به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، وجود و لازمه پوست اندازی در فوتبال کشورمان استفاده از مدیران متخصص و اهل فکر است. در این شکی نیست که در سال های اخیر آنچه به پیکره فوتبال ضربه زده، بی دانشی و کج سلیقه گی مدیران بوده که موجب افول این رشته در سال های اخیر است. بررسی اتفاقات فوتبال در یک دهه گذشته، شاهد مثالهای بسیاری را در این زمینه به نمایش می گذارد.
در این روزها، شاهد حضور اکبر محمدی به عنوان سرپرست مدیرعاملی باشگاه پیکان هستیم. انتصابی که بسیاری را شگفت زده کرد که چگونه یک مربی، آن هم ناکام و شکست خورده، می تواند مدیریت چنین مجموعه ای را برعهده گیرد؟ آیا می توان انتظار داشت که پیکان روزهای خوب گذشته را ببیند یا در مسیر سقوط حرکت خواهد کرد؟
اما ابهام اصلی، درباره تضاد منافع است. آیا حضور اکبر محمدی به عنوان رئیس کمیته جوانان فدراسیون، با حضور او در هیات مدیره پیکان و اینک به عنوان سرپرست مدیرعاملی، مصداق این قاعده جهانشمول نیست؟ شخصی که در فدراسیون فوتبال یک کمیته مهم را در اختیار دارد، چگونه ممکن است همه توان خود را در یک باشگاه که اتفاقا فقط در فوتبال هم سرمایه گذاری نکرده، بگذارد؟ از این به بعد، آیا او به سود باشگاه متبوعش تصمیم می یگرد یا منافع فدراسیون و فوتبال کشور؟ این تناقض را چگونه می توان حل کرد؛ الا کناره گیری از کمیته جوانان؟
مسئله جایی عجیب است که نه از سوی فدراسیون نسبت به این انتخاب واکنشی نشان داده می شود و نه شخص اکبر محمدی نسبت به قبول این مسئولیت، در مورد وظایف و مسئولیت هایش در کمیته جوانان صحبتی مطرح کرده است. یکی از ضرباتی که باشگاه ها و فوتبال کشورمان متحمل شده بابت درگیری های مدیرانی بوده که در چندین جا قبول مسئولیت کرده بودند ولی با وجود همه این تجارب باز هم یک باشگاهی که اتفاقا بازیکن ساز هم هست، دست به انتخابی می زند که این مسئله مهم را فراموش کرده است.
به نظر می رسد اکبر محمدی که این قاعده را رعایت نکرده و از سمتش کنار نرفته، بایستی فدراسیون اقدام کند و فردی شایسته را برای ریاست به کمیته جوانان بگمارد.
انتهای پیام/