به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، روزنامه کیهان در گزارشی به اعتراض فعالان اقتصادی نسبت به سوءتدبیرهای مسئولین پرداخته است که بخشهای مهم آن در ادامه میآید.
مدتی است فشار مشکلات معیشتی بر مردم فزونی گرفته است. افزایش قیمتها در کنار کمبود عرضه برخی کالاها و همچنین نوسانات نرخ ارز و چشمانداز تورمی پیشرو، خاطر مردم را برای تأمین معیشت خود آشفته کرده است.
بسیاری از مسئولان دولتی و رسانههای همسو، عامل اصلی شرایط کنونی را به تحریمها ربط داده و راهکار برون رفت از آن را در خارج از مرزها میجویند، اما بسیاری از فعالان اقتصادی و کارشناسان این حوزه، معتقدند اثر تحریمها بسیار کمتر از سوءتدبیر مسئولان و به عبارتی تحریم داخلی است.
ضربههای خودتحریمی
در این زمینه، دبیر انجمن سنگ با بیان اینکه «تحریم آمریکا را بیاثر کردیم ولی هنوز گرفتار تحریم دولت خودمان هستیم»، گفته است: اگر تحریمهای خارجی ۲۰ درصد به ما فشار میآورد، ۸۰ درصد بیکفایتی و بیتدبیری مدیران اجرایی کشور و خودتحریمیها به ما ضربه میزند.»
احمد شریفی در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم، تأکید کرد: «اگرچه تحریمها در حوزه بینالملل، صادرات را بهشدت تحت فشار قرار داده است اما آنچه بیش از همهچیز کار را برای صادرکنندگان سخت کرده، ضعف مدیریت داخلی و بیتدبیری است.»
همچنین، جمشید نفر، رئیس کمیسیون صادرات اتاق بازرگانی ایران معتقد است: «متأسفانه در زمان جنگ اقتصادی شرایط را برای بخش خصوصی بسیار نامناسب کردیم، فشارهایی که دخالتهای نادرست دولت بر بخش خصوصی وارد کرد باعث شد این بخش نتواند از شرایط نهایت استفاده را ببرد. این شرایط میتوانست به نفع تولید و توسعه صادرات تمام شود، اما متأسفانه تأثیر معکوس داشت.»
حمایت معکوس وزارت نفت!
یکی از نمونههای توانمندی تولیدکنندگان داخلی و در عین حال، سنگاندازی دستگاههای دولتی را میتوان در موضوع تأمین تجهیزات صنعت نفت و تبعیض معکوس بین تولیدکنندگان داخلی و خارجی مشاهده کرد.
چند روز قبل، یک تولیدکننده تجهیزات صنعت نفت با اشاره به تلاشی که از سال ۹۴ آغاز کرده است، اعلام کرد: «بدون هیچ حمایتی ۷۵ درصد از فناوری شیرهای کنترلی را بومیسازی کردیم. در واقع نه تنها حمایتی از تولید تجهیزات نفت صورت نگرفت بلکه چوب لای چرخ تولیدکننده گذاشتند.»
عبدالحسین شرفی در ادامه با بیان نکاتی تکان دهنده درباره شیوه مواجهه تبعیضآمیز مسئولان وزارت نفت با تولیدات داخلی و خارجی گفت: «وقتی سفارش خارجی دارند پولش را نقد و کامل به حساب آن شرکت میریزند. زمانی که میخواستم جنسی را به عنوان یک محصول دانشبنیان به وزارت نفت معرفی کنم، دوستانی که در آن جلسه نشسته بودند بیانشان این بود که اینکه ما داریم از شما جنس میخریم برای شما افتخار محسوب میشود. گفتیم یعنی چی؟ گفتند یعنی ما پیش پرداخت نمیدهیم و اگر هم بخواهیم بدهیم ضمانتنامه میدهیم. بعد پولش هم را حالا ببینیم کی بشود بدهیم. ما اعتراض کردیم که این شرایط عادلانه نیست در جواب به ما گفتند که تازه اینکه ما از محصول شما استفاده خواهیم کرد به نوعی تبلیغ برای شما است. این نگاه، نگاه دلال پرور است و نگاه حمایت از تولیدکننده داخل نیست.»
