فارس پلاس البرز؛ مریم آقانوری: از گذشته نام کرج به عنوان شهری در دامنه البرز با آب و هوایی مطبوع، باغات گسترده و منابع طبیعی از جمله رود و سد کرج، روستاها، چشمه ها و سرسبزی های چشم نواز اطراف آن، در یکی از زیباترین جاده های دنیا، جاده چالوس، را در ذهن ها تداعی می کند.
پای صحبت بزرگترها که می نشینی علاوه بر حاشیه رودخانه و جاده چالوس، از جهانشهر تا محمود آباد و گوهردشت و از آنجا تا مهر شهر را فقط سرسبزی می بینی، باغ و هوای تازه و خنکای رودی که از حاشیه جاده ای که حالا بلوار چمران است، گذشته و آرامش را تا مغز استخوانت می دواند.
موسیقی روحبخش رود پرآب و زیبای کرج در حاشیه جاده چالوس، هنوز هم با وجود بی مهری های انسان به طبیعتِ اطراف، همه مسافران شمال کشور را مسحور کرده، به سمت خود می خواند تا اندکی خنکای آب را مهمان دستانشان کند و کمی آرامش به جانشان بریزد تا سرمست از همه این زیبایی ها، در دل نقاشی های طبیعت، پیچ و خم های دلهره آور ولی زیبای جاده چالوس را به سمت شمال طی کنند.
اما در دل شهر کرج و از همان ابتدای ورود، دیگر خبری از سرسبزی نیست و آنچه میبینی ساختمان ها، مراکز خرید، خیابان های مملو از جمعیت و آسمانی است که به جای پیراهن آبی با طرح ابرهای سپید، جامه ای خاکستری بر تن کرده و گویا چشم انتظار آخرین دانه های اکسیژنی است، که درختان جامانده از بی رحمی های عصر تکنولوژی زده، برایش می فرستند.
این روزها گویا قدرتی و تفکری قلب زیبایی های البرز و نگین درخشان آن، کرج را نشانه رفته و کمر به نابودی آن بسته است.
تفکری که به بهانه کیفیت افزایی به آب شرب پایتخت، بخش اعظمی از آب رودخانه کرج را با احداث تونل مستقیم و ۳۰ کیلومتری از زیر سد امیرکبیر با صرف ۵۰۰ میلیارد تومانی به تهران میبرد و مهمترین بخش از زیست بوم شهر کرج را در خطر نابودی قرار داده است.
اگرچه آب سرمایه ملی است ونمی توان گفت مختص البرزی هاست، اما آیا با انتقال حدود ۳۲۰ میلیون مترمکعب آب سدکرج به تهران، یک یازدهم حق آبه دبی خروجی از سد امیر کبیر که برای البرز در نظر گرفته شده، برای حفظ زیست بوم منطقه از جمله قزل آلای خال قرمز که از گونه های جانوری و ویژه رودخانه کرج است وبرای حفظ طبیعت زیبای جاده چالوس، کافی است؟
آیا این فوج و تراکم بیش از اندازه جمعیت در البرز و هزاران آسیب ناشی از آن که از همجواری پایتخت، دامنگیر البرز شده کافی نیست که حالا این تفکر دگردوستی تیشه به ریشه زیباییهای البرز می زند؟ آیا آب شرب البرز که ۷۸ درصد از آب های زیرزمینی تامین می شود و شهرهایی از جمله فردیس و مشکین دشت، تابستان های کم آبی را سپری می کنند، نباید سهم بیشتری از آب سدهای البرز داشته باشند؟ با حذف ۷و نیم متر مکعب از آب رودخانه کرج، حذف سفره های آب زیرزمینی و حذف زیبایی های رنگارنگ از صفحه نقاشی کرج را در سال های آتی نخواهیم داشت؟ چه سخت می شود تصور کرج بدون جریان رودخانه ای که شریان زیبایی این شهر را در دست دارد!
جهانشهر روزی با انبوه باغات خود ریه های نفس کشیدن این شهر محسوب میشد و حالا دیدن نقشه هوایی آن شاید داغ از دست رفتن آن همه زیبایی را تازه کند و اشک بر چشم هر بیننده ای بنشاند، باز هم هدف منفعت طلبان قرار گرفته و قرار است ۳۶۰ اصله درخت زیبای محدوده میدان جمهوری، برای اجرای زیر گذر، آنهم به بهانه ترافیک و در اصل برای احداث برجهای 23 طبقه شهرداری از بین بروند.
شهرداری ادعا میکند طرح جامع مطالعات ترافیکی و طرح تفصیلی را اجرامیکند اما پر واضح است که چنین نیست. طرح تفصیلی منقضی شده است و نیاز به بازنگری جدی دارد و پروژه جمهوری اولویت 21 ام طرح مطالعات ترافیک است و پروژه های نیمه تمام زیادی در دست شهردار مانده است که اجرایی و تکمیل نشده است و پروژه هم غرب به شرق تعریف شده است اما سود کردن شهرداری از احداث برج ها از همه چیز مهمتر است. از درختان، از مصوبات، از آینده شهر! از اینکه این پروژه هیچ کمکی به ترافیک نمی کند.
کوه های زیبای این شهر که منطقه عظیمه، میدان طالقانی و غیره را در می گیرد، ذره ذره به خورد چه کسانی می رود؟ این تصمیمات برای ساخت برج ها و سختمان ها در مناطق مرتفع و زیبای کرج، جذب جمعیت و ترافیک سال های آتی را سبب نمی شود؟
تصمیمگیری برای قطع بیش از ۱۰۰ اصله صنوبر استانداری البرز از کجا نشات میگیرد که اصرار فعالان محیط زیست نیز منجر به پاسخگویی ازسوی مسؤولان امر نشده است؟!
مشکل ما آن تفکری است که طبیعت را فدای منفعت مادی میکند. حال یک روز در محوطه استانداری با قطع صنوبرها، یک روز در عظیمه با تغییر کاربری کوه و و ساختن بناهای لاکچری ، امروز در جمهوری با احداث برج های شهرداری و فردا در مسیر سد امیرکبیر با خشک کردن رودخانه کرج و جاده چالوس!
انتهای پیام/ب