خبرگزاری فارس ـ اراک؛ هرسال همزمان با طرح مسائل و مباحث مربوط به بودجه در دولت و مجلس شورای اسلامی، ابهامات و شایعات مختلفی در مورد بودجه نهادهای فرهنگی و نظامی در فضای مجازی منتشر میشود که هدف اصلی آن تخریب اذهان عمومی در مورد کارآیی این نهادها و زیر سوال بردن فعالیت آنها و در نهایت کند کردن و جلوگیری از رشد و ادامه فعالیت مجموعههای مورد اشاره است.
در واقع از آنجا که پیشرفت و ارتقاء عملکرد نهادهای انقلابی در تضاد کامل با اهداف پلید دشمنان قرار دارد، لذا منشرکنندگان این اخبار، عمدتاً منقدین و یا معارضینی هستند که گاهی بدون مطالعه کافی و ناآگاهانه و بعضاً آگاهانه و در هماهنگی کامل با ضدانقلاب و اربابان خارجی خود، به شکل کاملاً هدفمند و البته منافقانه تلاش میکنند تا با انتشار یکسری اخبار جعلی و بزرگنمایی بودجه تخصیصی به نهادهای انقلابی، چند مطلب را به افکار عمومی جامعه تزریق و القاء کنند.
اول اینکه؛ اینگونه وانمود کنند که بخش قابل توجهی از بودجه کشور صرف فعالیت این مجموعهها میشود و به همین علت سایر مشکلات لاینحل مانده است، در حالی که اگر بودجه نهادهای مذکور نسبت به بودجه سایر دستگاهها بهخصوص دستگاههای مشابه دولتی مورد مقایسه قرار گیرد، بودجه آنها بسیار ناچیز است.
دوم اینکه؛ چنین القا کنند که فعالیت آنها همواره با اسراف و تبذیر همراه است، در حالیکه نهتنها چنین نیست، بلکه با استناد به اطلاعات موجود نهادهای انقلابی با عملکرد جهادی خود، معمولاً بیشترین کارکرد با کمترین هزینه را برای کشور به ارمغان میآورند.
سوم اینکه؛ میگویند، مجموعههای فرهنگی و پژوهشی به خصوص مجموعههای مرتبط با بخش دین و مذهب یا نهادهای انقلاب بیخاصیت و ناکارآمد هستند، در صورتی که با استناد به اطلاعات موجود، اثربخشی کار آنها معمولاً بیشتر از سایر دستگاهها است.
چهارم اینکه؛ ادعا میکنند که نهادهای مورداشاره در مورد عملکرد و چگونگی هزینه کرد بودجه خود به هیچ کس پاسخگو نیستند و این مورد هم در حالی مطرح میشود که این نهادها مانند سایر مراکز دولتی در برابر قانون و دستگاههای ذیربط کاملاً پاسخگو هستند.
پنجم اینکه؛ متأسفانه برخی از مسوولین نیز تلاش میکنند تا از این شگرد برای تحتالشعاع قرار دادن کمکاریهای دستگاه ذیربط و اجتناب از پاسخگویی در مورد معایب و نواقص کاری خود استفاده نمایند.
این افراد (ناشرین این اخبار جعلی) در نهایت با ژستی انسان دوستانه و در عینحال زیرکانه و با هدف جلب نظر و حمایت عوام و افکار عمومی جامعه پیشنهاد میکنند، بهتر است بودجه این نهادها به جای انجام کارهای بیهوده، صرف معیشت مردم شود. اما واقعیت چیست؟
احمدرضا هدایتی کارشناس ارشاد مسائل مدیریتی در این رابطه به خبرنگار فارس در اراک میگوید: بسیاری از کسانی که به تولید و پخش اینگونه شایعات مبادرت میکنند یا در ردیف دشمنان داخلی و خارجی کشور قرار دارند، یا سرمایهداران بیدردی هستند که خودشان جزء عوامل اصلی بروز اختلال در نظام اقتصادی کشور هستند و از این موضوعات فقط بهعنوان دستاویز برای فرار از پاسخگویی استفاده میکنند و یا افراد ناآگاهی هستند که عمدتاً بدون کمترین اطلاع از برنامه و بودجه سالانه کشور به خود اجازه نظر میدهند تا در این مورد اظهار نظر کنند.
