عبدالکریم خیامی که دبیری شورای علمی همایش ملی سواد رسانهای را نیز به عهده دارد در گفتوگو با خبرنگار فارس ضمن اشاره به اینکه نسبت رسانهها با کتاب، همیشه محل گفتوگوی صاحب نظران حوزه ارتباطات و فرهنگ و رسانه بوده است، گفت: نسبت کتاب خوب با سایر رسانهها نسبت سر به سایر اعضای بدن است و به هر میزانی که کانون اندیشهورزی انسان (سر و مغز) مطلوبتر باشد، سایر اعضای بدن هم بهتر میتوانند ارتقاء پیدا کنند.
خیامی با تاکید بر اینکه حوزه کتاب هرچه پیراستهتر و غنیتر باشد و رسانهها ارتباط خودشان را با این حوزه تقویت کنند ما شاهد مجموعه پیامهای غنیتری در جامعه خواهیم بود، گفت: رسانههای اجتماعی، برنامههای تلویزیونی و رادیویی،فیلمهای سینمایی، مطبوعات، ... به میزانی که به مرکز معرفت ورزی متصل باشند میتوانند جایگاه بالاتری داشته باشند.
وی با بیان اینکه امروزه با غلبه فرهنگ تصویری بر جوامع بشری مواجهیم گفت: در این بین اگر رسانهها بین آحاد مردم و کتاب به خوبی "میانجیگری" کنند فرصت مغتنمی فراهم خواهد شد اما متاسفانه برخی رسانهها از این امر فاصله گرفتهاند و دچار گم گشتگی معرفتی شدهاند. جشنواره کتاب و رسانه فرصت مغتنمی فراهم میکند که مجددا به بررسی نسبت رسانهها با کتاب بپردازیم و این نسبت را به مثابه یکی از ملاکهای فرهیختگی فعالیت رسانهها معرفی و آنها را به این شاخص متذکر شویم و تعهداتشان را در این مقام یادآوری کنیم.
رئیس کارگروه رسانه مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: جشنواره کتاب و رسانه باید در طول سال، و نه در یک مقطع خاص،کار رصد محصولات متنوع رسانهای را انجام دهد و با تشکیل یک دبیرخانه دائمی، به طور مستمر بهترین خدمتگزاریهای رسانهها به مقوله کتاب و کتابخوانی را معرفی، تشویق و حتی برخی از این محصولات را نقد کند تا ابعاد این جشنواره در فضای رسانهای کشور تاثیر و جلوه بیشتری داشته باشد و در آینده بتوانیم آن را در سطح بین المللی با حضور فعالان رسانهای جهان برگزار کنیم.
خیامی گفت: رسانههای فعال در عرصه کتاب و کتابخوانی یک بار دیگر به شیوههای بازنمایی کتاب در رسانهها نگاه کنند؛ چرا که در این زمینه نیازمند یک تحول فرمی و زیبایی شناسانه در انواع آثار رسانهها هستیم. مثلا زمانی کتاب صوتی یک نوآوری خوب بود. حال باید بپرسیم در انواع رسانههای دیداری و شنیداری و مکتوب و اینترنت پایه، چه نوآوری دیگری در خدمت به کتاب میتوانیم انجام دهیم.در این بین رسانههای اجتماعی به دلیل تازهتر بودن و رشد تصاعدی در مصرفشان بین مردم، توجه بیشتری میطلبند. شاید به همین علت در این دوره از جشنواره کتاب و رسانه توجه ویژهتر و ارزیابی دقیق تری نسبت به رسانهها و فضای مجازی شده است تا رسانههای اجتماعی بتوانند بیش از این در خدمت رسانهها باشند.
خیامی تاکید کرد: در هر صورت جشنواره کتاب و رسانه دیگر نباید صرفا نقش دریافت کننده آثار رسانههای حرفهای را داشته باشد بلکه باید مشوق «تولید محتوای مردمی و یا تولیدات رسانهای مردمی» باشد تا از فناوریهای جدید تلفن همراه نیز بی بهره نباشیم.
وی در پاسخ به پرسشی درباره مقایسه جشنواره کتاب با سایر جشنوارههای کتاب گفت: در سایر جشنوارههای ادبی که در کشور برگزار میشود فضا، نخبگانی است و مشارکت کنندگان عمدتا مولفان و اهل قلم هستند و اساسا خود کتاب موضوع جشنواره است. در نتیجه فرآیند داوری نیز فرایندی نخبگانی است و مخاطبان آن نیز حوزه نخبگانی را در برمیگیرد. از این رو عمده کسانی که درگیر کتاب، تالیف ترجمه، مطالعه ونشر هستند این نوع از جشنوارهها را میشناسند. اما در جشنواره کتاب و رسانه، موضوع و ماده اصلی، رسانهها هستند و البته نسبتی که با کتاب دارند. لذا مخاطبان اصلی این جشنواره نیز عمدتا اهالی رسانه هستند.
وی دوره برگزاری جشنواره کتاب و رسانه را کوتاه دانست و گفت: فرآیند ارسال آثار، داوری و انتخاب برگزیدگان این جشنواره طی یک ماه و یا گاهی کمترانجام میشود. به عبارتی با آغاز، جشنواره به پایان میرسد.حال آنکه رسانهها که موضوع اصلی جشنواره هستند باید به اندازه کافی درباره این جشنواره بنویسند، نقد کنند و جریان سازی داشته باشند.
خیامی با بیان اینکه با وجود بروز رسانههای جدید باید ابعاد جشنواره کتاب و رسانه را گسترش و توسعه دهیم، گفت: آرایش رسانهها متفاوت شده است و دست اندرکاران این جشنواره باید متناسب با این آرایش رسانهای نوین، سبد مصرف رسانهای مردم را بازشناسی کنند. این امر باید هم در موضوعات و هم در ساختار جشنواره لحاظ شود. کلید اولیه برای این تحول با بررسی آثار شهروند خبرنگاران و یا عموم مردم زده شده است.حقیقتا باید قدردان کسانی باشیم که این جشنواره را از ابتدا پایهگذاری کردهاند و امروز امکان این نواندیشیها را به ما دادهاند.
وی در پایان گفت: باید کاری کنیم که اهالی رسانه بیش از پیش درگیر این جشنواره شوند نه اینکه صرفا از یک برنامه فقط تهیه کننده یا خبرنگار آن با جشنواره ارتباط بگیرد.لازم است ساختارها و سازمانها و موسسات رسانهای را درگیر کنیم. اگر قرار است مستقیم یا غیر مستقیم کتاب را از طریق رسانهها به زندگی روزمره مردم ببریم باید متولیان جشنواره، دستگاههای فرهنگی کشور را درباره جایگاه و نقش کتاب در زندگی مردم اقناع کنند. به هر حال ما در کشوری زندگی میکنیم که رهبر و شخص اول حاکمیت آن جدای از ابعاد دیگرشان، از علاقمندان به کتاب است و یک کتابخوان بسیار حرفهای محسوب میشوند. احساس میکنم از این ظرفیت هنوز به خوبی استفاده نشده است.بنابراین نباید از برگزیدگان این جشنواره با تقدیرهای گذرا عبور کنیم بلکه باید تراز را بالاتر و عمیقتر ببینیم.
انتهای پیام/