از کار با چرخ خیاطی امانتی تا خودباوری و کارآفرینی/ ایجاد 100 فرصت شغلی بدون پول و پارتی

 خبرگزاری فارس لرستان – نسرین صفربیرانوند، کم نیستند بانوان کارآفرینی که با تلاش و اعتماد به نفس و با دست خالی توانسته‌اند اشتغال‌زایی قابل توجهی ایجاد کنند، اشتغالزایی بدون نیاز به تسهیلات بانکی و گذر از بوروکراسی‌های اداری بلکه با تکیه بر ایده‌های نو و همت که هر کدام از اینها نماد اقتصاد مقاومتی است.

« برای ایجاد یک شغل تنها پول و پارتی نیاز نیست بلکه یک جو اعتماد به نفس و غیرت می‌خواهد، من با دست خالی  و بدون هیچگونه حمایت دولتی توانستم برای یکصد نفر شغل ایجاد کنم» اینها بخشی از صحبت‌های سیده فاطمه سادات حسینی بانوی کارآفرین بروجردی است.

 خانم حسینی با شروع کرونا همه خط‌های تولید پوشاک را در کارگاه تولیدی تعطیل و با تلاش شبانه‌روزی مشغول تولید لباس‌های بیمارستانی است، تا شاید کمکی به کادر درمانی و پزشکی به عنوان مجاهدان خط مقدم جبهه سلامت و امنیت باشد.

زمانی که با این بانوی کارآفرین بروجردی که  ۴۱ سال سن دارد گفت‌و گو کردیم ساعت حدود ۹ شب بود، اما وی همچنان در کارگاه تولیدی‌اش مشغول خیاطی بود، گفتنی است حسینی اکنون نیروی جهاد دانشگاهی است و کارگاه او در فضای جهاد دانشگاهی است، حاصل این  گپ‌و گفت کوتاه را در ادامه می‌خوانید.

با دست خالی شروع کردم

سیده فاطمه السادات حسینی می‌گوید: کار تولیدی و داشتن مهارت برای من افتخار بزرگی است و من این خستگی و تلاش را به پشت میز نشینی ترجیح می‌دهم، زیرا همواره به دنبال خلاقیت و ایده‌های نو بودم نمی‌توانستم به کارهای ساده و بدون تحرک اکتفا کنم.

او می‌افزاید: حدود ۱۵ سال است که کار خیاطی را از صفرشروع کردم بدون گذراندن هیچ دوره و با دست خالی، یعنی من فرش اتاق را جمع و با یک چرخ خیاطی امانتی کار را شروع کردم نه خبری از میز کار بود و نه امکاناتی.

این تولید کننده موفق اضافه می‌کند: اما اکنون و با گذشت زمان حدود یکصد نفر پرسنل دارم که یا زنان بی سرپرست و یا بد سرپرست هستند، در واقع حکم من مشاغل خانگی است شاید دعای این بانوان است که من توانسته‌ام به موفقیتی دست پیدا کنم.

 تولید لباس‌های بیمارستانی با هدف کمک به کادر درمانی

حسینی می‌گوید: قبل از شروع ویروس کرونا خط‌های تولید متعددی از جمله مانتو، کاپشن و بارانی در کارگاه فعاال بود،اما با شروع کرونا همه خط‌های تولید را تعطیل کردم و خط تولید لباس‌های بیمارستانی را به راه انداختم با وجود اینکه با این کار متحمل ضرر زیادی شدم، زیرا احساس کردم الان زمان جنگ است و نباید پشت کادر درمان که در خط مقدم هستند خالی کرد.

این بانوی کارآفرین ادامه می‌دهد: اکنون به صورت سه شیفت شبانه روزی من همراه دیگر پرسنل مشغول تولید لباس‌های بیمارستانی هستیم و شاید باورتان نشود در طول شبانه روز کمتر از سه ساعت خواب و استراحت دارم، زیرا خود را در جبهه جنگ تصور می‌کنم و معتقد هستم اگر لباس بیمارستانی به موقع و به اندازه تولید نشود برای مقابله با کرونا دچار بحران خواهیم شد.

حسینی بیان می‌کند: اکنون زمان جنگ است  و نباید میدان را خالی کرد، در بروجرد تولید کننده لباس بیمارستانی به گونه‌ای که بتواند بیمارستان‌ها را ساپورت کند نداشتیم و همین شد که من با همه توان پای کار بیایم، خستگی داره اما خستگی را فراموش می‌کنم الان درک می‌کنم جوان‌های ما در هشت سال دفاع مقدس چه قدر زحمت می کشیدند.

او در مورد تولید روزانه لباس بیمارستانی در کارگاه تولیدی‌اش توضیح می‌دهد: شبانه روز حدود ۱۵۰۰ تا دو هزار تولید داریم که علاوه بر بیمارستان‌های بروجرد بین بیمارستان‌های خرم‌آباد، ملایر و حتی تهران هم توزیع می‌شود.

مسوولان هیچ حمایتی نداشته‌اند

این تولید کننده موفق در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به اینکه تاکنون یک ریال تسهیلات دریافت نکرده‌ام، می‌گوید: من از هیچ جایی حمایت نشدم و همواره روی پاد خود ایستاده‌ام، مسوولان هیچگونه پشتیبانی از من نکردند تنها تقاضای من این بود که پارچه را به نرخ دولتی در اختیار من بگذارند، تا سر و کار من  با سودجویان و دلال‌های تهران نیفتد که پارچه را ده برابر قیمت بفروشند، اما مسوولان هیچ حمایتی و نظارتی نکردند.

حسینی اضافه می‌کند: تاکنون هیچ ارگانی حمایتی نکرده و یک ریال وام یا یک رل پارچه دریافت نکرده‌ام، اما دوام آورده‌ام زیرا هدفم تولید و اشتغال است و از نظر من هیچ کاری شیرین‌تر از تولید برای من نیست.

اعتماد به نفس رمز موفقیت

این بانوی کارآفرین رمز موفقیت خود را اعتماد به نفس، غیرت و مدیریت عنوان می‌کند و می‌گوید: من یک زمانی پیش می‌آمد حتی پول دستمزد خیاط را نداشتم اما به روی خودم نمی آوردم و می دیدم از یک جایی جور میشد زمانی که بخواهی کاری را انجام بدهی موفق میشوی، باید دل را به دریا زد خدا خودش کمک می‌کند.

وی ادامه می‌دهد: کار پول و پارتی نمی‌خواهد اراده می‌خواهد من از یک ورشکستگی یک میلیاردی توانستم خود را بیرون بکشم و امروز برای یکصد نفر آن هم زن بی سرپرست و بد سرپرست شغل ایجاد کنم، پس می‌شود اگر بخواهیم.

حسینی در پایان صحبت‌های خود می‌گوید: حمایت خانواده از جمله همسر و دخترم همواره و در طول این سال‌ها شامل حال من بوده و بدون شک نقش مهمی در موفقیت من داشته‌اند.

انتهای پیام/ق