴ درنظر گرفته شده است.
- رسیدن به جایگاه نخست منطقه در حوزه فضایی در میان ۲۰ کشور حوزه خاورمیانه و آسیای میانه و همسایگان ایران نیز مدنظر قرار دارد. هم اکنون ما در میان ۱۰ کشور رتبه چهارم را در حوزه فضایی در اختیار داریم و باید رتبه اول را در سال ۱۴۰۴ کسب کنیم.
- ما در پژوهشگاه هوافضا پروژههای هوایی را نیز مورد توجه قرار دادیم. در این سند گفته شده که ما باید تبدیل به قطب منطقه در فناوری هوایی شویم. به این صورت که بتوانیم تا ۱۴۰۴ جت منطقهای ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفره را تولید کنیم که این کار توسط دانشگاه امیرکبیر انجام شده و طراحی آن به اتمام رسیده است.
- هدف بعدی ما این است که بتوانیم بالگرد متوسط و نیمه سنگین تولید کنیم. هم اکنون بالگردهای سبک را تولید کردیم و به سمت ساخت بالگردهای متوسط و نیمه سنگین حرکت کرده ایم و امکان تعمیر و نگهداری هواگردها نیز فراهم شده است.
- هدف بعدی نیز طراحی و ساخت موتورهای مینی توربوجت، توربو فن سبک، توربو فن سنگین، توربوکمپرسورگازی با ظرفیت یک تا ۱۰ مگاوات است که تمامی اینها در حال انجام بوده اما به اتمام نرسیده است.
- البته طراحی مینی توربوجت به اتمام رسیده و الان در برخی سیستمهای پرندههای هوایی ما نصب شده است. اما توربوفن سبک و سنگین و کمپرسورها را در دست طراحی داریم که یک شرکت مهندسی و ساخت توربین روی آن کار میکند و توانسته این توربو کمپرسور گازی را تولید کند که هم اکنون در نیروگاهها نصب شده است.
- مشخصاً در بعد فضایی روی راکتهای کاوش کار میکنیم که این راکتها عموماً برای پرتاب موجود زنده است. برای پرتاب موجود زنده به فضا تاکنون ۸ پرتاب داشتیم و از سلول شروع کرده تا میمونها و هم اکنون نیز به سراغ پروژه اعزام انسان به فضا رفته ایم.
- به تازگی با سازمان فضایی ایران قراردادی امضا کردیم تا ساخت راکتهای کاوش برای اعزام انسان به فضا انجام شود. در این پروژه ابتدا راکت کاوش برای اعزام زیرمداری در مقیاس کوچک انجام میشود و پس از آن در مقیاس بزرگ زیر مداری و در ارتفاع بیش از ۲۰۰ کیلومتر، انسان را در مدار زمین قرار میدهیم؛ هم اکنون در حال انجام مقدمات برای اعزام انسان به مرحله زیرمداری هستیم.
- تربیت فضانورد هم به عهده ما است. ما در پژوهشکده زیست فضا و محیط زیست مقدمات این کار را انجام میدهیم. قصدمان این است که تربیت یک فضانورد ایرانی با همکاری کشورهای خارجی دوست که این مسیر را طی کرده اند انجام شود. در برنامه مان این است با یک کشور دوست ابتدا یک پرتاب به ایستگاه فضایی با فضانورد ایرانی داشته باشیم که در این زمینه در حال مذاکره هستیم.
- با روندی که برای پروژه در نظر گرفتهایم حداقل زمان اعزام انسان به فضا سال ۱۴۱۴ خواهد بود. تا سال ۱۴۰۴ همان پرتاب زیرمداری و تستهای مربوطه را دنبال میکنیم.
- معمولاً مسائل پژوهش در شرایط بحرانی اقتصادی کند خواهد شد و شرایط اقتصادی کشور نیز هم اکنون مناسب نیست. به همین علت نیز ما در پروژه اعزام انسان به فضا ۱۰ سال عقب افتادیم. اگر بودجه تخصیص داده میشد ما تا ۱۴۰۴ طبق پیش بینی سند جامع توسعه هوافضا، این پروژه را اجرایی میکردیم.
- یک زمانی با توجه به اعتبارات هنگفت کشور مثلاً اواخر دهه ۸۰ یعنی از سال ۸۵ تا ۹۰، دوران شکوفایی فعالیتهای فضایی بود چرا که بودجه به آن تخصیص داده میشد. اما از سال ۹۰ با توجه به افول بودجه و اعتبارات، مأموریتها و فعالیتهای فضایی هم مانند سایر فعالیتهای پژوهشی کشور کاهش یافت.
انتهای پیام/