ماجرای توتال و پارس جنوبی
برای این شیوه تبعیض آمیز در وزارت نفت، میتوان به ماجرای توسعه فاز ۱۱ میدان گازی پارس جنوبی هم اشاره کرد. دولت تدبیر و امید پس از معطل کردن چند ساله این طرح علیرغم توانمندیهای قابل توجه شرکتهای ایرانی، قرارداد این پروژه را بدون برگزاری مناقصه، به مجموعهای به سرکردگی شرکت نفتی توتال فرانسه واگذار کرد و آن را به عنوان دستاورد بزرگ برجام جا زد.
پس از خروج یکطرفه توتال از این قرارداد، وزارت نفت باز هم زیر بار سپردن مدیریت کار به شرکت ایرانی حاضر در پروژه نرفت و شرکت چینی را برای انجام کار فراخواند که آن هم به نتیجهای نرسید. در ادامه و با ناامیدی از شرق و غرب، سرانجام وزارت نفت ناچار شد قرارداد این پروژه را با طرف ایرانی منعقد نماید.
کمک به خارجیها
نمونههای تحریم داخلی یا همان سوءمدیریتها زیاد است. رئیسکمیسیون معدن و صنایع معدنی اتاق بازرگانی ایران با اذعان به اینکه تأثیر خودتحریمیها بر اقتصاد ایران از تحریمهای آمریکا بیشتر بوده، میگوید: «ما در شرایط تحریمی، خیلی از تحریمها را دور زدیم و به تکنولوژیهای جدیدی رسیدیم، اما مشکلاتمان در داخل به مراتب بیشتر از خارج است.»
بهرام شکوری میافزاید: «ما با عدم انسجام و دعواها و درگیریها و بیثباتیها در کشور عملاً به بایدن و ترامپ کمک میکنیم و تنها راه نجات این است که انسجام ملی را حفظ و از نعمتهای کشورمان استفاده کنیم.»
این موضوع در سخنان رئیس اتاق بازرگانی تهران هم مورد توجه قرار گرفته است. مسعود خوانساری با تاکید بر اینکه راهحل مشکلات اقتصادی کشور داخلی است، عنوان میکند: رفتن ترامپ در ایران یقیناً بیاثر نیست و در بازارهای ما اثر خواهد داشت، ولی باید قبول کنیم که این اثر کوتاه مدت است، بنابراین اگر ما مشکلاتمان را در داخل حل نکنیم ممکن است در کوتاه مدت اثراتی روی بازارهای مختلف بگذارد ولی یقیناً مجدد به وضعیت قبلی باز میگردد.
خوانساری، پیش از این نیز در زمانی که وزارت صمت برای مدت زیادی وزیر نداشت، بیان کرده بود: وزارت صنعت حدود شش ماه است که وزیر نداشته و با توجه به اینکه این وزارتخانه طی این مدت بدون وزیر مانده لذا کارایی خود را از دست داده است. اگرچه تحریمها در مسائل اقتصادی مشکلات زیادی بهوجود آورده و فلجکننده است، اما مشکلات بخش خصوصی به دلیل تصمیمات غیرکارشناسی است.
سیستم بانکداری معیوب
یکی از مهمترین موانع در مسیر اقتصاد کشور و مصداق خودتحریمی، نظام بانکداری است. محمد اسلامی، وزیر راه و شهرسازی، به تازگی با صراحت بیشتری به نقش بانکها در گرانیهای مسکن اشاره کرده است.
او با بیان اینکه بانکها یکی از عوامل افزایش قیمت مسکن هستند، تصریح کرد: «از گذشته تا امروز اکثر افزایش قیمتها متأثر از هجوم منابع در اختیار بانکها و مؤسسات مالی بوده است که چند صد واحد مسکن را خریداری کردهاند تا حفظ ارزش پول را انجام دهند.»
نقش بانکها به حوزه مسکن محدود نمیشود. علیرضا رزمحسینی وزیر کنونی صمت نیز اوایل مهرماه یعنی زمانی که هنوز به عنوان یک گزینه تصدی مسئولیت این وزارتخانه مطرح بود، در نشست با فعالان اقتصادی در اتاق بازرگانی اظهار کرد: «گرانی مربوط به تولید نیست و بخش عمده آن به سیاستهای پولی و بانکی و هدایت نقدینگی برمیگردد.»
انتهای پیام/