به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، توسعه و گسترش شهری به شکل‌های مختلفی اتفاق می‌افتد. یکی از رایج‌ترین شیوه‌ها در گسترش شهری، افزایش محدوده‌های شهری از طریق الحاق یک شهر به شهر دیگر است.
به شهر اصفهان نیز تا کنون سکونتگاه‌های زیادی ملحق شده که از آن جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به شهر رهنان، روستاهای واقع در محور آتشگاه (نصرآباد، کارلادان، آزادان، زهران، جوان) و محور زینبیه (سودان، باطان، ارزنان، دارک) اشاره کرد. آخرین سکونتگاه الحاق شده به شهر اصفهان نیز شهر خوراسگان بود که ۱۸ فروردین ۹۲ طبق مصوبه هیأت وزیران در قالب شهرداری منطقه ۱۵ به شهر اصفهان الحاق شد و اخیراً نیز درخواست‌هایی برای الحاق شهر درچه به اصفهان شنیده می‌شود.
دلایل الحاق: خزش فعالیت و سکونت یا گسترش ارادی
گسترش شهری یا از طریق خزش فعالیت و سکونت به پیرامون و یا با الحاق سکونتگاه‌های پیرامونی به شهر بزرگ‌تر اتفاق می‌افتد. خزش فعالیت و سکونت یک گسترش غیرارادی است که معمولاً نواحی پیرامونی کلان شهرها را دچار اغتشاش فضایی نموده و قابلیت توسعه آن‌ها را کاهش می‌دهد.
در این گونه گسترش، مدیریت شهری در عمل انجام شده قرار می‌گیرد و در بسیاری مواقع برای جلوگیری از تبعات ناشی از تلمبار شدن مشکلات موجود در نواحی پیرامونی با هدف جلوگیری از شکل‌گیری بحران‌های اجتماعی به اجبار به الحاق سکونتگاه‌ها و عرصه‌های فعالیتی - که در بسیاری مواقع از نوع غیر رسمی هستند - به شهر بزرگ‌تر موافقت می‌کند.
اما در گونه دوم (گسترش ارادی از طریق الحاق)، هرچند واحدهای مسکونی و فعالیتی ممکن است فضای بین دو سکونتگاه را مخدوش نموده باشند، اما تصمیم نهایی برای الحاق، ناشی از یک اجبار نیست، بلکه هدف بهره مندی از مزایای ناشی از الحاق است که با حمایت نهادهای مسؤول و ساکنان اتفاق می‌افتد.
دیدگاه‌ها درباره الحاق درچه به اصفهان
رضا واعظ‌مقدم، شهردار درچه در گفت‌وگو با خبرنگار فارس با تأکید بر این که بهترین گزینه برای شهر درچه الحاق به اصفهان است، عنوان کرد: با توجه به کارشناسی‌های انجام شده تا به امروز، ظرفیت الحاق به اصفهان را در شهر درچه می بینیم و شورای شهر درچه نیز با این الحاق موافق است.
البته علیرضا اطهری‌فر شهردار پیشین درچه درباره الحاق این شهر به اصفهان دیدگاه متفاوتی داشت، او بیان کرده بود: در مدیریت کلانشهری در دنیا، الحاق امری منسوخ شده است و به جای آن باید مدیریت درچه را قوی تر کنیم.
پیش از این سید محمدجواد ابطحی، نماینده سابق مردم خمینی‌شهر در مجلس شورای اسلامی اظهار کرده بود: براساس چشم‌انداز آینده اصفهان بزرگ، شاهین‌شهر، فلاورجان و خمینی‌شهر جزء اصفهان خواهند شد.
نماینده سابق مردم خمینی‌شهر در مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرده بود: خمینی‌شهر هم اکنون شهری خوابگاهی شده است؛ بخشی از افرادی که در خمینی‌شهر زندگی می کنند روزها در اصفهان کار می‌کنند و شب‌ها به این شهرستان برمی‌گردند.
وی در رابطه با وضعیت فرمانداری‌های این سه شهرستان پس از الحاق نیز تصریح کرده بود: این سه شهرستان باید فرمانداری مستقلی برای خودشان داشته باشند که شمیرانات و ری در تهران نمونه‌های موفقی از همین ایده هستند.
