به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، در این زمینه در کتاب «انقلاب اسلامی در شیراز» که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده می‌خوانیم: درحالی که تنها سه روز از لغو حکومت نظامی در شیراز می‌گذشت، در روز ۲۱ دی ۱۳۵۷، تظاهرات مردم شیراز به درگیری شدیدی با نظامیان منجر شد. از ساعت ۹ صبح گروه‌هایی از اقشارِ مختلف مردم در خیابان‌های شهر دست به تظاهرات زدند، در محل سازمان برق منطقه‌ای بیش از ده هزار نفر از کارکنان سازمان آب، صنایع الکترونیک و برق منطقه‌ای اجتماع کرده و پس از قرائت آخرین اعلامیه امام‌خمینی دست به راهپیمایی زدند.
۲۰ هزار نفر هم با اجتماع در مقابل بیمارستان شیراز به سوی فلکه شهرداری تظاهرات کردند و پس از شنیدن چند سخنرانی در این مکان به تظاهرات خود در خیابان‌های شهر ادامه دادند.
مقارن ظهر درحالی که تعداد تظاهرکنندگان به ۲۰۰ هزار نفر افزایش یافته بود، مجسمه شاه در فلکه ارم و مدتی بعد در سایر میادین به زیر کشیده شد، سپس تظاهرکنندگان به طرف ساختمان مرکزی ساواک حرکت کردند اما با مقاومت مأموران شهربانی در مقابل مردم بین طرفین درگیری به وجود آمد.
در گزارش ساواک که آخرین گزارش ساواک شیراز درباره حوادث شیراز می‌باشد، چنین آمده است: «ابتدا مأمورین انتظامی مستقر، یک دستگاه جیپ را خلع سلاح و با نارنجک، مواد آتش‌زا و مسلسل حملات خود را به ساختمان سازمان مذکور و کارمندان داخل آن شدت بخشیدند که کارمندان سازمان مورد بحث به اتفاق چند تن از مأمورین انتظامی در برابر مهاجمین مقاومت و برای آنکه مدارک و اسناد داخل ساختمان به دست مهاجمین نیفتد، آنها را آتش زدند».
در جریان تیراندازی از سوی مأموران سه تن از تظاهرکنندگان به اسامی محمدحسن هنرپیشه (۱۵ساله، دانش‌آموز)، نورالله محمدزاده (۱۹ساله، فلزکار)، محمدعلی میرشاهی (۲۳ساله، کارگر) به شهادت رسیدند، ۱۵ نفر نیز مجروح شدند. اما مردم عقب‌نشینی نکرده و باز حمله کردند که در اثر پرتاب کوکتل‌مولوتف ۱۶ خودروی ساواک و سپس ساختمان ساواک به آتش کشیده شد.
در این واقعه اغلب کارمندان ساواک توانستند فرار کرده و خود را به مراکز نظامی برسانند اما سرهنگ زروان معاون سازمان اطلاعات و امنیت استان فارس و دو نفر از کارمندان ساواک به دست مردم افتادند که سرهنگ زروان و یکی از مأمورین به دست مردم خشمگین کشته شدند. در این درگیری ده قبضه مسلسل یوزی، سه قبضه تفنگ ژـ۳ و هفت قبضه اسلحه کمری کلت و تعدادی اسناد و مدارک و چند ضبط‌صوت، بی‌سیم و آلات شکنجه به دست مردم افتاد.
بنابر گزارش ارتش در این حادثه هیجده نفر از مأموران نیز مجروح شدند، برخی از اسناد و پرونده‌های ساواک را که به دست مردم افتاده بود، به نزد آیت‌الله دستغیب و حجت‌الاسلام مجدالدین محلاتی بردند.
ساواک شیراز دومین ساواک بود که در کشور به دست مردم افتاد. پیش از این در ۱۰ دی ساواک فیروزآباد فارس نیز به دست مردم تسخیر شده بود، لذا این واقعه ضربه مهلکی بر پیکره نظام پهلوی وارد ساخت و انعکاس زیادی در رسانه‌های داخلی و خارجی و محافل سیاسی پیدا کرد. آنتونی پارسونز سفیر وقت انگلستان در تهران در این باره چنین نوشته است: «ارتش کنترل شهرها را از دست داد و این امر به بهای جان شهروندان تمام شد. لذا مردم جانشین نظامیان شدند. شیراز سه روز پس از لغو حکومت نظامی سقوط کرد».
از لابه‌لای اسناد ساواک شیراز سندی به دست آمد که نشان می‌داد جهت مقابله با حرکت انقلابی مردم، مقامات حکومتی درصدد بودند با طرح توطئه‌ای عده‌ای از سران عشایر را تجهیز نموده و آنان را وادار سازند تا به افسران و خانواده‌های آنان حمله نمایند و سپس مسئولیت چنین اقدامی را به نیروهای انقلابی منسوب سازند، لذا خبر مزبور از طریق تلفن به امام‌خمینی در پاریس اطلاع داده شد. ایشان نیز ضمن صدور اعلامیه‌ای و هشدار به مردم توطئه مزبور را خنثی ساختند.
از سوی دیگر آیت‌الله بهاءالدین محلاتی در ۲۲ دی ضمن پیامی به مردم استان فارس از آنها خواست تا با دقت و هوشیاری کامل مراقب اوضاع باشند؛ وی یادآور شدند که پیروزی نزدیک است و مردم از هرگونه اقدام در تخریب و آتش‌سوزی و ضرب و جرح و انتقام فردی بپرهیزند. آیت‌الله محلاتی به مردم شیراز هشدار دادند که تخریب، آتش‌سوزی و انتقام فردی و تعرض به مال و جان هر فرد در هر موقعیت و مقامی که باشد ـ حتی اقلیت‌های دینی و غیرمسلمان- در شرایط فعلی حرام و برخلاف رضای خداوند و زیان‌بخشِ نهضت اسلامی است.
در پایان نیز از مردم خواست در صورت مشاهده محرکین، آنان را به علمای اعلام معرفی نمایند. سیدکرامت‌الله ملک‌حسینی نیز در پیامی به مردم استان فارس از آنان خواست با هوشیاری بیشتر در راه مبارزه و برقراری حکومت اسلامی تلاش کنند و از ارتش مسلمان نیز خواست تا ضمن حفظ استقلال، عزت و آزادی مردم، تلاش کنند تا زمینه برای تأسیس دولت اسلامی فراهم شود.
انتهای پیام/ ن
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
