به گزارش خبرنگار گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس به نقل از نیواطلس، تولید حسگرهای قابل کاشت در درون بدن پدیده تازه ای نیست. اما همه آنها بعد از اتمام استفاده باید با انجام عمل جراحی از درون بدن خارج شوند. ساخت حسگرهایی که بعد از پایان کاربرد به طور خودکار تجزیه شوند، پدیده تازهای است که مزایای بهداشتی و درمانی زیادی دارد و هزینهها و خطرات استفاده از این فناوری را نیز کاهش می دهد.
حسگر قابل کاشت جدید که در دانشگاه پنسیلوانیا تولید شده بسیار باریک و منعطف است و قادر به شناسایی گازهای اکسید نیتریک (NO) و دی اکسید نیتروژن (NO2) است.
اکسید نیتریک که به طور خودکار در بدن تولید می شود، با کمک به گشادترشدن رگ های خونی جریان خون را در بدن تسهیل میکند. در مقابل گاز دیاکسیدنیتروژن گاز خطرناکی است و استنشاق آن منجر به ایجاد بیماریهای مزمن و حتی انسداد ریه میشود. از همین رو شناسایی وجود هر دو گاز در بدن اهمیت زیادی دارد.
معمولا بیمارانی که از بیمارستانها مرخص می شوند برای بررسی وجود هر دو گاز در بدنشان مورد بررسی و آزمایش قرار میگیرند و حسگر جدید میتواند این روند را سریعتر و کم هزینهتر کند. تولید حسگر یادشده با استفاده از پلیمرهای خاص، هادیهایی از جنس منیزیم وفسفر، مدارهای سیلیکونی و برخی مواد دیگر سازگار با محیط زیست صورت گرفته است.
انتهای پیام/