خبرگزاری فارس ـ گروه موسیقی ـ علیرضا سپهوند: به جرات می توان گفت شاید کسی نباشد که موسیقی معروف «خوب، بد، زشت» با آن موتیف جذاب و آشنایش را نشنیده باشد. شاید اگر الان این آهنگ به ذهنتان نیاید چنانچه تنها چند ثانیه از آن را برایتان پخش کنند آنگاه متوجه آهنگ شده و شهرت و عالم گیری آن را تصدیق خواهید کرد. این اثر و ده ها اثر گیرا، جذاب، فنی و ماندگار دیگر که ابتدا بر روی فیلم و بعدا جدای از فیلم آنها را بارها شنیده ایم، کار آهنگسازی است که تا آخرین روزهای حیاتش در ۹۱ سالگی دست از خلق موسیقی برنداشت. این نام کسی نیست جز «انیو موریکونه» آهنگساز و نابغه موسیقی اهل کشور ایتالیا.
موریکونه در خانواده‌ای اهل موسیقی و در محله‌ای از رم به نام «تِراستوِره» زاده شد. او فرزند نخست «ماریو موریکونه» و «لیبرا ریدولفی» بود. موسیقی را با نواختن ترومپت آغاز کرد. حضور قابل توجه ترومپت در آثار او خبر از علاقه‌اش به این ساز از همان دوران فراگیری موسیقی می‌دهد. استعداد و توانایی وی در یادگیری موسیقی از همان سال‌های نخستین خانواده او را به ادامه تحصیلاتش دلگرم می‌کند.
مجله تایم در مصاحبه‌ای با او در ۱۹۸۷ می‌نویسد: «پدر انیو خود نوازنده ترومپت بود. او در زمینه موسیقی جاز، اپرا و ضبط موسیقی برای فیلم‌ساز می‌نواخت و فرزندش انیو از شش سالگی آغاز به نوشتن موسیقی کرد». تقریباً دو سال بعد زمانی‌که او هشت ساله بود به مدرسهٔ ابتدایی «یحیی تعمیددهنده» در رم رفت. آنجا بود که او با سرجو لئونه هم‌مدرسه‌ای شد. کارگردانی که سال‌ها بعد همکاری با او سرآغاز شهرت و موفقیت برای هر دویشان شد.
چهار ماه پس از مرگ «انیو موریکونه» آهنگساز برنده اسکار در ماه جولای، شرکت خانوادگی این هنرمند با عنوان «Morricone Decca Records» با همکاری شرکت «CAM Sugar» ایتالیا، آلبومی از «انیو موریکونه» با عنوان «Morricone Segreto»(موریکونه اسرارآمیز) مجموعه ای از قطعات وی که از اواخر دهه ۱۹۶۰ تا اوایل دهه ۱۹۸۰ خلق کرده که مجموعا ۷ قطعه هستند و تا کنون منتشر نشده اند را روانه بازار موسیقی می کند.
«Morricone Segreto» (که به معنی Secret Morricone ترجمه می شود) در تاریخ ۶ نوامبر و چهار روز قبل از ۱۰ نوامبر سالگرد تولد ۹۲ سالگی این استاد مسلّم منتشر می شود. این آلبوم به صورت دیجیتالی، سی دی و وینیل(صفحه صوتی) در دسترس قرار خواهد گرفت.
مجموعه ای که متشکل از ساخته های آزمایشی و ابتکاری کمتر شناخته شده موریکونه برای فیلم است در برخی موارد هرگز اکران نشده اند. این قطعات با عنوان «سفری صوتی در اصوات اسرارآمیز، «گیتار فاز»، «استرینگ(سازهای زهی) مطبوع»، «سینتی سایزر وهم آور» و موتیف های امروزی از آهنگسازی که همواره از زمانه اش جلوتر بود، توصیف شده است.
«فیلیپو شوگر» مدیرعامل «Sugar Music» به ورایتی گفت: ما در حال کار بر روی تراک های صوتی موسیقی متن چندین فیلم هستیم که شاید فیلمها خیلی موفق نبوده باشند اما این به این معنی نیست که موسیقی آنها از اهمیت کمتری برخوردار است.
پسر موریکونه، آندریا اعلام کرد که این قطعه ها شگفت انگیزند. موریکونه ماه جولای در سن ۹۱ سالگی درگذشت.
سینما پارادیزو
«اِنیو موریکونه» آهنگساز، تنظیم‌کننده، رهبر ارکستر و نوازنده ایتالیایی ۱۰ نوامبر سال ۱۹۲۸ متولد شد و امسال، به تاریخ ششم جولای ۲۰۲۰ درگذشت.
از ۱۹۶۱، «انیو موریکونه» برای ۴۱۷ فیلم و سریال موسیقی نوشت. علاوه بر این، افزون بر ۱۰۰ اثر مستقل در زمینه‌های دیگری چون موسیقی برای ارکسترهای بزرگ یا ارکستر مجلسی، کنسرتوهایی برای پیانو و دیگر سازها، آثار کرال، و قطعاتی برای باله از دیگر ساخته‌های او هستند. وی با کارگردانان بسیاری چون «سرجو لئونه»، «برناردو برتولوچی»، «رومن پولانسکی»، «فرانکو زفیرلی»، «اُلیور استون»، «کوئنتین تارانتینو»، «جوزپه تورناتوره»، و «پیر پائولو پازولینی» همکاری داشت.