وی بیان میکند: برخی از این افراد در حالی به هزینههای مراسمی مانند؛ هزینه مراسم مذهبی یا راهپیمایی اربعین اعتراض و به بزرگنمایی آن مبادرت میکنند و یا به شکل کاملاً عوامفریبانه درخواست مصرف آن برای رفع نیاز محرومین را مطرح میکنند که اولاً مراسم مذهبی تقریباً به طور کامل با کمک مردم برگزار میشود، ثانیاً گاهی هزینه سالانه خود و خانوادههایشان برای سفرهای خارجی متعدد و متنوع تفریحی و غیرتفریحی یا به خاطر اشرافیگری و ریخت و پاشهای هنگفتی که دارند، بهمراتب بیشتر از هزینه برخی از وزارتخانههاست.
وی با بیان اینکه تعداد موسسات فرهنگی ایران بهخصوص موسسات فعال در بخش مذهبی و همچنین بودجه آنها، در قیاس با بسیاری از دیگر کشورهای جهان، حتی کشورهای غیرمسلمانی مانند؛ آمریکا، اروپا و رژیم صهیونیستی، بسیار اندک و ناچیز است، ادامه میدهد: یکی از رسانهها به نقل از حجت الاسلام شهبازیان مینویسد: غرب بر مسئله موعود تمرکز کرده است و در حال حاضر (علاوه بر صدها موسسات فرهنگی، علمی و پژوهشی دینی که در کشورهای مختلف جهان در مورد ادیان مختلف بهویژه اسلام فعالیت دارند)، بیش از ۱۰۰ دانشگاه اسلامشناسی و شیعه شناسی در دنیا وجود دارد که از این تعداد، ۴ دانشگاه شیعه شناسی آن فقط به اسرائیل تعلق دارد که اگرچه کشورهایی مانند روسیه و چین هم در این زمینه فعال هستند، اما بیشتر این مراکز از جمله 21 دانشگاه اصلی و مهم شیعهشناسی در کشورهای غربی از جمله؛ آمریکا، انگلیس، کانادا و حتی استرالیا مستقر هستند.
کارشناس ارشد مسائل مدیریتی بیان میکند: در این زمینه صهیونیستها در راستای اهداف پلید خود تا جایی پیش رفتهاند که حتی اقدام به راهاندازی رشته مرجعیتشناسی کرده و اطلاعات فراوانی را برای نفوذ در جمع مراجع شیعه و سنی گردآوری کردهاند، که قطعاً عقبه روایی داعش حاصل فعالیت همین مراکز است.
هدایتی میافزاید: بهرغم بودجه اندک مراکز فرهنگی از جمله حوزههای علمیه، عملکرد این مراکز بسیار چشمگیر بوده است، بهعنوان مثال؛ برای پویایی حوزههای علمیه در سطح بین الملل، چند نهاد فرهنگی پژوهشی تشکیل شده است که در این راستا میتوان به جامعه المصطفی العالمیه اشاره کرد که با برخی از موسسات دینی و علمی پژوهشی بینالمللی نیز ارتباط دارد و دانشگاه مجازی جامعه المصطفی با جذب بیش از 300 هزار طلبه خارجی نیز از دستاوردهای حوزههای علمیه در سطح بینالملل است که سبب شده تا از طریق طلبهها و دانش آموختگان خارجی و خانوادههای آنها، علوم و اندیشه ائمه (ع) و همچنین زبان فارسی جهانی شود.
