اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

هرمزگان

جرقه‌ای که از «شبکه قرآن» شکل گرفت/ بانوی مینابی: حفظ قرآن شیرین و لذت‌بخش است

به حفظ قرآن علاقه داشتم. وقتی از طریق شبکه قرآن این جرقه در من شکل گرفت با یکی از اساتید دارالقرآن تهران به‌نام استاد دانایی آشنا شدم، ایشان خیلی من را در این راه تشویق کردند.

جرقه‌ای که از «شبکه قرآن» شکل گرفت/ بانوی مینابی: حفظ قرآن شیرین و لذت‌بخش است

به گزارش خبرگزاری فارس از میناب، آسیه جاور متولد 1365 و اهل روستای آزادگان از توابع شهرستان میناب واقع در شرق استان هرمزگان است.

وی حافظ کل قرآن کریم است و کار خود را از سال 1393 از طریق مؤسسه دارالقرآن تهران به‌صورت غیرحضوری آغاز کرده است.

این موضوع بهانه‌ای شد تا با این بانوی موفق مینابی به گفت‌وگوی تفضیلی بنشینیم و با نحوه چگونگی حفظ قرآن کریم و تأثیرات کلام خدا در زندگی او آشنا شویم.

فارس: خانم جاور ضمن بیان انگیزه خود از حفظ کلام خدا، مشوق اصلی شما در این راه چه کسی بود؟

جاور: من به این موضوع اعتقاد دارم که در برابر هر استعدادی را که خداوند به انسان عطا می‌فرماید، مسؤولیم و بایستی پاسخگو باشیم. به حفظ قرآن علاقه داشتم. وقتی از طریق  شبکه قرآن این جرقه در من شکل گرفت با یکی از اساتید دارالقرآن تهران به‌نام استاد دانایی آشنا شدم، ایشان خیلی من را در این راه تشویق کردند.

فارس: به‌عنوان حافظ کل قرآن چه سفارشی به همکارانتان و هموطنان دارید؟

جاور: توصیه من این است که با قرآن مانوس شوند و حفظ کل قرآن را سخت و دست‌نیافتنی ندانند بلکه شیرین و لذت‌بخش است و عجله‌ای هم در به اتمام رساندن کل قرآن نداشته باشند بلکه کم‌کم شروع کنن و به کیفیت حفظ توجه کنند نه به کمیت و حفظ کل قرآن را سخت و دست‌نیافتنی و دور از انتظار برای خودشان ندانند بلکه لذت‌بخش بدانند که قطعا به‌دنبال آن ان‌شاءالله عمل به قرآن را در پی خواهد داشت.

فارس: کل قرآن را در چه مدت حفظ کردید؟

جاور: حدود سه سال زمان برد.

فارس: از برکات حفظ قرآن در زندگی‌تان بگوئید؟

جاور: خدا را شکر هم پسرم که ۱۲سال سن دارد در زمینه صوت قرآن از استعداد و توانایی بالایی برخوردار است و دختر کوچکم هم که ۵ساله است در زمینه حفظ قرآن فعال است. از برکات قرآن رزق و روزی است که خداوند به من عطا کرده است و همانطور که می‌دانید، رزق فقط مال نیست. گرچه یکی از برکات قرآن بی‌نیازی مالی از دیگران است و خدا را شکر خداوند این نعمت را به ما داده است. باید بگویم که به لحاظ معنوی، دوستان و هم‌نشینان بسیار خوبی پیدا کردم که مرا یاد خدا می‌آورند و همچنین توفیقات معنوی با کسانی که انتظارش را نداشتم.

فارس: آیا در محله زندگی‌تان نوآموز قرآنی هم دارید؟

جاور: به لطف خدا از حدود دو سال پیش زمینه‌ای فراهم شد که من در روستای
محل زندگی‌مان برای دختران رده سنی ۱۰ تا ۲۵سال کلاس حفظ قرآن برگزار کنم که خوشبختانه با استقبال خوبی هم رو به رو شد.

فارس: آیا در مسابقات قرآنی استانی و یا کشوری شرکت کرده‌اید و اگر حضور داشته‌اید چه مقام‌هایی را کسب کردید؟

جاور: بله شرکت کردم. معمولا در بیشتر مواقع سعی می‌کردم در مسابقات حضور داشته باشم. در سال ۹۷ در سومین دوره مسابقات قرآن، عترت و نماز فرهنگیان در رشته حفظ ۵جزء مقام سوم استانی را به‌دست آوردم، در چهارمین دوره مسابقات فرهنگیان مرحله استانی در رشته حفظ ۱۰جزء مقام سوم را کسب کردم و در سال ۹۸ در مسابقات اداره اوقاف و امورخیریه مرحله استانی در رشته حفظ ۲۰جزء، سوم شدم.

