لباس اسارت کفن من است

به گزارش خبرگزاری فارس از فیروزاباد، ۳۰ سال از آغاز بازگشت آزادگان به کشور می‎گذرد. مردانی که سال‎ها عمرشان را در اردوگاه‌‎های تکریت ١٢، موصل ۱ تا ۴، تکریت ١١، رمادیه و کمپ‎های ۶ تا ۱۳ و ده‎ها اردوگاه دیگر سپری کردند؛ اما گذراندن زمان در دست نیروهای بعث عراق با انواع کمبودها و شکنجه‎ها، تاریخ دیگری را رقم زد.

با بازگشت آزادگان به میهن اسلامی، پای صحبت‎شان که بنشینی از ردپای کابل‎ها و جای اتوهای داغ و خاطرات تلخ و گاه شیرین‎شان در طول مدت اسارات خاطره‎ها دارند. خاطراتی که حتی یادآوری آنها برای پزشکان عراق نیز آزاردهنده است.

آنچه می‎خوانید بخشی از خاطرات همچنین سخنان امروزِ آزادمرد و یادگار ایرانی در ۸ سال جنگ تحمیلی و پس از آن است که سال‎ها برای بازگشتن به کشور و جمع خانواده در شرایطی که بارها به تفصیل در مورد آن سخن گفته شده است، ثانیه‎شماری کرده‎اند.

خدابخش رضایی در ۱۵ مرداد سال ۱۳۲۴ در خانواده‌ای متدین و پایبند به فرامین اسلامی همچنین نسبتاً مرفه در محله محمدآباد شهرستان فیروزآباد استان فارس به دنیا آمد.

وی تک‌فرزند پسر در خانواده بود که دفاع از خاک و ناموس را تکلیف دانسته و به‌ صورت داوطلبانه به فرمان امام خمینی (ره) مبنی بر اینکه جبهه‌ها را پر کنید با ترک همسر ، فرزند یک‌ساله و پدر پیر ۸۰ ساله خود پا به میدان جنگ گذاشت و ۳۷ ساله بود که نامش در لیست اسرای ایرانی در عراق به ثبت رسید.

رفت تا از خاکش، وطنش و ناموسش دفاع کند و بیش از دو هزار و ۵۵۵ روز از شیرین‌ترین دوران زندگی‌اش را در اسارت سپری کرد و زیر شکنجه نیروهای بعث عراقی سر خم نکرد تا مایه عزت و سرافرازی خود و ایران شود.

وی در رابطه با چگونگی ورودش به دفاع مقدس اظهار داشت: یک فروردین‌ماه سال ۶۱ به‌صورت داوطلبانه و به‌ عنوان بسیجی به جبهه اعزام و این حضور در جبهه مرا مصمم‌تر می‌کرد ولی به دلیل برخی مشکلات خانوادگی اعم از وابستگی پدر و مادر به دلیل تک‌فرزند پسر بودن کار را برای من مشکل نموده بود.

یادگار هشت سال دفاع مقدس افزود: اما دیری نپایید که پس از یک ماه حضور در جبهه دست تقدیر اسارت را برایم رقم زد و در بند اسارت در زندان‌های عراق جای داد.

رضایی ادامه داد: ۱۱ اردیبهشت ۱۳۶۱ در دشت عباس منطقه تپه سبز، در نزدیکی پاسگاه فکه به بیش از ۷ سال در بند اسارت در آمدم و معتقدم لباس اسارت کفن من است.

وی اضافه کرد: همه رزمندگان می‌دانستند که باید در طول جنگ ایستاده و باصلابت باشند و اسارت همان دانشگاهی بود که پایداری فرزندان ایران زمین را در برابر ظلم و ددمنشی دشمنان، به یاد دارد.

این آزاده سرافراز بیان داشت: وقتی متوجه شدم که به اسارت درآمدم به این فکر بودم که اگر جنگ چندین سال دیگر به طول انجامد نباید در برابر دشمن لحظه‌ای زمین بخوریم و این هدف در طول ۷ سال از لحظات اسارت با من و دیگر همرزمانم بود.

وی ادامه داد: نیروهای عراقی در زندان هر روز صبح از ما آمار می‌گرفتند و نکته مهم این آمارگیری، ضرب و شتم پس از آن بود.

جانباز و یادگار هشت سال دفاع مقدس تصریح کرد: در زندان به اسرا آب خیلی سرد می‌دادند تا اسرا به گلودرد مبتلا شوند و پس از آن به بهانه دیدن گلوی اسرا، به سر و صورت آنها می‌زدند و در میان چندین اسیر که به گلودرد شدید مبتلا می‌شدند، یک عدد کپسول عاید یک نفر می‌شد و بقیه با کتک‌های بی‌رحمانه مأموران بعثی روبه‌رو می‌شدند.

