به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، نسرین احمدی فعال دانشجویی در یادداشتی که برای خبرگزاری فارس ارسال کرده، آورده است: ایران به مدت هشت ماه است که به صورت جدی با ویروس کرونا دست و پنجه نرم می‌کند در روز‌های آغازین شیوع این اپیدمی جهان با تعطیلی در تمام ابعاد، دچار شوک عظیمی شد، که این تعطیلی‌ها موجب بروز مشکلات در زمینه‌های مختلفی گشت.
یکی از حوزه‌هایی که دچار بحران جدی شده و در کنار سایر حوزه‌ها دست از کار کشید و متوقف گشت، حوزه آموزش بود.
مبحث آموزش از حوزه‌های مهمی است که به دیگر ابعاد جامعه متصل می‌باشد به نحوی که از سایر ابعاد تاثیر پذیرفته و همچنین تاثیر متقابل می‌گذارد، به همین دلیل باید توجه ویژه‌ای به مبحث آموزش داشت.
آموزش مسئله‌ای است که افکار عمومی کل جامعه را در بر می‌گیرد و فراگیر‌ترین امر عمومی این عالم، آموزش است و نمی‌توان از کنار این مسئله مهم با ساده اندیشی عبور کرد.
افکار عمومی در ایران از یک سمت با تزریق تفکر در خانه بمانیم تا در امان بمانیم و از سویی دیگر در سال جدید با پدیده بازگشایی مدارس حتی زودتر از موعد مقرر مواجه شد.
در شرایط پیش آمده در کشور نیازمند یک تفکر عقلانی بودیم که بتواند بین سه عنصر کلیدی وزارت بهداشت سلامت و پیشگیری، آموزش و افکار عمومی ( پدر و مادر، معلم و مدیر، پدربزرگ و مادربزرگ و فعالان رسانه‌ای و اجتماعی) هماهنگی ایجاد کرده تا بتوانیم نتیجه‌گیری مطلوبی را در اجرا داشته باشیم به طوری که هر یک از ضلع‌های مثلث ارتباطی بتواند شرایط را برای سایر ضلع‌های مثلث مساعد کند که در نتیجه بتوانیم به مدل‌های بهتری از آموزش دست یابیم.
متاسفانه چنین هماهنگی اتفاق نیفتاد زیرا هر بخش با ارائه تحلیل‌های تک بعدی و خام، روش‌های جداگانه‌ای را دنبال و موجب اختلال در هماهنگی شد.
علاوه بر این سازمان آموزش و پرورش شیوه نامه‌های۲۰ صفحه‌ای را به مدارس سراسر کشور ابلاغ کرد که طی آن وضعیت‌های سفید، زرد، قرمز را برای مدارس تبیین و خواستار آمادگی در مواجه با این وضعیت شد.
این در صورتی است که وضعیت سفید نیز می‌تواند به مراتب خطرناک‌تر از وضعیت قرمز باشد چون به منزله کم‌توجهی و جدی نگرفتن شرایط بحرانی است، همچنین رنگ قرمز به منزله تعطیلی آموزش می‌باشد.
چالش‌های زیادی در حوزه آموزش در اپیدمی کرونا مطرح می‌باشد از جمله نحوه برگزاری کلاس‌ها، نحوه آموزش مجازی، ارتباط‌گیری معلم و دانش‌آموزان، انتقال مفاهیم درسی، در دسترس نبودن وسایل ارتباط جمعی برای عموم، هزینه و مشکل اتصال به اینترنت که هرکدام به عنوان مشکلات ظاهری و اولیه حوزه آموزش مطرح هستند، ولی مسائل و مشکلات تنها به سطح ظاهری محدود نمی‌شود.
طبق بیانات رهبر معظم انقلاب در سی و چهارمین اجلاس آموزش و پرورش که معلمان را «افسران سپاه پیشرفت کشور» خواندند با تاکید بر ضرورت تربیت انسان‌های مومن، خردمند، اندیشمند، دانشمند و دارای اخلاق اسلامی در این دستگاه بسیار مهم، گفتند: سند تحول آموزش و پرورش باید با تبیین صحیح و تنظیم و اجرای برنامه جامع عملیاتی، زمینه ساز پرورش چنین افرادی شوند.
ایشان در محور اصلی سخنانشان منطق و هدف آموزش و پرورش در همه دنیا را «تربیت انسان شایسته» خواندند.
با توجه به فرمایشات رهبر معظم انقلاب مهم‌‌ترین اصلی که در حوزه آموزش با سهل انگاری مواجه شده، مسئله تربیت می‌باشد، برای این منظور کارشناسان حوزه تعلیم و تربیت باید به این سوالات اساسی پاسخ دهند.
آیا کارکرد مدرسه فقط انتقال مفاهیم درسی و کتابی است یا رسالت دیگری هم دارد؟
در فضای مجازی برای تربیت چه اقداماتی با چه اصولی می‌توان ارائه داد؟
کلاس اولی‌ها را چگونه به فضای مجازی بسپاریم؟
آیا نیاز است قبل از کار با بچه‌ها مدتی همراه با اولیا فضای مشترک تازه‌ای بسازیم؟
اصلا در فضایی که ارتباط چشمی نیست، آموزش ممکن است؟
باید راضی شویم و به صورت مجازی روزگار بگذرانیم یا می‌توان مجازی هم زندگی کرد؟
بنابراین یکی از ابعاد مهم آموزش بحث تربیت دانش آموزان بخصوص مقطع اول دبستان که دغدغه‌های خاص خود را دارد، است، زیرا کودکان در سنین عادت‌ها هستند و ما باید عادت‌های خوب را به آنها آموزش دهیم.
انتهای پیام/73002/ق
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
