اخبار فارس من افکار سنجی دانشکده انتشارات توانا فارس نوجوان

استانها  /  همدان

۲۶ مهر، لحظه تحویل سال در ورزش کشور/ دغدغه‌ای به نام «همگانی شدن ورزش»

۲۶ مهرماه، روز تربیت بدنی و ورزش را باید به عنوان آغاز سال ورزشی کشور معرفی کرد، روزی که می‌تواند با یک برنامه ریزی خوب، به عنوان موتور محرک همگانی کردن ورزش در سطح جامعه معرفی شود.

۲۶ مهر، لحظه تحویل سال در ورزش کشور/ دغدغه‌ای به نام «همگانی شدن ورزش»

خبرگزاری فارس ـ همدان، مهرماه که می‌رسد بی خیال از تقویم شمسی، سال جدید به نام سال تحصیلی آغاز می‌شود و انگار ساعت ۷:۳۰ صبح و در صف کلاس‌ها، این سال تحویل می‎شود.

اما در اواخر همین ماه نیز روزی وجود دارد به نام روز «ورزش و تربیت بدنی» که مسئولان ورزش کشور نیز باید از فضای آموزش و تحصیل درس گرفته و سال جدید را ورزش کشور آغاز کنند و فضای ورزش را ببرند به لحظه تحویل سال ورزش.

بر هیچکس پوشیده نیست که موفقیت‌های ما در عرصه‌های ورزش مربوط به استعداد ورزشکاران، و نبوغ شخصی مربیان است وگرنه ما هیچ فعالیت آکادمیکی که ورزش آینده را تضمین کند نداریم و همه شعارهای دستگاه عریض و طویل ورزش کشور، حرفی بیش نیست، زیرا ورزش در خون و پوست مردم این سرزمین کهن قرار دارد.

ورزش از دیرباز در نزد ایرانیان دارای اهمیت بوده است. توجه به سلامت جسمانی و تلاش برای دوری از بیماری‌ها سبب می‌شد تا در ایران باستان هرگونه بیماری‌ها و ناخوشی را به اهریمن نسبت داده و قدرت جسمانی و سلامتی را ستایش کنند به‌ویژه برای جنگجویان بسیار اهمیت داشت که قدرت بدنی و آمادگی جسمانی مناسبی داشته باشند.

ورزش کردن، ریشه در فرهنگ و تاریخ ایرانیان دارد

در آثار تاریخ‌نگاران باستان نظیر هردوت و گزنفون و همچنین در روایت‌های شاهنامه آشکارا می‌توان به اهمیت ورزش در نزد مردم ایران پی برد. به‌طور کلی برنامه تربیتی و آموزشی ایرانیان به سه بخش عمده پرورش دینی و اخلاقی، تربیت‌بدنی و آموزش خواندن و نوشتن قابل تقسیم بود.

بنابراین ورزش در زندگی روزمره ایرانی بخشی از نیاز زندگی و بقا به شمار می‌رفت. تعداد دیگری از ورزش‌ها نظیر چوگان‌بازی، کشتی و زوبین اندازی در زمان‌های صلح و به‌عنوان سرگرمی مورد توجه مردم بود. به علاوه همواره حول این قدرت و زورمندی رفتارهایی تحت عنوان آداب پهلوانی، عیاری و فتوت شکل می‌گرفت که مستلزم آن بود که فرد ورزشکار دارای شماری از سجایای اخلاقی برای کمک به افراد ضعیف و ناتوان و همچنین آمادگی برای دفاع از مردم باشد.

این موضوعات نشان داده می‌شود که ورزش یک رسم کهن در فرهنگ و زندگی ما ایرانیان بوده و همین استعدادها امروز ورزش ایران را در قله‌های مختلف سر زبان‌ها انداخته است و برنامه آکادمیک دولتی‌ها بلوفی رسانه‌ای بیش نیست اما انتظار می‎رود که دستگاه ورزش همدان که این روزها یک مدیری آکادمیک را در مسند کار خود می‎بیند، در کنار سیاست وزرات ورزش، یک برنامه جدیدی ارائه دهد تا بتواند همگانی کردن ورزش در بین مردم و شهروندان نهادینه شود.

