به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، این روزها تا هرجا چشم کار می‌کند و گوش می‌شنود، سخن از جهاد است و مردانگی!
و جهادگران این میدان جوانان برومندی هستند که با سن و سال کم قدم‌های بزرگ برداشته و به حق جا پای بزرگ‌مردانی گذاشته‌اند که سال‌های نه چندان دور برای دفاع از کیان کشورشان خوش درخشیدند و جاودانه تاریخ شدند، همان‌هایی که از دنیال دل بردیدند و سبکبال پر کشیدند و بندگی را چه زیبا معنا کردند.
امروز نیز بار دیگر جلوه زیبای بندگی در حال رخ نمایاندن است، جلوه‌ای که یادآوری می‌کند مرد میدان بودن، اسلحه و خاکریز نمی‌خواهد، همین‌جا کنار گوشمان دل‌های رئوف و صد البته جسوری هستند که گام‌های بزرگ برمی‌دارند و چه زیبا انسانیت را معنا می‌بخشند.
امیرحسین عباسی، تنها ۲۱ بهار از زندگی‌اش گذشته است، جوان رعنایی که بدون شک، آرزوهای بسیار دارد.
قطعا او هم مانند بسیاری از جوان‌ها درس می‌خواند، ورزش می‌کند و سرگرمی‌هایی دلرد، اما وقتی تلفنش زنگ می‌خورد و او را برای غسل اموات صدا می‌کنند، ماجرا تغییر می‌کند!
وی که از روزهای نخست شیوع کرونا برای به‌عنوان داوطلب برای انجام امور شرعی تدفین اموات پا به این کارزار می‌گذارد، از ترسی سخن می‌گوید که ابتدای کار بر وجودش غلبه کرده بود.
عباسی در گفتگو با فارس از روزهای اولی سخن گفت که با یک تماس از او خواستند که یک فوتی مبتلا به کرونا را در یکی از بیمارستان‌های شیراز تیمم داده و کفن کند.
تصمیم سختی بود، ترس وجودم را گرفته بود اما با توجه به اینکه کمتر کسی حاضر می‌شود در این راه قدم بگذارد، تصمیم گرفتم این کار را انجام دهم.
این طلبه جوان از عدم از اطلاع خانواده‌اش نسبت به انجام این اقدام توسط وی سخن گفت و افزود: خانواده‌ام در ابتدا از کار من مبنی بر تیمم و تغسیل اموات کرونایی خبردار نبودند اما اواسط خردادماه با نشان دادن لوح تقدیر و سپاس به جهت تغسیل اموات کرونایی اهدایی دفتر نماینده ولی فقیه در استان فارس، مادرم از کار من خبردار شده و مدتی بعد نیز به پدرم اطلاع دادند.
عباسی پیرامون عکس‌العمل خانواده‌اش درباره این کار خداپسندانه گفت: هنگامی که مادرم از این اقدام مطلع شد از من خواست، کار را ادامه ندهم اما من با این توضیح که اگر من پزشک و پرستار بودم، آیا نباید بر بالین بیماران کرونایی حاضر می شدم و حال که چندین سال است طلبه هستم، وظیفه دارم در این برهه که یک واجب شرعی بر روی زمین مانده را انجام دهم، راضی به ادامه این راه شد.
وی افزود: پدرم اما پس از اطلاع از ورود من به این حوزه و کار در غسالخانه خشنود شد و برایم دعای خیر کرد.
این جوان که از دوم فروردین سال جاری تا کنون بیش از هشت ماه است، به صورت جهادی و رایگان و تنها برای کسب رضای خدا مشغول تغسیل اموات کرونایی و خدمت به اموات و خانواده‌های آنهاست، اظهار داشت: تا به امروز نزدیک به ۸۰۰ فوتی ناشی از کرونا را غسل داده و کفن کرده‌ام که امیدوارم ذخیره‌ای برای آخرتم باشد.
وی با بیان اینکه تقریبا همه طلاب جهادی مشغول به این کار حداقل یک‌بار به کرونا مبتلا شده‌اند، گفت: خود من نیز در این دوران یک بار به کرونا مبتلا شده و ۱۸ روز در قرنطینه کامل بودم؛ اما در این مدت همه فکر و ذهنم این بود که مبادا کاری از تغسیل، تکفین و تدفین اموات کرونایی روی زمین بماند.
وی با اشاره به اینکه طی چندین ماه گذشته کلیه فعالیت‌های ما به‌صورت جهادی بوده و هیچگونه هزینه و حق الزحمه‌ای برایمان درنظر گرفته نشده است، عنوان کرد: ۵۰ نفر برادر و ۳۲ نفر خواهر به‌صورت گردشی از ابتدای کار تا کنون به‌صورت جهادی مشغول تغسیل اموات کرونایی بوده و هیچ‌یک بابت این کار حقوقی دریافت نکرده‌ایم.
عباسی در پایان خاطرنشان کرد: همه ما طلاب جهادی به امر رهبر و به برکت ایشان در این کار جهادی حاضر شده‌ایم که فرمودند کلیه و واجبات شرعی اموات کرونایی علی‌رغم داشتن هزینه باید انجام شود پس ما تنها به وظیفه‌مان عمل کرده‌ایم و معتقدیم میت باید با احترام و طبق همه موازین شرعی به خاک سپرده شود.
انتهای پیام/ن/و
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
