خبرگزاری فارس ـ غرب از نگاه غرب: روز ۲۱ دسامبر کنگره آمریکا بسته یارانه کووید۱۹ را در قالب یک لایحه بزرگ تر ۲.۳ تریلیون دلاری با هدف پوشش هزینه ها تا پایان سال مالی به تصویب رساند. طبق معمول نمایندگان آمریکا مبلغ هنگفتی پول را به اسرائیل تخصیص دادند. در حالی که به دلیل تعطیلی های مکرر اقتصاد بیکاری و در نتیجه فقر در آمریکا با رشدی سرسام آور ادامه دارد، آمریکا تشخیص داده است که پرداخت ۳.۳ میلیارد دلار ذیل «همکاری امنیتی» و ۵۰۰ میلیون دلار در قالب همکاری دفاع موشکی آمریکا- اسرائیل به این کشور ضرورت دارد.
اگرچه از سویی پرداخت یک یارانه اندک ۶۰۰ دلاری به خانواده های آمریکایی گرفتار مشکلات اقتصادی موضوع چندین ماه مباحث داغ بوده، در میان سیاستمداران آمریکایی بر سر مبالغ هنگفت پرداختی به اسرائیل که هیچ بازده ای در پی ندارد بحث اندکی را شاهد بوده ایم. حمایت از اسرائیل یک اولویت دو حزبی قلمداد می شود و دهه هاست که به عنوان پا برجا ترین عنصر دستور کار سیاسی خارجی آمریکا در نظر گرفته شده است.
صرف طرح این سئوال که اسرائیل چگونه از این کمک ها استفاده می کند- چه کمک های نظامی که فعالانه برای تداوم اشغال فلسطین از سوی اسرائیل، تامین بودجه شهرک های یهودی، تامین بودجه الحاق سرزمین های فلسطینی یا زیرپا گذاشتن حقوق بشر فلسطینیان به مصرف می رسد- تابویی بزرگ به شمار می رود.
یکی از معدود اعضای کنگره که تقاضا کرده کمک به اسرائیل به احترام گذاشتن این کشور به حقوق بشر مشروط شود، سناتور دمکرات ورمونت برنی سندرز است که یکی از نامزدهای پیشتاز حزب دمکرات در انتخابات ریاست جمهوری بود. سندرز در اکتبر ۲۰۱۹ گفته بود: «ما نمی توانیم چک سفید امضا به دولت اسرائیل بدهیم...ما حق داریم که خواستار احترام این کشور به حقوق بشر و دمکراسی شویم.» رقیب دمکرات او و رئیس جمهور منتخب کنونی جو بایدن خیلی زود در جواب او گفت: «این ایده که من همانطور که دیگران گفته اند کمک های نظامی را به اسرائیل قطع کنم، امر بسیار عجیبی است.»
پوشیده نیست که اسرائیل بزرگ ترین دریافت کننده کمک های آمریکا از جنگ جهانی دوم تاکنون بوده است. بر اساس داده های ارائه شده از سوی سرویس تحقیقاتی کنگره آمریکا، اسرائیل تا نوامبر ۲۰۲۰ مبلغ ۱۴۶ میلیارد دلار از پول های مالیات دهندگان آمریکایی را دریافت کرده است. ثابت شده که بخش عمده ای از این کمک ها از سال ۱۹۷۱ تا ۲۰۰۷ به ایجاد یک بنیه اقتصادی قدرتمند در اسرائیل کمک کرده است. از آن زمان به بعد بیشتر این پول برای اهداف نظامی تخصیص یافته است، از جمله امنیت سرمایه گذاری در احداث شهرک نشین های غیرقانونی یهودی اسرائیل.
با وجود بحران مالی آمریکا در سال ۲۰۰۸، پول آمریکا همچنان به سمت اسرائیل که اقتصاد آن از رکود جهانی جان سالم به در برده و تقریبا هیچ لطمه ای به آن نخورده بود، سرازیر می شد. در سال ۲۰۱۶ آمریکا حتی وعده پرداخت پول بیشتری به این کشور داد. دولت باراک اوبامای دمکرات که اغلب – هر چند به اشتباه- آن را دارای روابط خصمانه با اسرائیل می بینند، کمک های آمریکا به اسرائیل را تا مبلغ قابل توجهی افزایش داد.
واشنگتن و تل آویو با امضای یک یادداشت تفاهم ۱۰ ساله به توافقی رسیدند که بر اساس آن آمریکا پذیرفت طی سال های مالی ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۸ مبلغ ۳۸ میلیارد کمک نظامی به اسرائیل پرداخت کند. این رقم در مقایسه با توافق ۱۰ ساله قبل از آن که در سال ۲۰۱۸ به پایان رسید، شاهد افزایش قابل توجه ۸ میلیارد دلاری بود. پول های جدید آمریکا به دو دسته تقسیم می شوند: ۳۳ میلیارد دلار کمک های اعطایی نظامی خارجی و ۵ میلیارد دلار دیگر در زمینه دفاع موشکی. سخاوت آمریکا مدت ها به نفوذ گسترده گروه های مدافع اسرائیل نسبت داده شده است که «کمیته روابط عمومی آمریکا اسرائیل» (آیپک) پیشگام آن محسوب می شود. اما طی چهار سال گذشته چندان به لابیگری این گروه ها نیاز نبوده، چرا که نمایندگان قدرتمندی در درون خود دولت آمریکا به حامیان اصلی اسرائیل تبدیل شده بودند.