همگانی شدن ورزش سبب پیدایش استعدادهای مختلف در دل خانواده‌ها می‌شود همین بروز استعدادها می‌تواند ورزش قهرمانی ما را بیمه کند. این امر حلقه مفقود ورزش ماست که هنوز نتوانسته‌ایم ورزش را به خوبی همگانی کنیم و تعریف ما از ورزش همگانی شده است یک پیاده روی ساده و یک نرمش صبحگاهی!

همگانی شدن ورزش، ضامن سلامتی جامعه و پرورش قهرمانان می‌شود

توسعه ورزش همگانی که نقش مؤثری در بالا بردن شاخص‌های سلامت جامعه دارد، یکی از شعار‌های خوش‌آب و رنگی است که همواره از سوی مسئولان به بهانه‌های مختلف تکرار می‌شود، اما در میدان عمل کمترین توجهی به اجرایی شدن اولویت‌های در نظر گرفته شده برای بسط و گسترش ورزش همگانی نمی‌شود.

این در شرایطی است که هر چند وقت یک‌بار مسئولان وزارت ورزش در این رابطه راهبرد‌هایی را اعلام می‌کنند و از فدراسیون‌ها می‌خواهند که در ورزش همگانی فعال‌تر از قبل ظاهر شوند.

اهمیت ورزش همگانی وقت مهم می‌شود که در طرح ادغام معاونت ورزش همگانی و با معاونت فرهنگی در وزارت ورزش یک مدیر فرهنگی که با ورزش همگانی بیگانه است را رأس کار می‌گذارند، تا برای همگانی کردن ورزش تصمیم گیر باشد.

البته نباید از حق گذشت زیرا نهادینه کردن ورزش همگانی در بین جامعه مستلزم هماهنگی چندین دستگاه مختلف از جمله، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم، وزرات کشور، شهرداری‌ها، نیروهای مسلح و... است و وزرات ورزش در رأس همه آنها سیاست‌گذار باشد.

سالهاست در این مورد نوشته و گفته شده است اما تجربه نشان داده است که زرق و برق مدال‌های ورزش قهرمانی نمی‌گذارد هیچ وزیری نگاهش از آن دور شود و ورزش همگانی همان در حد حرف و شعار باقی مانده و وزارتی که به دنبال تیمداری استقلال و پرسپولیس در لیگ برتر و بستن قرارداد فلان مربی تیم ملی باشد اصلا وقتی برای ورزش همگانی ندارد.

به هر حال بهتر است ورزش را کمی جدی بگیریم زیرا مدال‌های امروز ما محصول همان روزهایی که است که ورزش به صورت خودجوش در جامعه همگانی بود و همه بچه‌های آن بی‌وقفه در کوچه، زمین‌های خاکی و حتی باشگاه‌های محقر، غیر استاندارد و کوچک ورزش می‌کردند.

اما کودکان امروز ما که تمام اوقاتشان در آپارتمان‌های کوچک و با موبایل و تب‌لت و حتی بازی‌های رایانه‌ای می‌گذرد، نمی‎توانند ضامن ادامه‌دهنده مدال‌های امروز کشور باشند پس همگانی کردن ورزش و حتی رایگان شدن آن در جامعه را ترویج دهیم.

*مجتبی دی‌آبادی*

انتهای پیام/ 89042

این مطلب را برای صفحه اول پیشنهاد کنید
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری فارس در وب سایت منتشر خواهد شد پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
Captcha
لطفا پیام خود را وارد نمایید.
پیام شما با موفقیت ثبت گردید.
لطفا کد اعتبارسنجی را صحیح وارد نمایید.
مشکلی پیش آمده است. لطفا دوباره تلاش نمایید.

پر بازدید ها

    پر بحث ترین ها

      بیشترین اشتراک

        اخبار گردشگری globe
        اخبار کسب و کار تریبون
        همراه اول