به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، روغن خوراکی یکی از کالاهای اساسی در سبد خانوار ایرانی به شمار میرود و بسیاری از پختوپز و طبخ غذا بدون این کالای اساسی و ضروری میتوان گفت غیرممکن است.
کمبود روغن خوراکی در بازار گیلان طی هفتههای اخیر به اوج خود رسیده بهگونهای که حتی در فروشگاههای کوچک و بزرگ یک عدد روغن خوراکی در حجمهای مختلف نیز دیده نمیشود.
فروشگاههای بزرگ نیز همچون فروشگاههای کوچک گرچه در گذشته در تأمین و توزیع اغلب کالاهای اساس پیشگام بودند ولی متأسفانه امروزه در مقابل تقاضای مردمی مبنی بر اینکه "آیا روغندارید؟! تنها ابرو بالا میبرند" و جوابشان منفی است.
آنطور که خبرنگاران فارس از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب استان گزارش دادهاند کمبود و بهتر بتوان گفت فقدان روغن خوراکی در تمامی سطح استان دیده میشود و تاکنون هیچ اقدامی در جهت تأمین و توزیع این کالای ضروری مردم دیده نشده است.
در پی کاهش عرضه روغن خوراکی و هجوم مسبوق به سابقه مردم به فروشگاههای کوچک و بزرگ و خرید بیش از نیاز به مصرف این محصول، تلاش ستاد تنظیم بازار گیلان که معمولاً در این مواقع خودی از خود نشان میداد نیز بینتیجه مانده است.
اگر در معدود فروشگاههایی که روغن خوراکی در پستوها و مکانهای مخفی وجود داشته باشد نیز باقیمت چند برابری درجشده روی محصول، این کالا عرضه میشود؛ این مسئله علاوه بر اذعان خبرنگاران فارس در گفتوگوهای مردمی با تحریریه این خبرگزاری نیز شنیده میشود.
اما همچنان سؤال باقی می ماند که وضعیت روغن خوراکی در گیلان چگونه است؟ آیا این کالا اساسی از سفره مردم به صورت کامل برچیده شده؟ کمبود روغن در گیلان تا کی ادامه پیدا میکند؟ آیا ممکن است روغن موجود در بازار توسط سوءاستفاده کنندگان احتکار شده باشد؟ راهکار اساسی در مواجهه با احتکار خانگی روغن خوراکی چیست؟نقش ستاد تنظیم بازار و نظارت بر توزیع این کالای ضروری چگونه تعریفشده است؟
مهدی نقدی، معاون نظارت، بازرسی و حمایت از حقوق مصرفکنندگان سازمان صنعت، معدن و تجارت گیلان امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در رشت با بیان اینکه کمبود روغن یک چالش کشوری است، اظهار کرد: مشکلات پیش آمده در گمرک کشور موجب شد تا مواد اولیه وارداتی تولید روغن پشت مرز معطل بماند.
وی با اشاره به دلیل اصلی کمبود روغن خوراکی در استان، افزود: خلأ ایجادشده در تحویل مواد اولیه تولید روغن موجب بینظمی در توزیع این کالای اساسی در کشور ازجمله در استان گیلان شده است.
معاون نظارت، بازرسی و حمایت از حقوق مصرفکنندگان سازمان صنعت، معدن و تجارت گیلان با اشاره به دلیل دیگر کمبود روغن خوراکی در استان، گفت: یک کارخانه در گیلان ۷۲۵ تن از سهمیه تولید روغن برای ماههای رمضان و محرم گیلان و همچنین کارخانه دیگری در مازندران ۲۲۳ تن از روغن سهمیهای را در ماههای مذکور به گیلان تحویل ندادهاند و روغن تولید شده را در اختیار سایر استانها قرار دادهاند.
نقدی با بیان اینکه روغن سهمه ای در گیلان در صورت توزیع بهموقع میتواند بازار را از وجود این کالای اساسی اشباع کند، خاطرنشان کرد: اگر تنها ۷۲۵ تن روغن تولید شده در گیلان که سهمیه استان بوده و توزیع نشده در چرخه عرضه قرار بگیرد، حداقل حدود ۸۹۵ هزار عدد بطری ۸۱۰ گرمی روغن در صنوف عرضه خواهد شد.
