چرا «آیت‌الله مصباح» علامه طباطبایی و شهید مطهری زمان نام گرفت؟

به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس از جمله خصوصیات مقام معظم رهبری می‌توان به درایت و ظرافت ایشان، نسبت به پیام‌ها و عکس‌العمل‌هایی که برای افراد مختلف سیاسی و غیرسیاسی مانند علما و مراجع به‌کار می‌برند، اشاره داشت و در چند سال گذشته این ظرافت‌ها بیشتر مورد توجه قرار گرفته است و دقت نظر نسبت به همین نکات است که می‌تواند برای خواص و عموم جامعه، نسبت به رفتارها و موضع‌گیری‌ها راهگشا باشد.

نکته‌ قابل تأمل این است که چرا مقام‌ معظم رهبری، درحالی که بسیاری از علما، بزرگان، فلاسفه و فقها در قم حضور داشتند، آیت‌الله مصباح را در نقش علامه طباطبایی و شهید مطهری زمانه معرفی می‌کنند؟ همچنین از ایشان به عنوان عقبه‌ تئوریک نظام نام می‌برند.

به نظر می‌رسد، آیت‌الله مصباح علاوه بر تقوا و پارسایی که مورد اشاره‌ افرادی مانند علامه طباطبایی و آیت‌الله بهجت بوده است، دو ویژگی منحصر به فرد داشته‌اند که اینطور مورد تمجید قرار می‌گیرند.

ذهن منظم، گفتار دقیق و استدلال‌های متقن

آنچه در آثار و سخنرانی‌های علامه مصباح می‌توان یافت، اینکه آیت‌الله مصباح برای تمامی آراء و اندیشه‌های خود، ادله‌ قوی فلسفی و دینی داشتند که این سبک و سیاق ایشان مورد تمجید مخالفان و موجب تسلط علمی و استدلالی ایشان در مناظرات مختلفِ ابتدای انقلاب و بعد از آن می‌شد. از آن جمله می‌توان به مناظرات آیت‌الله مصباح با احسان طبری مارکسیسم، فرخ نگهدار با تفکر فدایی خلق، عبدالکریم سروش و همچنین حجتی کرمانی اشاره داشت. به‌همین دلیل ازجمله خصوصیات آیت‌الله مصباح باتوجه به دقت در گفتار و استدلال، می‌توان به این موارد اشاره داشت:

الف ـ شناسایی و درک درست نیاز روز و تولید پاسخ بر اساس همان نیاز.
ب ـ تشریح پاسخ بصورت ساده و متناسب بطوری که خواص و عوام متوجه شوند.

امتداد اندیشه‌های علمی و فلسفی در حوزه سیاست

مرحوم آیت الله مصباح را می‌توان از جمله علمایی دانست که در طول این ۴ دهه بعد از انقلاب اسلامی، جریان سازی و شاگردپروری  را سرلوحه‌ی کارهایشان قرار دادند و اندیشه و آرای علمی خود را به صحنه سیاست کشاندند و حکمت عملی را در کنار حکمت نظری، پیاده کردند. با این مقدمه میتوان گفت که آیت‌الله مصباح، خود را وقف انقلاب اسلامی کرد و تمامی فعالیت‌های علمی و عملی ایشان، به این سمت و سو کشیده ‌شد.

در نتیجه می‌توان گفت: همانطور که علامه طباطبایی، آثاری فلسفی و تفسیری دارند در زمانی که نیاز ایدئولوژیک را در عرصه‌ اجتماع درک کردند، اصول و روش رئالیسم را به تحریر در آوردند و همچنین شهید مطهری که از شاگردان علامه طباطبایی می‌باشد، با اندیشه‌های خود در میدان عملی به شبهات و مسائل روز پاسخگویی می‌کردند و به همین دلیل علامه مصباح در زمره‌ی بزرگوارانی چون علامه طباطبایی و شهید مطهری قرار گرفت.

ابوذر کاظمیان

انتهای پیام/