گذشته از «هدایای سیاسی» ظاهرا بی پایانی که دولت دونالد ترامپ در سال های اخیر به اسرائیل داده است، این دولت اکنون در حال اندیشیدن به راه هایی برای تسریع جدول زمانی انتقال باقیمانده کمک های آمریکایی به ترتیبی است که در یادداشت تفاهم قبلی تعیین شده بود و جمع آن هم اکنون به ۲۶ میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار رسیده است. طبق اسناد رسمی کنگره آمریکا «همچنین ممکن است کنگره فروش تعداد بیشتری از جنگنده های اف-۳۵ را تصویب و تحویل هواپیمای سوختگیری و باربری کی سی-۴۶آ را نیز تسریع کند.»
این ها همگی پول ها و مزایایی است که اسرائیل دریافت می کند. بخش عمده ای از این هزینه ها گزارش نمی شود، زیرا این مبالغ یا غیر مستقیم یا صرفا تحت عنوان منعطف «همکاری» پرداخت می شود. برای مثال بین سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۱ مبلغ هنگفت ۴۶۰ میلیون دلار از کمک های آمریکا برای اسکان مجدد یهودیان در اسرائیل تخصیص یافته است. بسیاری از این مهاجران جدید، اکنون همان میلیشیاهای اسرائیلی هستند که شهرک های غیرقانونی کرانه غربی را اشغال کرده اند.
در این مورد خاص پول به یک خیریه خصوصی به نام موسوم به «درخواست متحد اسرائیل» پرداخت شده که این خیریه نیز آن را به آژانس یهود پرداخت کرده است. آژانس یهود نقشی محوری در تامین پول لازم برای بنا شدن اسرائیل روی ویرانه شهرها و روستاهای فلسطینی در سال ۱۹۴۸ ایفا کرده است. به گزارش نیویورک تایمز در پوشش این کمک های اعطایی خیریه، به طور مرتب ده ها میلیون دلار در قالب «هدایای معاف از مالیات» برای شهرک های یهودی نشین در کرانه غربی و اورشلیم (بیت المقدس) شرقی ارسال می شود.
بخش عمده ای از این پول که به غلط از آنها تحت عنوان کمک های اهدایی برای مقاصد تحصیلی و مذهبی یاد شده، اغلب راه خود را برای تامین بودجه و خرید مسکن برای ساکنان غیرقانونی «یا سگ های نگهبان، جلیقه های ضد گلوله، دوربین تفنگ و وسایل نقلیه برای تامین امنیت پست های پاسگاه های (یهودیان غیرقانونی در مناطق اشغالی (فلسطینی) باز می کنند.» در عمده موارد پول آمریکا تحت عناوین فریبنده ظاهری از خزانه دولت اسرائیل سر در می آورد.
برای مثال تازه ترین بسته تشویقی شامل ۵۰ میلیون کمک به «صندوق مشارکت خاورمیانه برای صلح» نیتا ام لاوی است که ظاهرا برای تامین سرمایه گذاری «همکاری اقتصادی و تبادلات فرد به فرد بین اسرائیل و فلسطینیان با هدف حمایت از مذاکره بر سر یک راه حل دو کشوری پایدار» در نظر گرفته شده است. ولی در عمل این پول ها در جهت خدمت به هیچ هدف خاصی نیستند، چرا که واشنگتن و تل آویو تلاش می کنند مطمئن شوند که مسئله یک توافق صلح مذاکره شده وجود خارجی نداشته باشد و برای کشتن یک راه حل دو کشوری اکنون فاقد کارآیی همکاری تنگاتنگی با هم دارند.
همانطور که در فوریه ۲۰۱۹ آمریکا تمامی کمک های مالی به دولت خودگردانی فلسطین در کرانه غربی را قطع کرد، راه پرداخت کمک به سازمان آوارگان فلسطینی سازمان ملل را که واپسین منبع کمک مورد نیاز برای تامین هزینه های خدمات تحصیلی و درمانی میلیون ها آواره فلسطینی به شمار می رفت مسدود کرد.
اگر بخواهیم بر اساس میراث حمایت همیشگی آمریکا از ماشین نظامی اسرائیل و الحاق استعماری کرانه غربی قضاوت کنیم، واشنگتن اصرار دارد که به عنوان ذینفع اصلی – اگر نگوییم یک شریک مستقیم- اسرائیل خدمت کند، در حالی که به طور کلی از فلسطینیان کناره بگیرد. از این رو این انتظار که واشنگتن در دستیابی به صلحی عادلانه در فلسطین نقش سازنده ای ایفا کند، نه تنها نشان دهنده یک ساده لوحی غیرقابل دفاع است، بلکه از تجاهلی خودخواسته نیز خبر می دهد.
نویسنده: رمزی بارود (Ramzy Baroud) روزنامه نگار و سردبیر پالستین کرونیکل
منبع: https://b۲n.ir/۱۳۳۰۰۴
انتهای پیام.
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
