گروه غرب از نگاه غرب خبرگزاری فارس: هیچ یک از ما نویسندگان این مطلب خاطره ای از مرزهای بین کشورها در اروپا نداریم. ما در کودکی به جای جمع کردن تمبرهای ملی، اولین یوروهایی را که با نمادهای مختلف پایتخت های اروپایی منتشر می شد جمع آوری می کردیم. نسل ما را سراپا یک اروپای متحد شکل داده است.
اما بسیاری از جوانان اروپایی امروز از ناکامی اتحادیه اروپا در عمل کردن به وعده هایی که داده بود، نومید و سرخورده شده اند. نرخ های هشدار دهنده 25 تا 40 درصدی بیکاری جوانان در کشورهایی چون ایتالیا، یونان، اسپانیا و حتی سوئد، دلیل محکم دیگری را به دست عده زیادی از جوانان داده تا ارزش عضویت در اتحادیه اروپا را زیر سئوال ببرند. بعلاوه اینکه نسل ما با وجود زندگی در یک دوره صلح و رفاه نسبی، در میان بحران های متعددی بزرگ شده اند: بحران های مالی، مهاجرت، اقلیمی و بحران سلامت و اقتصادی فعلی که کووید19 موجب شده است.
ویروس کرونا در اواخر فوریه 2020 در حالی اولین قربانیان خود را در برگاموی ایتالیا می گرفت که مردم هنوز در اقامتگاه های زمستانی تعطیلات خود را می گذراندند و در حال جشن و تفریح بودند. اما با گسترش سریع این همه گیری در سراسر اروپا، خیلی زود روشن شد که دولت- ملت ها تک تک نمی توانند بر این ویروس پیروز شوند یا به تنهایی به بازیابی اقتصادی دست پیدا کنند.
بر عکس، غلبه بر بحران های سریالی اروپا و احساس نومیدی فزاینده در میان جوانان، مستلزم وجود رهبرانی است که در کنار یکدیگر بایستند. اول از همه آنها باید شجاعت لازم را برای سرمایه گذاری و انجام اصلاحات پیدا کنند. دولت های اروپایی به خاطر بسیج سریع مبالغ کلانی پول برای کاستن از اثرات اقتصادی و اجتماعی این همه گیری شایسته تحسین هستند. همچنین تدوین برنامه ریزی شده یک بدهی مشترک برای تامین بودجه 750 میلیارد یورویی (877 میلیارد دلاری) بازسازی اقتصادی اتحادیه اروپا، نشانگر گامی بلند رو به جلو است.
اما اصلاحات دیگری باید ملازم این اقدامات باشند. اگر اتحادیه اروپا بدهی مشترکی را متقبل شود، در این صورت باید توانایی افزایش دادن درآمدهای خود برای بازپرداخت آن را نیز در خود به وجود آورد، چرا که سرمایه گذاری های امروز تکاپوی هزینه های برنامه های آتی اتحادیه اروپا را نمی کند. نقشه راه برای یافتن منابع جدید که به تازگی بر سر آن مذاکره شده، شروع خوبی است و امید به پیشرفت واقعی را به وجود می آورد. این برنامه شامل وضع مالیات بر پلاستیک یک بار مصرف، به روزرسانی سیستم تجارت آلودگی اتحادیه اروپا و یک مالیات دیجیتال با هدف تولید درآمدهای اضافی می شود. پارلمان و کمیسیون اروپا اکنون باید اطمینان پیدا کنند که کشورهای عضو به این تعهدات خود عمل می کنند.
در اقدامی که به همین اندازه مهم است، سیاستگذاران باید صندوق بازیابی اتحادیه اروپا را با اهداف برنامه اصلاحات سبز اروپایی ارتباط دهند و مطمئن شوند که در تعجیل قابل درک فعلی به دلیل رکود ناشی از همه گیری کرونا، سرمایه گذاری در حوزه هایی همچون تحقیقات بنیادین مورد غفلت قرار نمی گیرد. چرا که این سرمایه گذاری ها در راستای تامین شغل و رفاه برای نسل های آینده حیاتی است.
