به گزارش خبرنگاری خبرگزاری فارس از ابرکوه، برخی اقتصاددانان حمل‌ونقل را قلب جریان توسعه دانسته و معتقدند حمل‌ونقل در توزیع درآمدها و کاهش نابرابری‌های اقتصادی و اجتماعی نقشی مؤثر دارد. شهرستان ابرکوه نیز پتانسیل و ظرفیت بالایی در شاخصه حمل‌ونقل زمینی و بین‌شهری این صنعت دارد.
اما چندین سال است که بیش از دو هزار و ۴۰۰ راننده و کامیون دار ابرکوهی مطالباتی دارند که علی‌رغم مراجعه و مکاتبه با مسئولین شهرستانی و استانی از شورای شهر، فرماندار، استاندار، نماینده مجلس و مدیرکل راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای گرفته تا قائم‌مقام دادگستری و دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان، که هنوز به نتیجه نرسیده است.
رانندگان بیشتر از ۳۵ سال با کامیون‌های خود همه جاده‌های کشور از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب را به دنبال گرفتن بار، طی کرده و امروز حرفشان این است: حال که به لطف خداوند شهرستان دارای صنایع مختلف است و این صنایع نیز ارتباط مستقیم با حمل‌ونقل دارند، به جای رفتن به دنبال بار در دورترین نقاط کشور، بارهایشان از همین شهرستان تأمین شود.
در ادامه برخی از مطالبات صنف کامیون داران و رانندگان را که به توصیه مسئولین شهرستان یک شرکت تعاونی تحت عنوان «کویر نوردان ابرکوه»را راه‌اندازی کرده‌اند، می‌خوانیم:
چندین سال است که پای صنایع بزرگی همچون فولاد، کاشی و سرامیک به شهرستان باز شده است که نه‌تنها از زیرساخت‌ها و آب منطقه که متعلق به تمامی مردم است استفاده می‌کنند، بلکه آلایندگی‌های زیست‌محیطی آنان هم نصیب همین شهر و مردمانش می‌شود. بنابراین اگر این صنایع منافعی هم دارند باید برای همین مردم و همه اقشار جامعه باشد نه اینکه جیب عده معدودی پر شود و نارضایتی‌های حداکثری را به دنبال داشته باشد.
صنایع مذکور جهت حمل بارهای خود روزانه به ۵۰ تا ۱۰۰ دستگاه کامیون نیاز دارند که ۳۷۰ عضو انجمن کویر نوردان بارها و در جلسات متعدد، متعهد شده‌اند که ظرفیت حمل این بارها را داشته و اجازه نمی‌دهند بار کارخانه‌های کاشی و فولاد ابرکوه روی زمین بماند؛ اما عده‌ای به خاطر منافع شخصی خود اجازه نمی‌دهند همچون شهرهای دیگر استان، این بارها به صورت عادلانه، تحت نظارت انجمن و زیر ذره‌بین شفاف‌سازی، توزیع شود.
وقتی شهرستان به اندازه کافی کامیون داشته و رانندگان هم پای کار هستند، چرا باید افراد غیربومی در اولویت باشند و کامیون دار بومی که حاضر است چندین روز سرمایه خود را در شهرستان راکد بگذار به امید اینکه بتواند باری دریافت کند، هیچ سهمی نداشته و یا تعداد محدودی از این بار بهره‌مند شود؟
وقتی کامیون دار بومی این اطمینان خاطر را نداشته باشد که اگر چند روز هم بدون بار باشد، در نهایت هفته‌ای یک‌بار می‌تواند از ابرکوه بارگیری کند، قطعاً برای گذران زندگی و گرفتن بار مجبور است به شهرهای دیگر مراجعه کند؛ اما اگر مسئولین، باربری‌ها و صاحبان صنایع یک سیستم توزیع بار عادلانه را راه‌اندازی کنند، تمامی رانندگان بومی از ظرفیت‌های شهرستان خود استفاده می‌کنند، سود حاصل از خدمات دریافتی آنان هم نصیب مردم همین شهر می‌شود.
بارها اتفاق افتاده است که کامیون دار ابرکوهی چندین روز این سرمایه عظیم خود را در شهرستان متوقف کرده و منتظر دریافت بار است؛ اما رانندگانی از تبریز و ... با ما تماس می گیرند که ما از ابرکوه بارگیری کردیم، و شما هنوز در خانه هستید! چرا به ما غیربومی ها در ابرکوه بار می دهند، اما شما در شهر خودتان نمی توانید بارگیری کنید؟
راننده و کامیون دار ابرکوهی برای گرفتن بار رشوه نمی‌دهند و متقابلاً درخواست دارند که مسئولین اجازه ندهند حق‌وحقوقشان در گوشه‌ای از این مملکت پایمال شود.
ما رانندگان نه مطالبه غیرقانونی داشته و نه توقع زیادی داریم، تنها انتظارمان این است که مسئولین سیستم را طراحی کنند که بارها به صورت عادلانه، زیر نظر یک انجمن و در عین شفافیت همچون شهرهای اردکان، میبد، آباده و ... توزیع شود؛ چراکه سیستم حمل‌ونقل شهرستان توان پاسخگویی به حمل بار صنایع را دارد.
انتهای پیام/ف
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
