به گزارش خبرگزاری فارس از اراک، جمعی از کارگران شرکت هپکو با صدور بیانیه ای که امروز نسخه ای از آن به دفتر خبرگزاری فارس ارسال شده، آورده اند: چند صباحی است که ظاهراً صدای اعتراضی از شرکت هپکو در رسانهها شنیده نمیشود، اما باز هم خدا را شاکریم که در آخرین لحظات و در اوج خستگی چندین ساله مبارزه با رانت و فساد، جرقه بازگشت هپکو به مدار تولید در دل مسؤولین زده شد، هرچند آهسته ولی پیوسته در حال بازگشت به قلههای افتخار هستیم.
در این بیانیه آمده است: آیندهمان سراسر امید است، با کمی چاشنی دلنگرانی از خلف وعدهها، ولی هرگاه به عقب مینگریم، سالها تهمت و تلخی و اضطراب را در چهره همکاران پیر و خسته ولی امیدوار به آینده را به یاد میآوریم.
در این بیانیه آمده است: کارگران این مرز و بوم سالهاست با خصوصیسازیهای رانتی و صد البته دستهای پشت پرده آن که صاحبان زر و زور در سایه هستند، برای حفظ صنایع کشور در حال مبارزه نابرابر هستند. این روزها وقتی خبرهای شرکت هفتتپه را پیگیری میکنیم لحظه، لحظه سالهای گذشته خودمان را به یاد میآوریم و دائم خاطرات تلخ سوءاستفاده بیگانگان، اعتراض و اعتصاب، اخراج و تهدید و زندان و امنیتی شدنمان و استرسهای شبانهروزی خانوادههایمان، روحمان را آزار میدهد و با خود میگوییم، مگر این مالکان و سهامداران دلال صفت و زالوصفت در انقلاب مستضعفین، چقدر نفوذ و ارزش دارند که با مبالغ بسیار ناچیز سرمایههای عظیم این مملکت را چندین سال است که به دست گرفتهاند و در مملکتی که از شروع انقلاب عزیز اسلامی هر دهه و به صورت مستمر با خون شهیدان آبیاری شده است، چند لیبرال زالوصفت باید سرمایههای مادی و معنوی را گروگان گرفته و حدود ده سال است که با رانت و فساد و ... تمام اعتقاد جوانان پاک و مظلوم این مملکت را به سخره گرفتهاند؟!
مگر میشود باور کرد این مقدار از نفوذ و قدرت را؟
در بخش دیگر این بیانیه آمده است: چرا با توجه به تخلفات محرز و با مستندات کافی در شرکت هپکو و فسادهای کاملاً ثابت شده در شرکت هفتتپه توسط سهامدارانشان، هر روز باید شاهد مشکلات بیشمار این غولهای صنعتی در کشور باشیم؟
این بیانیه می افزاید: واقعاً چه دستهایی پشت پرده است که همیشه باید مظلومترین و ضعیفترین قشر جامعه (کارگران) برای این نظام و مملکت متهم شوند و تاوان بدهند، در حالی که قانوندانهای قانونشکن در حال عیش و سرمستی قدرت و ثروتاند؟
در این بیانیه آمده است: چرا هر روز باید از خبر آزادی یا برگشت به کار یا پرداخت حقوقهای معوقه عزیزانمان در هفتتپه خوشحال باشیم؟ مگر اینها حق ذاتی کارگران نیست؟! چرا نباید یکبار از خبر برخورد سخت با مفسدین اقتصادی و سهامداران فاسد خوشحال شویم، یا جای باطوم و سرخی گاز اشکآور را در چهره آنان ببینیم؟
در بخش دیگر این بیانیه آمده است: هر روز هر ماه، خبر از دستگیری فلان تروریست و فلان سرکرده بزرگ تبهکاری در خارج از مرزها را میشنویم و به خود میبالیم از چنین سربازان گمنامی که در سکوت اینچنین امنیتمان را تأمین میکنند؛ اما سؤال اینجاست که چرا پرونده آشکار فساد در سازمان خصوصیسازی که جان و مال و سفره قشر عظیمی از مردم را نشانه رفته است را نمیبینیم و به آن پرداخته نمیشود، چرا پرونده مصوب اصلی این واگذاریها در دادگاه علنی برگزار نمیشود تا مرهمی باشد برای کارگران این مرز و بوم و امیدوار باشند بر محکمه انقلابی...
این بیانیه می افزاید: چرا نمایندگان مدعی انقلابیگری در مجلس سعی در اصلاح موانع و مشکلاتی که در اصل ۴۴ میباشد را ندارند تا دیگر شاهد این نوع واگذاریها و مشکلاتی که برای جامعه و کارگرانش به وجود میآورد نباشیم؟
در این بیانیه آمده است: نقش سازمان بازرسی، کمیسیونهای مجلس، دادستان کل کشور و حسابرسی کل کشور در حال و گذشته هپکو و هفتتپه، چه بوده و چیست؟
در بخش دیگر این بیانیه آمده است: به هر حال ما کارگران شرکت هپکو، خود و دیگر کارگران کشور را در کنار کارگران انقلابی هفتتپه میبینیم و امیدواریم روزی فرا برسد که کارگران آسودهخاطر باشند و مسببین این روزها در استرس و تحت تعقیب و بدانیم که خداوند وضعیت مردم را تغییر نمیدهد تا زمانی که آنها آنچه را که در خود هستند تغییر دهند.
انتهای پیام/ح