خبرگزاری فارس-همدان: این روزها عاشقان از درد دوری میسوزند و آب میشوند، لحظهای لمس ضریح و دست ادب بر سینه زدن، آتشی شده در دل همه ایرانیان، آنجا که در ایوان طلا زیر لب نجوا میکنی و بی اختیار اشک بر روی گونهات جاری میشود و ... اما ویروس کرونا فرصت گوشهنشینی در حرم و درد دل با آقا را سلب کرده، پس در این هیاهوی روزگار برای رفع دلتنگی، حزن و اندوه چه کنیم؟ تکلیف عاشقان دلسوخته چه میشود؟
از آخرین زیارتش ۲۵ سال میگذرد، هرچه هم تلاش کرده نتوانسته یک بار دیگر به زیارت برود. حسرت اربعین و یک پیادهروی سیر هم بر دلش مانده است. اما حالا به عشق امام رضا(ع) نان میپزد و خادمی حرم را از کیلومترها دورتر بر عهده دارد، در رکاب غریبالغربا بودن از راه دور هم خوش است. او با لحنی آکنده از غم و غصه میگوید: از امام رضا(ع) میخواهم که کرونا را ریشهکن کند و جوانان را نجات دهد و همه آنها عاقبت بخیر شوند، خیلی خوشحالم که برای امام رضا(ع) نان میپزم و تا جایی که دستم بیاید، میپزم.
آرزوی او این است که پس از کرونا به پابوس امام رضا(ع) برود و بعد از آن چون عاشق امام حسین(ع) است، به کربلا مشرف شود گویی میداند برات کربلا را علیبنموسیالرضا(ع) صادر میکند.
«معصومه خانم» با تمام قوا خمیر را ورز میدهد و قطره قطره اشک میریزد انگار مراحل پخت نان مرهمی است بر دلتنگی و بغض فروخوردهاش با صدای لرزان میافزاید: خیلی تلاش کردم کربلا بروم، اما نتوانستم، شوهرم فوت شده و دوست دارم به نیابتش پیادهروی اربعین نصیبم شود. خواستهام از امام رضا(ع)، امام مهربانیها خوشبختی همه جوانان است، برای جوانان کار باشد تا پیش زن و بچههای خود شرمنده نشوند. ناگفته نماند فرج ولیعصر(عج) و پایان همه این سختیها دعای اول و آخر من است.
نذر امام که «معصومه خانم» و دیگر بانوان شهر جورقان در آن مشارکت دارند، طرحی است که کانون تخصصی خدمت رضوی، بانوان و خانواده برپا کرده تا یکصد هزار قرص نان بپزند و به دست آسیبدیدگان از کرونا و نیازمندان برسانند.
«سیده زهرا موسوی»، مسؤول بانوان و خانواده آستان قدس رضوی در استان همدان در این باره میگوید: پویش نذر امام یکی از برنامههایی است که از دفتر امور بانوان آستان قدس به استانها ابلاغ شده و ما هم به عنوان خادمیاران رضوی، این پویش را در استان همدان راهاندازی کردیم تا در دهه پایانی صفر یکصد هزار قرص نان در استان همدان پخته و به دست نیازمندان برسانیم.
به گفته موسوی این پویش پس از ماه صفر نیز ادامه دارد و هدفش تنها پخت نان و توزیع میان محرومان نیست، بلکه آموزش خانمها در زمینه اشتغالآفرینی و کارآفرینی است، او در این باره ادامه میدهد: بین ۱۰۰ محله یا منطقه در مرحله اول ۳۰ محله را انتخاب کردیم و شبکهای ایجاد شده تا خانمهای مستعد شناسایی شود و آموزشها انجام و اقدامات لازم صورت گیرد، البته در این راه سمنها میتوانند به کمک ما بیایند.
او میافزاید: در حال حاضر خواهران بسیجی و خادمیاران رضوی همراه ما هستند پس از اینکه نانها در محلات پخته میشوند، به دست افراد نیازمند و اقشار آسیبدیده از کرونا میرسد، در اصل در نذر امام نانها توسط بانوان پخته میشود، هر خانم که هر قدمی بردارد، در درگاه امام رضا(ع) به نیت هر کدام از آنها دو رکعت نماز خوانده و زیارت نیابتی انجام میشود.
فضای خانهها و پایگاه بسیج جورقان مالامال از عطر امام هشتم شده، هر گوشهای که نگاه میکنی ردپایی از رأفت و مهربانی است، سرچشمه این مهربانیها و دستگیریها، از ولینعتمان حضرت رضاست. برکات امام رئوف چند صد کیلومتر دورتر هم به راه است و بانوان به رسم مهمانداری آقا میزبان شدند.
با همکاری پایگاه نجمه(س) و پایگاه حامیان ولایت، نذر امام در منطقه جورقان راهاندازی شده که بر اساس گفته متولیان آن هدف اولش خدمت به مردم طبق فرمایشات حضرت آقا مبنی بر تحقق کمکهای مومنانه است، بنابراین امسال با توجه به شرایط کرونایی، لغو پیادهروی اربعین و تعطیلی موکبها پویش نذر امام به راه افتاد و هر کس به نحوی در این کار خیر سهیم شد تا در این شرایط اقتصادی گامی مثبت برداشته شود. به گفته متولیان پایگاههای بسیج تا کنون ذبح دو قربانی و پخت ۵ هزار و ۹۰۰ قرص نان انجام شده و بانوان بستههایی را تهیه و بین نیازمندان توزیع کردند.
«حمیده خانم» یکی دیگر از بانوانی که در پویش نذر امام مشارکت دارد و صورتش به سرخی تنور پهلو میزند بیان میکند: از اینکه در پویش نذر امام حضور پیدا کردم احساس خوشحالی دارم، از امام رضا میخواهم این بلا را از بین ببرد و زودتر زائر حرم رضوی شویم، من به اندازه خود هرچه قدر بتوانم نان میپزم به امید اینکه به زودی همگی زائر حرم امام مهربانیها باشیم.
او تأکید میکند: ما به هیچ وجه فکر پولش را نکردیم و به خاطر امام رضا(ع) نان میپزیم بدون هیچ چشمداشتی، از ضامن آهو میخواهم با وجود این بلا هوای جوانان را داشته باشد در اصل عاقبت بخیری همه جوانان آروزی تمام مادرهاست.
حمیده خانم در پایان خدمت برای ائمه(ع) را سعادتمندی میداند که نصیب دلتنگان میشود یادآور میشود: امسال حسرت دو رکعت نماز در صحن و سرای امام رضا و زیارتنامهخوانی آقا بر دلمان ماند اما شاید پخت نان برای نذر امام ذرهای دلمان را آرام کند.
گوشهای از حیاط خانه را به نانوایی سنتی تبدیل کردهاند و با کمک یکدیگر با عشق نان میپزند، به کرونا و گرمای تنور داغ و خستگی کاری ندارند بلکه گنبد و بارگاه علیبنموسیالرضا را در هر قرص نان به نظاره نشستند و با همان انگشتانی که چانه میگیرند و خمیر تخت میکنند و در تنور میچسبانند ذکر یا رضا میگویند. سینه به سینه تنور نشستهاند و با ساج درد و دل میکنند و به کرم امام مهربانی دلخوش کردهاند.
انتهای پیام/89033/ی