موریکونه کار سینما را با ارکستراسیون برای چند اثر سینمایی چون «مرگ یک دوست» (۱۹۵۹) و «باراباس» (۱۹۶۱)[۶] آغاز کرد. «فاشیست» (۱۹۶۱) نخستین اثر او در مقام آهنگساز فیلم است.
آثار او در حدود ۳۰ پارتیتور برای فیلم‌هایی با گونه وسترن را شامل می‌شود که «یک مشت دلار» (۱۹۶۴)، «به خاطر چند دلار بیشتر» (۱۹۶۵)، «خوب بد زشت» (۱۹۶۶)، و «روزی روزگاری در غرب» (۱۹۶۸) از آن جمله‌اند. موسیقی برای «روزی روزگاری در آمریکا» (۱۹۸۴)، «ماموریت» (۱۹۸۶)، «تسخیرناپذیران» (۱۹۸۷)، «سینما پارادیزو» (۱۹۸۸)، «هملت» (۱۹۹۰)، «باگزی» (۱۹۹۱)، «افسانه ۱۹۰۰» (۱۹۹۸)، «مالنا» (۲۰۰۰)، «بهترین پیشنهاد» (۲۰۱۳)، و هشت نفرت‌انگیز (۲۰۱۵) از دیگر آثار اوست.
در طول سال‌های زندگی نشان‌های متعددی به موریکونه تعلق گرفت که از آنها می‌توان «نشان شایستگی» دولت‌های ایتالیا، فرانسه، مقدونیه، «نشان خورشید فروزان» امپراتوری ژاپن و «نشان بنیاد شاهزاده آستوریاس» اسپانیا (مشترکا با جان ویلیامز) را نام برد. در سال ۲۰۰۷ آکادمی علوم و هنرهای سینمایی آمریکا یک عمر فعالیت هنری وی را «مشارکتی درخشان و چند وجهی در هنر موسیقی فیلم» تلقی کرده و اسکار افتخاری آکادمی را به او اهدا کرد.
روزنامه گاردین در فوریه ۲۰۰۱ در مقاله‌ای با عنوان «موتسارت موسیقی فیلم» با تاکید بر اهمیت آثار وی نوشته بود «چطور آکادمی توانست چندین دهه از آثار آهنگسازی مؤلف و اثرگذار در موسیق فیلم غافل شده بر آن چشم‌پوشی کند». موریکونه که از ۱۹۷۹ نامزد دریافت شش جایزه اسکار در بخش «بهترین موسیقی فیلم» بود در ۲۰۱۵ برای اولین بار موفق به دریافت این جایزه برای موسیقی «هشت نفرت‌انگیز» در بخش رقابتی شد. او نخستین آهنگساز سینما است که در ۲۰۱۰ برنده «جایزه پولار» مشهور به «نوبل موسیقی» در استکهلم سوئد شد.
اگرچه تا به اکنون آماری رسمی در دست نیست اما منابع بسیاری از «انیو موریکونه» به عنوان پرکارترین آهنگساز تاریخ سینما یاد می‌کنند. در نوامبر ۲۰۱۲، نشریه ورایتی با کسب نظر از ۴۰ آهنگساز فعال سینمای جهان، موسیقی «انیو موریکونه» برای فیلم «مأموریت» را بهترین موسیقی نوشته شده برای یک اثر سینمایی تا به آن زمان اعلام کرد. از میان آثار او که بالغ بر ۶۰ میلیون نسخه از آن در جهان به فروش رفته‌است. «روزی روزگاری در غرب» با فروش تقریبی ۱۰ میلیون نسخه از پرفروش‌ترین آلبوم‌های اینسترومنتال(موسیقی بی کلام یا سازی) موسیقی فیلم در تاریخ سینما به‌شمار می‌آید.
«انیو موریکونه» در ۶ جولای ۲۰۲۰ در ۹۱ سالگی در رُم درگذشت. مجله تایم در واکنش به مرگ او با انتشار مقاله‌ای به نقل از برخی آهنگسازان مشهور سینما نوشت «سده بیستم دورانی اساسی برای موسیقی فیلم بود و حال جهان یکی از بلند قامت ترین هنرمندان یک قرن گذشته‌اش را از دست می دهد، هنرمندی که تمامی گونه‌های موسیقی را در احاطه داشت».
رئیس جمهور و کابینه دولت در ایتالیا، رسانه‌ها و هنرمندان در سراسر جهان به درگذشت وی واکنش نشان دادند. مراسم تدفین مطابق خواسته‌اش به طور خصوصی و تنها در حضور حدود ۴۰ نفر از اعضای خانواده، بستگان و برخی از نزدیکترین دوستانش مانند «جوزپه تورناتوره» برگزار شد.
از «کلودیو مونته وردی»، «آنتونیو ویوالدی»، «جوزپه وردی» تا «جیاکومو پوچینی»، و «انیو موریکونه» همه آهنگسازانی بودند که موسیقی در ایتالیا را بزرگی بخشیدند. در گستره عملکرد آهنگسازان سینما «انیو موریکونه» بیش از اغلب مصنفان گذشته در سیر تحول و ارتقاء موسیقی فیلم نقشی آشکار داشته و افراشته بر جای می‌ماند.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
