به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، «کمیل، مقداد، میثم، از شما میخوام ولایی بمونید و بایستید، بسیجی و حزب‌اللهی، ظاهراً و باطناً؛ و همه کسانی که اینو میبینن، حجاب، حجاب، حجاب» نمی‌دانم در این آخرین لحظات چه رازی نهفته است که سینه‌ها و زبان‌ها به حکمت گشوده می‌شود، به اینکه تمام عمر را باید در چند جمله خلاصه کنی و اگر مجال بود یک دنیا را میهمان نصیحتت!
ای زنده، ای جاویدان، ببین که کمیل و مقداد و میثم‌ات و همه مایی که آخرین جملاتت را شنیده‌ایم شهادت می‌دهیم که مسوولیم و متعهد در برابر سری که به جرم دفاع از تقدس حرم، تیررس حرمله‌های داعشی شد؛ براستی که تاریخ تکرار می‌شود تا هل من ناصرا ینصرنای حسین، لبیک‌هایش را از گوشه به گوشه جهان گلچین کند.
و تو ای شهید کربلای زمانه‌ی ما، تویی که به قول سید شهیدان اهل قلم، در سال شصت و یکم هجری، هنوز در ذخایر تقدیر نهفته بوده‌ای و اکنون، در این دوران جاهلیت ثانی و عصر توبه‌ی بشریت پای به سیاره‌ی زمین نهاده‌ای، خوش باش که خونین در میانه‌ی بزم عاشوراییان درخشیدی و فراتر از محدودیت‌های بشری توانستی خود را به قافله‌ی سالار شهید برسانی و سَر بازی کنی.
اما اینک ای شهید، برخیز و رستاخیز مولایت حسین را بنگر که چگونه جوانان هیئت عشاقش را حوالی ۱۳۸۱ سال پس از واقعه اینگونه به درِ خانه‌ی یارانش کشانده تا حتی پس از شهادت نیز میزبان روضه‌ی ارباب باشی.
ای شهید، ما را دریاب، که روزها برای رسیدن اربعین به تپش افتاده اما گویی عذاب کرونا حائلی است تا ما را از چشم ضریح شش گوشه بیندازد ولی ما آمده‌ایم، با دست‌های خالی و قلب‌های ملهوفی که به خون مبارکت دخیل بسته، تا شفاعتمان کنی و به قدر کَرَم ما را شریک حماسه حسینی‌ات!
می‌گویند طلبه طریق حقیقت بودی اما به نیت گمنامی هیچکس از این راز باخبر نبود، حالا اسمتان بر زبان‌ها افتاده حاج آقا، 《شهید حجت‌الاسلام محمد کیهانی》، همه آن‌هایی که برای روضه ارباب آمده‌اند سراغ شما را می‌گیرند، نشود که سرباز حسین، هیئت عشاق الحسین را دست خالی از درِ خانه‌اش بازگرداند؛ صدای روضه‌ی جوانان بالا گرفته، می‌شنوی حاج محمد؟
_چه خاطراتی بود، حاج محمد
تو روضه‌ها با تو
نمیره از یادم
حسین حسین‌هاتو ...
گزارش: حنان سالمی
انتهای پیام/ر
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
