ثبت ملی خانه تاریخی رمضانی در روستای قوژد گناباد ابلاغ شد

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی ابوالفضل مکرمی‌ فر، اظهار کرد: خانه تاریخی رمضانی در روستای قوژد گناباد که به شماره 33007 به تاریخ ۳۰ اردیبهشت‌ماه سال جاری در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده، به استانداری ابلاغ شد.

وی افزود: این اثر تاریخی در خراسان رضوی، شهرستان گناباد، بخش مرکزی، دهستان حومه، قسمت شمالی بافت تاریخی روستای قوژد و در خیابان شهید علیپوریک قرار دارد.

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی ادامه داد: اقلیم بومی منطقه به علت واقع‌شدن در حاشیه کویر و دوری از دریا از نوع آب‌وهوای صحرایی و بیابانی گرم و خشک است، بافت قدیمی این روستا که مجموعه‌ای کامل از بناهای تاریخی با معماری بسیار زیبا را در خود جای‌داده یکی از بافت‌های ارزشمند تاریخی باقی‌مانده در شهرستان گناباد است که هم‌اکنون روی طرح مطالعاتی آن اقداماتی صورت گرفته است.

مکرمی فر تصریح کرد: این بافت یکی از طرح‌های مهم گردشگری فرهنگی خراسان رضوی محسوب می‌شود و هم‌اکنون دارای سکنه است و به‌ عنوان یکی از روستای هدف گردشگری انتخاب‌شده و مرمت برخی خانه‌ها و بناهای شاخص مانند مساجد وچندین خانه بوم گردی انجام‌ گرفته است.

وی یادآور شد: مشخصات و ویژگی‌های زمین و عوارض طبیعی بستر روستا در شکل‌گیری سیمای کالبدی روستا نقش عمده‌ای ایفا می‌کند در زمره این ویژگی‌ها جنس زمین، موقعیت آن نسبت به عوارض طبیعی مثل رودخانه تأثیرات بارزتری دارند.

همچنین مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی درباره تاریخچه و وجه‌تسمیه اثر، گفت: خانه رمضانی در بافت با ارزش روستای قوژد قرار دارد و بر اساس مستندات موجود از بناهای هم‌دوره و مطالعات تطبیقی صورت گرفته این بنا می‌تواند متعلق به دوره اوایل پهلوی باشد.

محمود طغرایی خاطرنشان کرد: از معمار بنا اطلاعات دقیقی در دست نیست ولی به گفته افراد سالخورده روستا برخی خانه‌های بافت باارزش روستای قوژد تحت تاثیر معماری بومی ویا یزد بوده است، البته از معماران دیگری که از آن‌ها یاد می‌شود استاد ابوالقاسم یزدی، استاد اسدی کاخکی و حسن عالی است که در طول سال‌های مختلف در بنا تغییراتی ایجاد می‌کرده اند.

وی تشریح کرد: خانه باغ رمضانی با طول 53.17 متر و عرض حداکثری 44،82 متر و به وسعت ۲هزار متر مربع، ازلحاظ طرح و نقشه در زمره خانه‌های با حیاط مرکزی قرار دارد.

طغرایی عنوان کرد: سر در ورودی در ضلع شرقی بنا قرار دارد که با طاق گهواره‌ای پوشیده شده است. درب چوبی دو لتِ با کوبه.های جداگانه همچنان بر سردر خانه خود نمایی می‌کند.

مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی افزود: سر در به وسیله دالانی با دو زاویه 90 درجه و پوشش ضربی به حیاط مرکزی وصل می شود، در دالان راه پله‌های دسترسی بام و درب ورودی به اتاق بادگیر قرار داشته که اکنون مسدود شده است.

وی اضافه کرد: حیاط مرکزی مستطیل شکل است که در ضلع جنوبی حیاط ایوان قرار گرفته است، سرداب بنا در زیر اتاق ضلع جنوبی ایوان قرار دارد که اکنون دسترسی به آن مسدود شده است.

طغرایی ادامه داد: این بنا دارای سه اتاق و یک مطبخ در ضلع غربی حیاط و سه اتاق در مجاورت ایوان (ضلع جنوبی) است، فضای داخلی اتاق ها دارای پوشش فیلپوش و طاق عدسی است.

مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان رضوی درباره ویژگی‌های خاص اثر گفت: وجود حیاط مرکزی، وجود ایوان، وجود دالان و تأکید بر محرمیت، وجود زیر زمین یا سردابه که اکنون ورودی آن مسدود است.

انتهای پیام/