رضایی اظهار داشت: صدای کابل‌هایی که به اسرا می‌زدند هنوز در گوشم می‌پیچد ولی مقاومت اسرای ایرانی در میان همه ناملایمات، مثال‌زدنی بود.

وی گفت: یکی از شکنجه‌هایی که می‌خواستند به لحاظ روحی به ما وارد کنند، بدزبانی و دشنام بود ولی آنچه باعث شد همه ما بتوانیم سال‌های دور از کشور را تحمل‌کنیم، یاد خدا بود.

یادگار هشت سال جبهه و جنگ گفت: همه تیپ اسیری در میان اسرای ایرانی بود، از دانشجو تا کارمند و دانش‌آموزانی که به عشق جبهه، ترک تحصیل‌کرده بودند.

وی تصریح کرد: از لحاظ ظاهری، اسارت بسیار سخت بود به‌گونه‌ای که جیره غذایی اسرا در حد بسیار کم و یا حذف وعده غذایی خلاصه می‌شد و از لحاظ جسمی هم که ضرب و شتم به حد بسیار بدی می‌رسید ولی باید به این نکته اشاره کنم که با همه این سختی‌ها، روحیه ایثار و صمیمیت در میان اسرا کمرنگ نشد و معرفت و معنویت ، خاطراتی بی‌نظیر از جنس دوران اسارت برای ما ساخت.

دشمنان دست از دشمنی با نظام و انقلاب برنداشته‌اند

وی با تأکید بر اینکه هر چند جنگ نظامی تمام شده است، ولی دشمنان دست از دشمنی با نظام و انقلاب برنداشته‎اند افزود: امروز هم استکبار جهانی در جنگ با ملت ایران قرار دارد و لازم است همه مردم و مسئولان با هوشیاری در برابر دشمنان بایستند.

آزاده سرافراز جنگ تحمیلی بیان کرد: دشمن در برهه‎ای از زمان روی به تهاجم فرهنگی آورد زمانی که موفقیتی در این حوزه کسب نکرد روی به جنگ اقتصادی آورده است.

رضایی با تأکید بر اینکه در این دوران نقش مسئولان خیلی مهم و تأثیرگذار است ادامه داد: مسئولان به‌عنوان خط مقدم این جنگ قرار دارند و باید به گونه‌ای تصمیم‌گیری کنند تا نقشه دشمن خنثی شود نه اینکه با سوءمدیریت، به کمک دشمن کنند.

وی با انتقاد از اقدامات برخی مدیران گفت: متأسفانه برخی از مدیران به جای توجه به ظرفیت‌های داخلی، به منافع خود فکر می‌کنند که این موضوع خیلی به صلاح کشور نیست.

آزاده هشت سال دفاع مقدس بیان داشت: مسئولان باید به این نکته توجه کنند که همان‌طور که در دوران دفاع مقدس با دست‌ خالی در برابر تمام دنیا ایستادیم امروز هم می‌توانیم با الگو گرفتن از اقدامات دوران دفاع مقدس از جنگ اقتصادی دشمن سربلند بیرون بیایم.

وی اضافه کرد: البته باید این نکته را هم متذکر شوم که شرایطی که امروز در حوزه‌های مختلف داریم به هیچ وجه با شرایط کشور در دوران دفاع مقدس قابل‌ مقایسه نیست.

رضایی با تأکید بر اینکه مردم هم همواره در همه عرصه‌ها و زمان‌ها در صحنه حضور داشته‌اند و امروز هم حضور دارند، خاطرنشان کرد: در این راستا لازم است دولت اقداماتی را انجام دهد که فشار جنگ اقتصادی کمتر به مردم وارد شود و مردم در تأمین معاش خودشان با مشکل مواجه نشوند تا مملکت به دست صاحب اصلی‌اش برسد.

 یادگار هشت سال دفاع مقدس افزود: امروز هم آماده و گوش به فرمان ولی امر مسلمین و فرمانده کل قوا بوده و خواهم بود و در هر میدانی که نیاز باشد، با تمام توان و قوا آماده جان‌فشانی و خواهم بود.

این جانباز و آزاده جنگ تحمیلی خطاب به جوانان، زنان و دختران ایران اسلامی گفت: حجاب و پوشش اسلامی و به‌تبع آن، حفظ نظام خانواده نیز از آن رو ارزش دارند که تأمین‌کننده سعادت آدمی و منشأ قرب الهی هستند.

به گزارش فارس خدابخش رضایی، آزاده و جانباز ۳۵ درصد جنگ تحمیلی مورخ چهارم بهمن‌ ماه ۱۳۶۷ به دلیل مصدومیت و بیماری‌های داخلی فراوان به همراه دیگر آزادگان جانباز یک سال پیش‌تر از دیگر اسرا، با اسرای عراقی بیمار، مبادله شده و به ایران بازگشت.

گفتنی است وی پس از یک دوره خدمت صادقانه در آموزش‌وپرورش فیروزآباد فارس به بازنشستگی نائل آمد.

انتهای پیام/ س