امروز اتحادیه اروپا فاقد این تمرکز دراز مدت ضروری است. مثلا هوش مصنوعی را در نظر بگیرید. در حالی که بین سال های 2018 تا 2019 ایالات متحده حدود 36 میلیارد دلار و چین حدود 25 میلیارد دلار در توسعه هوش مصنوعی سرمایه گذاری کرده اند، کل سرمایه گذاری خصوصی اتحادیه اروپا در این حوزه تنها 4 میلیارد دلار بوده است. اگر اروپا قرار است خود را برای آینده آماده کند، باید سرمایه گذاری های جسورانه و هدفمندی را در زمینه انرژی سبز، دیجیتالیزه کردن و دیگر حوزه های تحقیقاتی پیشرفته انجام دهد.
اروپا باید در طیفی از دیگر مسائل کلیدی نیز همبستگی خود را نشان دهد. قطعا بخش عمده ای از تلخی و نومیدی که در اوایل این همه گیری در بسیاری از ایتالیایی ها نسبت به اتحادیه اروپا به وجود آمده بود، اکنون رنگ باخته است، به خصوص از زمان توافق بر سر بسته بازسازی اقتصادی و با این اطمینان خاطر آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان که «همچون همیشه چیزی که برای اروپا خوب است، برای ما هم خوب است.» اتریش نیز وقتی دیگر اقتصادهای اروپایی زیرفشار قرار دارند از وضعیت مناسبی برخوردار نیست. اما شرکت ها و شهروندان این کشور از کمک های اقتصادی در سراسر اروپا بهره مند می شوند.
با این وجود همبستگی اروپایی باید از کمک های اقتصادی و بدهی مشترک فراتر رود و راهنمای اقدامات ما در مسائلی چون مهاجرت و تغییرات اقلیمی نیز شود. با وجود بلایای زیست محیطی، جنگ ها و فقر در همسایگی اروپا، احتمالا چالش های مرتبط با مسدود کردن راه پناهجویی و مهاجرت در دهه های آینده دشوارتر می شود و بعید است که گام های کوچک یا کوتاه مدت جواب دهد. درست است که کمیسیون اروپایی اخیرا پیمان مهاجرت و پناهجویی جدیدی را پیشنهاد کرده که شامل پیشنهادهایی برای محافظت از مرزهای خارجی اتحادیه اروپا نیز می شود. ولی ما به یک سیستم یکپارچه نیاز داریم که جلو از دست رفتن غم انگیز جان مهاجرانی را که نومیدانه به دنبال رساندن خود به سواحل اروپا هستند بگیرد و چهارچوب دراز مدتی را با قابلیت ها و مسئولیت های روشن بنا بگذارد.
و سرانجام اینکه اروپا باید تصور روشنی از جایگاه خود در جهان به دست آورد. هلموت اشمیت صدراعظم پیشین آلمان غربی یک بار گفته بود که هر کسی که تصوراتی برای خود دارد باید به دکتر مراجعه کند. اما اگر اروپا هیچ ایده منسجمی از نقش جهانی خود نداشته باشد، از قدرت هایی که چنین راهی را در پیش گرفته اند عقب خواهد افتاد.
این صرفا یک مسئله آکادمیک نیست. اروپا در حال حاضر با این خطر مواجه است که در رقابت های بین آمریکا و چین بر سر ابرقدرت شدن، هم از نظر اقتصادی و هم سیاسی فرسوده و ناتوان شود. اما اروپا دارای مدل جذابی است که از اقتصاد بازار آزاد رادیکال آمریکا و حاکمیت نظارت دیجیتال چین به روشنی قابل تمایز است و باید این مدل را برای بقیه جهان ترویج کند.
بحران کووید19 حداقل به همان اندازه که فروریختن دیوار برلین برای نسل والدین ما اهمیت داشت، برای آینده اروپا اهمیت خواهد داشت. روزی خواهد رسید که ما مجبور خواهیم شد به سئوالات فرزندانمان در این باره پاسخ دهیم که چگونه با این همه گیری برخورد کردیم. اگر اکنون تصمیمات درستی بگیریم، خواهیم توانست با افتخار بگوییم که این همه گیری لحظه ای بود که اروپا از نو تهور و پویایی خود را به دست آورد و امید دوباره ای را نسبت به آینده در جوانان خود به ایجاد کرد.
نویسنده: الیزابت فان همرشتاین (Elisabeth von Hammerstein) مدیر «برنامه اروپا» دپارتمان امور بین الملل کوربر استیفتونگ در برلین و همکاران
منبع: https://b2n.ir/808071
انتهای پیام.
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