به گفته وی در حال حاضر بیش از ۳ هزار طلبه مسلط به زبانهای مختلف بینالمللی در این مجموعه مشغول به فعالیت هستند و فقط این مرکز به تنهایی موفق شده است بیش از ۱۷۰۰ عنوان کتاب را به ۲۵ زبان زنده دنیا ترجمه کند و اثربخشی کار حوزههای علمیه در حدی بوده که تنها در یک مورد در کشور نیجریه، عالم بزرگواری به نام شیخ زکزاکی که در حوزه علمیه قم تحصیل کرده است، توانسته بیش از 20 میلیون از مردم این کشور را به پیروان مذهب شیعه بیفزاید.
وی میگوید: براساس اظهارات مسوولین ذیربط دولتی، در حال حاضر موسسات علمی، پژوهشی و فرهنگی مستقلی که به شکلی از بودجه دولتی بهرهمند هستند، همانند سایر دستگاههای دولتی تحت نظارت دیوان محاسبات، سازمان بازرسی و سایر سیستمهای کنترل مالی کشور قرار دارند،
کارشناس مسائل مدیریتی پیرامون اخذ مالیات از شرکتهای وابسته یا تحت نظر نهاد از جمله آستان قدس رضوی که درآمدهای آن عمدتاً وقفی و برای مخارج مشخص میباشد و همچنین شرکتهای متعلق به بخش نظامی مانند قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء (ص) میگوید: بنا بر تأیید مسوولین ذیربط این شرکتها از هیچگونه معافیتی برخوردار نیستند و همه آنها طبق قانون مالیات درآمدهای خود را پرداخت میکنند.
هدایتی بیان میکند: ممکن است این سوال مطرح شود که جمع کل بودجه سال 1400 چقدر است و چه مقدار از آن به نهادهای فرهنگی و مذهبی اختصاص یافته است؟ که باید گفت کل بودجه 17 رقمی سال 1400 بالغ بر 2.435.707.898.000.000 تومان، معادل 2 بیلیارد و 435 بیلیون و 707 میلیارد و 898 میلیون 600 هزار تومان است که کل اعتبارات بخش فرهنگ و مذهب در لایحه بودجه سال ۱۳۹۹ کل کشور (بودجه 1400) مجموعاً بالغ بر ۶,۰۰۰ میلیارد تومان در سه فصل مجزا تحت عناوین «فصل دین و مذهب» با اعتبار ۱,۸۸۵ میلیارد تومان، «فصل فرهنگ و هنر» با اعتبار ۱,۹۸۸ میلیارد تومان و «فصل رسانه» با اعتبار ۲,۱۳۴ میلیارد تومان پیشبینی شده که حدود «بیست و چهار صدم درصد» کل بودجه و حدود دو درصد از بودجه عمومی کشور است، یعنی به ازای هر ایرانی فقط 6 هزار تومان بودجه فرهنگی و مذهبی در نظر گرفته شده است.
وی میافزاید: اعتبارات دستگاههایی نظیر ستاد احیا امر به معروف و نهی از منکر، شورای ائمه جمعه، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، ستاد اقامه نماز، مؤسسه پژوهشی و فرهنگی انقلاب اسلامی، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امامخمینی، مؤسسه نشر آثار حضرت امام (ره)، شورایعالی حوزههای علمیه، شورای سیاستگذاری حوزههای علمیه خواهران، مجمع جهانی تقریب و مذاهب اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی و جامعه المصطفی العالمیه در مجموع با حدود ۱۳ درصد کاهش نسبت به سال قبل مواجه شده است.