درخواست درچه برای الحاق به اصفهان تاریخچه‌ای طولانی دارد، در ۲۵ خرداد ماه سال ۱۳۸۳ درخواست الحاق درچه به اصفهان با تأیید امام جمعه از سوی اعضای دومین دوره شورای اسلامی شهر درچه به وزارت کشور اعلام می‌شود اما این درخواست‌ها تا به امروز به نتیجه نرسیده است.
فرصت‌ها و تهدیدات الحاق درچه به اصفهان
اگرچه شهردار و اعضای شورای شهر درچه دلایل فنی خودشان برای الحاق به اصفهان را عنوان نکردند اما برای الحاق این شهر به اصفهان نکات مثبتی از جمله برنامه‌ریزی بهتر در مدیریت شهری، تسهیل تعاملات میان دو شهر و بهبود وضعیت خدمات‌رسانی به شهر درچه در مقایسه با وضع فعلی را نام برد.
در مقابل الحاق این شهر به اصفهان با تهدیداتی از جمله بی‌توجهی به نیازهای واقعی مردم و نگاه ایده‌آلی به ترکیب فضاهای شهری، احتمال از بین رفتن هویت بومی و مستقل درچه و از همه مهم‌تر افزایش قیمت ملک و به تبع آن اجاره‌بها مواجه خواهد بود.
گفتن این نکته خالی از لطف نیست که علاوه بر درچه، باغ‌ابریشم، دولت‌آباد، کمشچه، قهجاورستان، خورزوق و برخوار نیز درخواست الحاق به اصفهان را داشته‌اند و درخواست خمینی‌شهر برای الحاق نیز رد شده است.
نکته قابل توجه در مسأله الحاق شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ نداشتن حد یقف برای این‌گونه طرح‌ها است، به این معنا که اگر الحاق‌های مد نظر نماینده سابق مردم خمینی‌شهر در مجلس شورای اسلامی با پیوستن سه شهرستان به اصفهان انجام شود باید منتظر درخواست الحاق شهرداران شرق اصفهان از یک سو و فولادشهر و زرین‌شهر از سوی دیگر باشیم.
به نظر می‌رسد طرح مسأله الحاق درچه به اصفهان از سوی مدیران شهری در درچه ناشی از تفاوت‌ها و بی‌عدالتی‌ها در توزیع بودجه باشد، موضوعی که نمونه آن در واریز سهم شهرداری‌ها از جرایم راهنمایی و رانندگی و تقسیم ناعادلانه آن به نفع شهرداری‌‌های شهرهای بزرگ به راحتی قابل تشخیص است.
این تفاوت‌ها در تخصیص بودجه باعث شده تا اعضای شوراهای شهر نیز الحاق به شهرهای بزرگ‌تر برای رشد و توسعه بیشتر را راهی برای کسب رضایت مردم بدانند، به عنوان مثال اکبر جزینی سال ۱۳۹۴ در گفت‌وگو با رسانه‌ای عنوان می‌کند: در حال حاضر دُرچه از نظر اعتبارات به جوی آب وصل است، اما اگر همانند خوراسگان و رهنان به اصفهان متصل شود شرایط بسیار فرق می‌کند، زیرا به دریا متصل می‌شویم.
همانطور که پیش‌تر گفته شد درخواست برای الحاق درچه به اصفهان بیش از آن که ناشی از خزش فعالیت و سکونت باشد ناشی از تبعیض‌هایی است که شهرهای مجاور اصفهان در همسایگی خودشان احساس می‌کنند، به عنوان مثال در حالی که شهر درچه با قریب به ۵۰ هزار نفر جمعیت اتوبوس دولتی برای جابه‌جایی مسافران به اصفهان و بالعکس ندارد شهرداری اصفهان چند صد میلیون تومان اعتبار صرفاً برای تبلیغات تازه‌نفس‌های اضافه شده به حمل و نقل جمعی هزینه می‌کند و با وجود این تفاوت‌ها هر شهری در حاشیه اصفهان هوس الحاق به این کلان‌شهر را خواهد کرد.
موضوع تعیین وضعیت الحاق شهر درچه یکی از سوژه‌های مردمی ثبت شده در سامانه فارس من با عنوان «درخواست الحاق شهر درچه به اصفهان» بوده است.
انتهای پیام/۶۳۱۱۳/ج۲۰/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
