«محسن عظیمی» نمایشنامه نویس، کارگردان تئاتر ایرانی در گفت وگو با خبرنگار تئاتر فارس گفت: یک فضای تهی به شکل چاپی و دیحیتال شامل چهار نمایشنامه کوتاه است: «نطفه»، «ویار»، «Couvade» و «حلقه» که همگی در یک فضای تهی با تکیه بر کمترین دیالوگ و بازیگر هستند. چالش اصلی همه این آثار پیرامون عصیان در جست‌وجوی هویت است.
وی در ادامه افزود: این نمایشنامه ها بین سال های 85 تا 95 نوشته اند و الان از طریق سایت آمازون و lulu قابل خریداری است.
وی با اشاره به اینکه از اواخر دهه هفتاد به شکل تجربی در زمینه نمایشنامه نویسی، کارگردانی و بازیگری تئاتر کار کرده گفت: این مجموعه آثار من توسط نشر انار به چاپ رسیده است در واقع این انتشارات یک نشر نوپا است که در زمینه ادبیات و ادبیات نمایشی آثاری را به زبان های مختلف منتشر می کند، به خصوص آثاری که زبانی جهانی داشته و محدودیت های بومی محلی نداشته باشند.
نویسنده آثار «همیشه همه چیز یه جور نیست» و «چرخ»، گفت: از آنجایی که این چهار نمایشنامه کوتاه را من در فاصله بین سال‌های ۸۵ تا ۹۵ نوشتم و همگی آثاری بودند کوتاه و جدا از هم، هیچ‌وقت به فکر انتشارشان نیفتاده بودم چراکه بیشتر مبتنی بر حرکت هستند و در نگارش‌شان از کمترین دیالوگ ممکن استفاده شده است. نمایشنامه‌هایی مینی‌مالیست که همگی یک وجه مشترک دارند؛ از نظر شکل همه در یک فضای تهی اتفاق می‌افتند و به لحاظ محتوا هم درباره هویت هستند.
وی با اشاره به اینکه انتشارات انار آثارش را از طریق سایت‌هایی چون آمازون ارائه می‌کند و این آثار می‌توانند در سطح جهانی مطرح شوند، گفت: علاوه بر این مجموعه من یک نمایشنامه دیگر با نام ژان که شامل دو نمایشنامه هست نیز به این نشر ارائه کرده‌ام. ژان هم که شامل دو نمایشنامه درباره بمباران شیمیایی حلبچه هست، به‌گونه‌ای نگاشته شده که اشاره مستقیمی به حلبچه ندارد بلکه از کشتارهای جهانی می‌گوید. هاری و ژان بارها در ایران اجرا شده‌اند اما منتشر نشده‌اند. هاری و ژان علاوه بر زبان فارسی در کتابی دیگر با زبان کردی هم منتشر خواهند شد.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
