به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی میراث فرهنگی وگردشگری استان فارس،حمید فدایی با اعلام این خبر اظهار داشت داشت: با مجوزی که پژوهشکده باستان‌شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر کرد، بررسی‌های باستان‌شناسی و شناسایی آثار باقیمانده در محدوده حریم تخت‌جمشید در وسعتی بالغ بر ۸۵ هزارهکتار صورت گرفت.
وی نتایج این اقدامات را باهدف تکمیل اطلاعات نقشه باستان‌شناسی بیان کرد و افزود: بررسی‌های باستان‌شناسی منطقه تخت‌جمشید در حدود ۷۰ سال قبل آغاز شد و گرچه در طول سال‌ها پژوهش محوطه‌های فراوانی شناسایی و مطالعه و گاه‌نگاری شد، تکمیل این بررسی‌ها و بازنگری محوطه‌های پیشین، از سال ۱۳۹۶ تاکنون در سه فصل رقم خورده است.
وی ادامه داد: این پژوهش‌ها در محدوده حرایم تخت‌جمشید به سرپرستی وحید بارانی و همکاری دیگر اعضای باستان‌شناس و مستندنگاری پایگاه صورت گرفته و امید است با پیاده‌سازی همه اطلاعات، طی چند ماه آین بتوانیم به نقشه جامع و یکپارچه باستان‌شناسی منطقه دست یابیم.
مدیر پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید با بیان اینکه چنین نقشه‌ای می‌تواند توالی گاه‌نگاری منطقه را ارائه دهد، اظهار کرد: دستیابی به توالی گاه‌نگاری به ویژه در شناخت تاریخی دشت مرودشت حایز اهمیت فراوانی است، بر همین اساس، می توان در حفاظت از محوطه‌های تاریخی به ویژه در ارتباط با اجرای طرح‌های زیرساختی و توسعه‌ای در منطقه اقدام کرد.
کارشناس گروه باستان‌شناسی پایگاه میراث جهانی تخت جمشید و سرپرست بررسی تهیه نقشه باستان شناسی دشت مرودشت،بیان داشت: این بررسی از تاریخ ۲۵ تیرماه امسال تا پایان شهریورماه ادامه داشت و نتایج و دستاوردهای آن در قالب گزارشی به پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ارائه می شود.
وحید بارانی درخصوص شناسایی ۲۶۰ اثر و محوطه تاریخی در نقاط مختلف شهرستان مرودشت بیان داشت : در این فصل، بررسی‌ها بیشتر دامنه غربی کوه حسین، کوه میان‌قلعه، استخر، کوه ایوب، کوه مجدآباد و دشت‌های ابرج و رامجرد را در بر گرفته است.
وی با تاکید بر اهمیت به‌کارگیری اطلاعات به‌دست‌آمده در شناخت بهتر و بیشتر آثار تاریخی، ابراز کرد: با توجه به پراکنش نسبتاً فراوان محوطه‌های باستانی در دشت مرودشت، با تهیه نقشه‌های GIS و نیز پیوست این نقشه‌ها با یکدیگر می‌توان اقدام یک نقشه منسجم باستان شناسی تهیه کرد که به شناخت بهتر و بیشتر الگوهای استقراری در این ناحیه منجر شود.
سرپرست بررسی و تهیه نقشه باستان شناسی دشت مرودشت درباره با پراکنش آثار تاریخی در دامنه کوه‌ها نیز گفت: بیشترین تپه ها و محوطه های باستانی در دامنه کوه به شکل استقرارگاه‌های موقت کوچ‌نشینی و تک‌دوره‌ای و در دشت به شکل تپه‌های بزرگ و کم ارتفاع قرار دارد که توالی فرهنگی از دوره نوسنگی تا دوران اسلامی را شامل می‌شود.
وی ادامه داد: بیشترین گستردگی آثار این فصل مربوط به مناطق کوهستانی بوده است که در این میان باید به غارها و پناهگاه‌های صخره‌ای بازمانده از دوره پارینه‌سنگی تا دوران تاریخی اشاره کرد که در کوه های مجدآباد ،کوه حسین، کوه ایوب و گلدشت علیا گسترده شده‌اند.
بارانی با بیان اینکه آثاری از استودان‌ها و گورستان‌هایی از دوران صفویه تا دوران معاصر مربوط به کوچ نشینان و عشایر منطقه نیز در این فصل شناسایی شده است، اظهار کرد: بیشترین آثار نقوش صخره‌ای در دامنه باختری کوه ایوب به نام سینه کوه قرار گرفته است که این نقوش صخره‌ای توالی فرهنگی از دوران مس سنگ تا دوران اسلامی را در بر می گیرد.
انتهای پیام/ ن
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
