به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، خبرگزاری تسنیم گفتوگویی با ناصر چمنی، نایب رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران ایران انجام داده است که بخشهای مهم آن در ادامه میآید.
- متاسفانه به نظر میرسد مردم کشور روی یک موضوع دردناک اجماع کردهاند و آن موضوع چیزی نیست به غیر از اینکه مسوولین فقط حرف میزنند، اما التزامی به کار کردن و انجام وظایف خود در قبال ملت یا عمل به وعدههای خود ندارند.
دست ما به وزرا نمیرسد؛ رئیس جمهور بماند!
- دست ما اصلا به مدیران و وزرا نمیرسد چه اینکه بخواهیم صدایمان را به گوش رئیس جمهور برسانیم! لذا از روی اجبار به کمیسیون اجتماعی مجلس نامه زدیم تا برای کمک به خانوارهای کارگری با ما همراه شوند
- به این امید به مجلس نامه زدیم تا شاید از گرفتاری خانوارهای کارگری و اینکه دلاری که وارد کانال ۴۰ هزار تومان شده چه بلایی بر سر اقتصاد و معیشت کارگران آورده سخن بگوییم که متاسفانه هیچ پاسخی تا کنون دریافت نکردیم.
کارگران با اختلاف ۷ میلیونی دخل و خرج چه کنند؟
- وقتی خط فقر ۱۰ میلیون تومان اعلام میشود و حقوق زیر ۳ میلیون تومان است نه تنها مشکلات اقتصادی، بلکه مشکلات خانوادگی گریبانگیر جامعه میشود.
- آیا آنها متوجه تفاوت ۷ میلیون تومانی بین خط فقر وحقوق و مزایای یک کارگر میشوند که باید یک خانواده را اداره کند؟
به نظر میرسد ما مردم مقصر هستیم
- همه مطالبهگر شدهاند؛ از نماینده مجلس تا وزرا و شخص رئیس جمهور! به نظر میرسد ما مردم مقصر هستیم و باید جوابگوی گرانی و تورمی باشیم که به اقتصاد تحمیل کردهایم نه مسوولان!
- دولت هزار خرج و مخارج غیر ضروری دارد، اما وقتی به موضوع افزایش حقوق و دستمزدها به میزان نرخ تورم میرسد و بحث حمایت از معیشت خانوادههای کارگری مطرح میشود دولت این موضوع را مطرح میکند که با افزایش دستمزدها تورم به وجود میآید.
کالابرگ ۱۲۰هزار تومانی توهین به مردم است
- طرح حمایت غذایی یا کالا برگی از مردم با کمکهای ۶۰ هزارتومانی و ۱۲۰ هزار تومانی نه تنها توهین به جامعه کارگری بلکه توهین به همهی مردم است.
- وقتی پنیر بیش از کیلویی ۶۰ هزار تومان است، وقتی قیمتها روز به روز افزایش مییابد آیا حمایت کالایی ۶۰ هزار تومان و ۱۲۰ هزار تومانی میتواند دردی از مردم درمان کند؟ به غیر از اینکه به مشکلات معیشتی مردم دهن کجی شده است.
- دولت و مجلس دل خود را به اعطای بستههای حمایتی با رقمهایی که پیشنهاد میکنند خوش نکنند چرا که گرهی از مشکلات کارگران باز نمیکند و اصلا دادن یا ندادن آن فرقی ندارد.
تنها خواسته ما نشستن دولت پای میز مذاکره با مردم است
- تنها خواسته ما نشستن دولت پای میز مذاکره با مردم است و با جامعه کارگری برای توافق بر سرافزایش دستمزد کارگران.
- در شرایط کرونایی دولت حمایتی از کارگران نکرد، بستههای حمایتی به همهی کارگران تعلق نگرفت و بسیاری از کارگران موفق به دریافت بیمه بیکاری خود نشدند در حالی که مخارج سنگین درمانی هم بر آنها تحمیل شد.
انتهای پیام/