فارس: در چه سالی ازدواج کردید و شغل همسرتان چیست و چقدربا شما در حفظ قرآن  همکاری داشته است؟

جاور: سال ۸۶ ازدواج کردیم و شغل ایشان آزاد است. به‌خاطر شرایط کاری همسرم بیشتر مواقع در خانه نیستند ولی مواقعی که خانه بودند از لحاظ کنترل بچه‌ها و اینکه جو آرامی را برای من فراهم کنند نقش مهمی داشتند و همچنین در طی دو سال کلاس حفظ قرآن که من برای تثبیت محفوظاتم نزد استاد گرانقدرم سرکار خانم عسکری می‌رفتم، شوهرم از کار و استراحت خود می‌گذشت و من را به محل برگزاری کلاس‌ها می‌برد و دوباره به محل کار باز می‌گشت.

فارس: چند فرزند دارید؟ آیا دختر هستند یا پسر و چقدربه قرآن علاقه دارند؟

جاور: دارای دو فرزند هستم. یک پسر و یک دختر. خدا را شکر فرزند بزرگم که پسر است و ۱۲سال سن دارد در زمینه صوت و لحن دارای استعداد خوبی است و مخصوصا تلاوت‌هایی را که از شبکه پویا از قاریان نوجوان پخش می‌شود را دوست دارد و با آنها هم‌خوانی می‌کند اما دخترم به حفظ قرآن علاقه دارد و با وجود اینکه هنوز کلاس اول نرفته است و حروف را نمی‌شناسد، قرآن را باز می‌کند و دوست دارد آن سوره‌ای را که از حفظ می‌خواند صفحه‌اش را نشانش بدهیم تا بخواند.

فارس: از مسؤولان قرآنی استان و کشوری برای ترویج فرهنگ قرآنی چه انتظاری دارید؟

جاور: در استان هرمزگان مخصوصا شهرستان میناب استعدادهای قرآنی خوبی داریم و انتظاری که از مسؤولان می‌رود این است که از قاریان، حافظان، مربیان و تمامی کسانیکه به هر نحوی در اشاعه فرهنگ قرآنی تلاش می‌کنند حمایت شود و به آنها بها بدهند و امتیازاتی را مثل بقیه نهادها در اختیار این عزیزان قرار دهند تا بتوانند انگیزه بیشتری در جهت فراهم آوردن جامعه قرآنی داشته باشند. اکثر مربیان قرآنی با کمترین هزینه کلاس قرآن برگزار می‌کنند ولی متاسفانه مورد بی‌مهری برخی از مسؤولان قرار دارند.

فارس: برای گسترش فرهنگ قرآنی در جامعه چه کنیم؟

جاور: به نظر من در حوزه خانواده اول باید خود پدر یا مادر به این نقطه رسیده باشند که تنها راه رسیدن به سعادت واقعی پناه بردن به قرآن و اهل بیت(ع) است و پس از آن، فرزندان خودشان را در طی این مسیر همراهی کنند تا پرورش پیدا کنند. در حوزه آموزش و پرورش هم هرچند وقت یکبار مجالس انس با قرآن در مدارس برگزار و حداقل از قاریان برجسته شهر و یا استان با توجه به رده سنی دانش آموزان دعوت به‌عمل آید چراکه برگزاری این محافل با توجه به تاثیرگذاری آن می‌تواند در شناسایی استعدادهای نهفته دانش آموزان و ایجاد انگیزه و ترویج فرهنگ قرآنی مؤثر باشد. البته با توجه به اینکه در مقطع متوسطه اول تدریس می‌کنم این توفیق را خداوند به من داد که سال قبل یک کلاس از دانش آموزان پایه نهم را به مجلس انس با قرآن که در مسجد امام شهرستان میناب برگزار و قاریان بین‌المللی هم حضور داشتند به آنجا بردم و به‌عنوان اولین تجربه، برای دانش آموزانم بسیار لذت‌بخش و تاثیرگذار بود.

فارس: در چه سالی در آموزش و پرورش استخدام شدید؟

جاور: من در سال ۸۳ در دانشگاه تربیت معلم بندرعباس قبول و به استخدام آموزش و پرورش درآمدم و از سال ۸۵ شروع به تدریس در مناطق روستایی شهر خودمان کردم.

فارس: چه آرزویی دارید؟

جاور: در زمینه حفظ قرآن دوست دارم در مسابقه حفظ کل با تسلط کامل شرکت کنم و دیگر اینکه با توجه به مشغله زیادی که خودم دارم زمینه‌ای فراهم شود تا پسرم به‌عنوان قاری برجسته پله‌های ترقی را طی کند و به مقامات عالیه قرآنی برسد و ان‌شاءالله همچین روزی را ببینم.

فارس: رنگ مورد علاقه‌تان چیست؟

جاور: رنگ آبی

فارس: آیا با وجود اینکه شما شاغل هستید حفظ قرآن برای شما امری دشوار نبود؟

جاور: قاعدتا انسان در هر مسیری که قدم می‌گذارد و تصمیم می‌گیرد شروع کند با سختی‌هایی هم همراه است و برای من به‌عنوان یک معلم و در کنار آن نقش مادر و همسر بودن، حفظ قرآن هم با سختی‌هایی همراه ولی شیرین و لذت‌بخش بود. وقتی شروع به حفظ قرآن می‌کنید و در این دریا بیفتید آنقدر غرق می‌شوید که سختی‌ها را لذت‌بخش می‌بینید.