وی تصریح میکند: بودجه پیشنهادی 11 نهاد علمی، پژوهشی و فرهنگی که بیشترین مناقشه در مورد آنها مطرح است، حدود یک هزار میلیارد تومان است که البته مشخص نیست در نهایت چه مقدار از آن به تصویب برسد، اما با فرض تصویب کامل آن، به راستی این رقم چند درصد از بودجه کل کشور را تشکیل میدهد؟ شاید باور کردنی نباشد، اما تمام اتهامات فقط در مورد 04% (چهار صدم درصد) بودجه کل کشور است، یعنی بودجه این نهادها به رغم تمام بزرگنماییهای صورت گرفته، به اندازه یک دهم درصد از بودجه کل کشور هم نیست و این در حالی است که اختلاس صندوق ذخیره فرهنگیان 16 برابر این مبلغ بود و یا بودجه تخصیصی به دانشگاه تهران 9.248.225.000.000 ریال، یعنی بیش از 924 میلیارد تومان و بودجه فراقانونی پیشنهادی برای شخص رئیس جمهور حدود 27 هزار میلیارد تومان است.
این کارشناس میگوید: گاهی برخی از خناسان با فریبکاری، بودجه حوزههای علمیه که متعلق به حوزههای علمیه سراسر کشور است را با بودجه وزارت علوم یا سایر وزارتخانهها مقایسه میکنند، در حالی که ارقام مورد اشاره آنها فقط مختص بخش ستادی و اداری وزارتخانهها است و معمولاً بخشهای اجرایی یا شرکتها و موسسات تحت پوشش آنها از جمله دانشگاهها، هر کدام ردیف بودجهای جداگانه دارند.
هدایتی ادامه میدهد: تقریباً تمام درآمدهای آستان قدس مربوط به موقوفات و نذوراتی است که محل مصرف آنها مشخص است و شرعاً نمیتواند در جای دیگری به جز محل تعیین شده از طرف واقف هزینه شود، به همین دلیل برای امور ستادی و اداری آستان قدس نیز ردیف بودجهای جداگانه در نظر گرفته شده که بنا بر اظهارات مسئولین ذیربط، مقدار آن کمتر از یک هزارم بودجه دولت است که بخش عمده این درآمدها بر اساس درخواست واقفین، صرف محرومیتزدایی و رسیدگی به محرومین، ازدواج جوانان، تأسیس و اداره مراکز خدماتی خیریه مانند؛ بیمارستان، درمانگاه و مدرسه، ساخت تأسیسات شهری، هزینه زیارت زائرین بیبضاعت و امثال آن میشود که در واقع کمک به انجام برنامهها و فعالیتهای دولت است.
به گزارش خبرگزاری فارس آیا واقعاً سهم 24 صدم درصدی فرهنگ و مذهب از بودجه کل کشور یا بودجه حدود 3 درصدی بخش نظامی برای حکومتی که از یکسو دارای تمدنی 7000 هزار ساله است و در طول تاریخ همواره مهد علم و دانش و فرهنگ بوده و هست و از سوی دیگر به حق داعیه امالقرایی جهان اسلام و ایجاد تمدن نوین اسلامی را دارد و به خاطر استقلالطلبی، عدالتخواهی و ماهیت ضداستکباری خود پیوسته با انواع تهدیدات و توطئههای داخلی و خارجی مواجه است، ناچیز و اندک نیست؟
آیا واقعاً عقب ماندگی برخی از کارهای زیرساختی کشور و برخی از مشکلات معیشتی مردم، ناشی از صرف این مقدار از بودجه کشور در بخش فرهنگی و دفاعی است یا باید این مشکلات را در مسائلی مانند؛ سوءمدیریتها، حضور افراد نفوذی در پیکره نظام، اختلاس و فساد افسارگسیخته در نظام اداری و اسراف و تبذیر در دستگاههای مختلف و پروژههای گوناگون یا انتظار معجزه از سوی غرب جستجو کرد؟
البته کسی نمیگوید هیچگونه مطلقاً ایرادی بر کار موسسات مذهبی و فرهنگی وارد نیست، اما بیشک راه حل مشکلات کشور قطع یا کاهش بودجه این نهادها نیست، بلکه باید نواقص مدیریتی را برطرف کرد.
انتهای پیام/