وی با بیان اینکه توزیع روغن در گیلان کاهشیافته اما قطع نشده، تصریح کرد: تنها یکی از فروشگاههای زنجیرهای در گیلان روزانه ۱۰ تا ۱۴ تن روغن در سطح استان توزیع میکند و درعینحال سایر فروشگاههای زنجیرهای نیز در حال توزیع روغن هستند.
معاون نظارت، بازرسی و حمایت از حقوق مصرفکنندگان صمت گیلان با اذعان به اینکه روغن تدریجاً در حال توزیع در گیلان است، گفت: طی سه روز اخیر حدود ۳۰۰ تن روغن وارد بازار و تمامشده است چون مردم تصور میکنند که روغن در حال تمام شدن است و بیش از نیازشان روغن در خانهها انباشت میکنند.
نقدی با اشاره به وضعیت موجود روغن خوراکی در بازار استان نیز بیان کرد: در حال حاضر در گیلان همچون سراسر کشور توزیع روغن انجام میشود اما میزان عرضه کم و تقاضا برای روغن بسیار زیاد است.
وی با بیان اینکه میزان عرضه روغن تخصیصیافته به گیلان در حال حاضر کفاف نیاز مصرفکنندگان را نمیدهد، گفت: سازمان حمایت قول داده تا وضعیت توزیع روغن در استانها در شرایط کنونی که مشکلات گمرک کشور حلشده به روال عادی برگردد.
اکنون مدتی از کمبود روغن در کشور و بهتبع آن در استان میگذرد اما سؤال اصلی این است که چرا ستاد تنظیم بازار تمهید مقدماتی برای تأمین این کالای ضروری در مواقع بحرانی نیندیشیده است.
سؤالی مهمتر اینکه اگر کشور در شرایطی قرار بگیرد که وضعیت سیاسی و امنیتی شدیدتری بر آن وضع شود، دولت و ستاد تنظیم بازار کشور چگونه نیاز مردم به کالاهای اساسی را تأمین میکنند؟
مردم به سیستم دولتی به جهت سیاستگذاری و تأمین اقلام و کالاهای ضروری اعتماد کرده و سرنوشت خود را مرهون تصمیم سازی ها و تصمیمگیریهای مسئولان میدادند، آیا در چنین شرایطی و یا بدتر از آن باید در آتش بیتدبیری بسوزند و در خواب زمستانی که مدتها بر چشمشان نیامده باید چشم فروببرند؟
البته نمیتوان نقش مردم را در تأمین کالاهای اساسی ازجمله روغن خوراکی نادیده گرفت؛ بهدفعات مشاهدهشده که بسیاری از مردم هنگامیکه عرضه محصول و یا کالایی در جامعه کاهش پیدا میکند رغبت و تقاضای کاذب برای احتکار ناآگاهانه آن در اکثریت آنها افزایش پیدا میکند و این موضوع مسئلهای است که باید توسط شورای سیاستگذاری فرهنگ عمومی ازجمله با ابزار رسانه و هنر اصلاح و ترمیم شود.
ذخیره احتیاطی کالاهای اساسی در اغلب کشورها ازجمله کشورهایی که در محاصره اقتصادی و جنگ ارزی قرار دارند یک رفتار و تصمیم معقولانه هست و دولتی که خود را مدعی تدبیر و تصمیمات معقولانه میپنداشت اکنون باید جواب قانعکنندهای به مردم داشته باشد.
علیایحال انتظار میرود دولت مستقر در جهت تأمین کالاهای اساسی و ضروری مردم بهویژه روغن خوراکی اگرچه همیشه پیشگام بوده، منبعد نیز با درایت و تدبیری با امید متکی به عقل و واقعیت در تأمین کالاهای اساسی و ضروری مردم فعالانهتر عمل کند و بیشازپیش مردم را در تنگنا و قعر اقتصادی توأمان با تشدید تحریمها و سو مدیریتها فرونبرد.
انتهای پیام/۳۳۸۹