فارس: تا کنون در مسابقاتی که شرکت کردید سطح مسابقات را از نهادهای مختلف چگونه ارزیابی می‌کنید؟

جاور: با توجه به تجربیات زیادی که طی چند دوره شرکت در مسابقات شهرستانی و استانی داشتم، اداره اوقاف و امور خیریه چه در سطح شهرستان و مخصوصا در مرحله استانی میزبانی بسیار خوبی داشتند واقعا تلاش و پیگیری‌های این نهاد را می‌دیدم و به حافظان و قاریان بها می‌دادند و مسابقات در سطح بسیار خوب و با داوری اساتید برجسته کشوری انجام می‌شد و نهادهای زیادی در اهدای جوایز از حافظان و قاریان حمایت می‌کردند. اما متاسفانه در سطح مسابقات فرهنگیان حمایتی به آن صورت انجام نمی‌شود، به‌خصوص در مرحله استانی که در مرکز استان برگزار می‌شود مورد بی‌مهری مسؤولان و با کمترین امکانات و در سطح بسیار پائینی برگزار می‌شود که همین امر در جهت بی‌انگیزه کردن حافظ و قاری قرآن بی‌تاثیر نبود.

فارس: خاطره و یا مطلبی شنیدنی از سختی‌هایی که در طول دوره حفظ قرآن داشتید به یاد دارید؟

جاور: من حفظ غیر حضوری (تلفنی) قرآن را وقتی شروع کردم که فرزند دومم (دخترم) نوزاد بود و استاد عزیزم خانم دانایی از دارالقرآن تهران سر ساعت مشخص تماس می‌گرفتند و محفوظاتم را از من پرسش می‌کردند. با توجه به اینکه حفظ قرآن تمرکز می‌خواهد و اگر یک لحظه حواست پرت شد آنطورکه باید نمی‌توانی جواب بدهید. من چقدر روی سر این دختر سوره و آیه می‌خواندم که موقعی که استادم زنگ می‌زند او خوابیده باشد و بیدار نشود که من حواسم پرت شود. اما خیلی وقت‌ها استاد جواب نمی‌داد و دقیقا همان موقعی که استاد تماس می‌گرفت و گوشی من زنگ می‌خورد، دخترم بیدار می‌شد. گاهی اوقات هم از قبل با پسر و دخترم هماهنگ می‌کردم و می‌گفتم؛ بچه‌ها من در آن اتاق هستم لطفا سر و صدا نکنید استادم می‌خواهند زنگ بزنند و قرآن از من بپرسند. خلاصه تا استادم زنگ می‌زد متوجه می‌شدم اینها رفتند یک گروه از بچه‌ها را آوردند در اتاق فوتبال بازی می‌کنند، استادم تعجب می‌کرد که من چگونه با این همه سر و صدا می‌توانم به‌خوبی پاسخ بدهم و تمرکز داشته باشم.البته همه اینها از لطف خدا و برکات  قرآن است.

فارس: به‌عنوان آخرین سؤوال اگر سخنی یا مطلبی ناگفته مانده است را بیان کنید؟

جاور: آخرین سخن اینکه کسانی که تصمیم به حفظ قرآن دارند و خداوند این توفیق را به آنها می‌دهد از همان ابتدای راه باید نیت خدایی داشته باشند وگرنه ممکن است نیمه‌های راه خسته شوند و از رسیدن به آن هدف اصلی باز بمانند زیراکه هدف نباید حفظ  قرآن باشد گرچه قرآن تاثیرش را می‌گذارد و راه را برای هدایت انسان و یا کاستن از گمراهی فراهم می‌کند. حفظ قرآن راه را برای شناخت کلام ناب خداوند و تدبر و در نهایت عمل به قرآن به‌وجود می‌آورد. با قرآن مانوس شویم طوری که اگر یک روز نتوانستیم حتی چند آیه از کلام خدا را بخوانیم انگار چیزی گم کرده باشیم. مشکلاتی که امروزه و در جامعه کنونی به‌وجود آمده است به‌دلیل فاصله گرفتن از دستورات قرآن و دور بودن از معنویات است. ان‌شاءالله که همگی به‌وسیله قرآن هدایت بشویم چراکه قرآن به استوارترین آیین (راه‌ها) هدایت می‌کند.

فارس: در پایان اگر صحبتی دارید بفرمائید؟

جاور: لازم می‌دانم از زحمات استاد عزیزم خانم عسکری که در جهت تثبیت حفظ قرآن من نقش بسیار اساسی داشتند و نه‌تنها یک استاد بلکه یک دوست به تمام معنا و مشاور و همراه و مشوق اصلی من بودند سپاسگزاری و قدردانی کنم و خدا را شاکرم به‌خاطر اینکه مرا در مسیر قرآن قرار داد.

انتهای پیام/3264

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول