حکایت چهار بانوی اتوبوس‌ران شیرازی/ وقتی امید و انگیزه دستیابی به هدف را ممکن می‌کند

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، برخی با تشویق خانواده و برخی بدون هیچ‌گونه حمایتی قدم در این راه سخت و شگفت‌انگیز گذاشته‌اند.

حضور بانوان در عرصه‌های مختلف جامعه چندسالی است که به‌خوبی قابل مشاهده بوده و نشان داده است بانوان هم می‌توانند به‌راحتی در مشاغل مختلف حضور پررنگ و موثر داشته باشند.

بانوانی که این روزها سهم بالایی در کسب‌وکار جامعه را بر عهده دارند و پا به پای مردان در عرصه‌های مختلف حضور دارند و برای کسب روزی حلال تلاش می‌کنند.

سخن از چهار بانوی شیرازی است که با همتی بلند در کسوت راننده اتوبوس، نان حلال به خانه می‌برند.

هانیه شفیعی، مهری نیک‌رو، فریده زارع و فاطمه صفری چهار  بانویی هستند که با جسارت و مهارت سختی‌های رانندگی اتوبوس در شهر شیراز را به جان خریده‌اند و نشان داده‌اند بانوان می‌توانند در هر کسوتی که علاقه‌مند باشند قدم بگذارند.

هانیه شفیعی، بانوی ۴۰ ساله شیرازی سه سالی می‌شود که بدون حمایت خاصی از سوی خانواده‌اش به‌عنوان راننده اتوبوس مشغول فعالیت است، او طی گفتگویی با اشاره به اینکه گاهی با برخورد سرد مسافران دلگیر می‌شود، گفت: اوایل شاهد برخوردهای خوبی از سوی مسافران نبودم اما تلاش کردم با رعایت کامل موارد ایمنی و سالم رساندن مسافران به مقصد لبخند رضایت را بر چهره‌شان بنشانم‌.

وی افزود: مسافران ناتوان و ویلچرنشین را خودم سوار و پیاده می‌کنم و معتقدم وظیفه‌ام احترام به مسافر است.

مهری نیک‌رو راننده بعدی است که با او همکلام می‌شوم، او که بانویی ۴۵ ساله و راننده خط ۷۵ است، گفت: شش سال است در حرفه رانندگی اتوبوس فعالیت می‌کنم. شاید در ابتدا این موضوع زیاد پذیرفته نبود اما به مرور مسافران به خوبی رانندگان زن را پذیرفتند.

وی افزود: خانواده بسیار مرا برای ورود به این شغل تشویق و ترغیب کردند و من از این راه کمک خرجی برای همسرم هستم.

نیک‌رو با اشاره به اینکه خانم‌ها در بسیاری مسایل نظم و دقت بیشتری دارند، گفت: من مطالعات روانشناسی بسیاری داشته‌ام و به وفور خوانده‌ام که خانم‌ها در مسایل دقت و نظم بهتری دارند و حوصله بیشتری به خرج می‌دهند.

وی با اشاره به اینکه بارها سخنان ناروایی از برخی شنیده است، گفت: متاسفانه برخی مواقع بی‌مهری‌هایی را شاهد بوده‌ام اما امید و انگیزه‌ام را از دست نداده‌ام و از این شغل بسیار راضی هستم.

وی که سال‌های گذشته راننده تریلی نیز بوده است، گفت: در گذشته راننده تریلی بودم و بعد از آن با تشویق خانواده وارد این حرفه شدم و امروز نیز از برخورد مسافران که من را حمایت می‌کنند بسیار انرژی می‌گیرم و از بودن در این حرفه احساس خرسندی می‌کنم.

بانوی دیگری که با او گفتگو می‌کنم فریده زارع چهل ساله است که به عنوان سرپرست خانوار سه سالی می‌شود که این حرفه را برای بردن نان حلال به خانه انتخاب کرده است.

او در گفت‌وگو با فارس با اشاره به اینکه مشوقی برای انتخاب این شغل نداشته است گفت: به دلیل این که رانندگی خوبی داشتم و به رانندگی علاقه‌مند بودم تصمیم گرفتم علی‌رغم هیچ گونه حمایتی وارد این حرفه شوم.

وی در ادامه با اشاره به مشکلاتی که در این حرفه وجود دارد اظهار داشت: متاسفانه بیمه نیستم و به‌تازگی برای هر یک شیفت که ۱۲ ساعت را شامل می‌شود ۱۰۰ هزار تومان دریافت می‌کنم.در حالی که این رقم تا چند ماه پیش ۸۰ هزار تومان بود.

فاطمه صفری آخرین بانویی است که  حدود ۴۰ سال سن دارد و ۱۴ سال است که در این حرفه فعالیت می‌کند.

وی به عنوان اولین بانویی که وارد اتوبوس‌رانی شهر شیراز شده است، گفت: خدمت رسانی به مردم و نشان دادن اینکه بانوان هم می توانند در همه عرصه‌های جامعه پیشرفت کنند مهمترین هدفی است که این شغل را برگزیدم.

او پدرش را مشوق اصلی جهت ورود به این حرفه معرفی کرد و گفت: شوهرم نیز حامی من در این حرفه بود.

صفری افزود: مسائل و مشکلات بسیار است و کار سخت اما عشق به کار و لبخند مسافران و استقبال آنها انگیزه‌ای برای ادامه این راه سخت است.

در نهایت باید گفت که خوشبختانه طی سال‌های اخیر پیشرفت بانوان و. حضور پر رنگ‌شان در عرصه‌های مختلف بسیار خوشحال کننده است، اما آنچه مهم به‌نظر می‌رسد حمایت مردم و مئولان است تا انگیزه و امید را به دلسریدی تبدیل نکند چه بسا که بانوان برای حضور در چنین مشاغلی علاوه بر علاقه شخصی به عنوان بازویی در خانواده برای گذران زندگی در شرایط سخت فعلی هستند.

انتهای پیام/ ن/ر