به گزارش خبرگزاری فارس از شاهرود، «فرماندار»، بالاترین مقام و نماینده ارشد دولت در هر شهرستان محسوب میشود؛ جایگاه فرماندار در این بخش بسیار مهم، حساس و تأثیرگذار است و حکم مغز در بدن انسان را دارد که باید تمام مسؤولان شهرستان همچون اعضا و جوارح بدن از فرمان او پیروی کنند؛ وگرنه بدنه جامعه اداری و اجرایی شهرستان دچار اختلال و مشکل میشود و درنهایت کار مردم بهدرستی پیش نمیرود.
اما در باب فرمانداری ویژه شهرستان شاهرود؛ «ویژه»، صفتی است که بعد از آمدن در کنار نام فرمانداری در دولت احمدینژاد، شور و اشتیاق و توقعات بسیاری را برای مردم شاهرود به همراه داشت؛ هر چند این صفت تاکنون توفیق چندانی در عمل برای مردم به همراه نداشته و تنها نام برخی از سمتها به معاون استاندار تغییر کرده است!
مطالبه مهم و چندین ساله و بهخصوص این روزهای مردم شاهرود که مورد تأکید بسیاری از مسؤولان شهرستان شاهرود بوده و تا الآن بیثمر مانده و بهانههای واهی مختلفی از عدم تحقق این خواسته بهحق مردم شاهرود مطرح شده است، رسیدن فرمانداری شاهرود به جایگاه واقعی خود است.
امروز مردم از خود میپرسند چرا شاهرود نمیتواند از فرماندار بومی برخوردار شود که شناخت بهتری از شرایط منطقه داشته و با تعصب بیشتری دنبال رفع مشکلات و پیشرفت شهرستان باشد؟
آیا واقعاً شهرستانی که نیروهای مختلفی در بسیاری از مناصب مدیریتی در سطح کلان کشور دارد، فرد توانمندی در خود ندارد که بتواند ردای فرمانداری را بر تن کند؟
حضور یک فرماندار بومی، مجرب و متخصص سبب خواهد شد تا موتور اقتصاد، صنعت، معدن، کشاورزی و گردشگری شهرستان شاهرود را با اشرافی که دارد، روشن کرده و یکی از بزرگترین شهرستانهای ایران را که «قاره کوچک» لقب گرفته و از تنوع اقلیمی و منابع فراوان و جمعیت دانشگاهی چشمگیر برخوردار است، بهخوبی با فعال کردن پیشرانهای اقتصادیاش در شرایط کرونا و وضعیت رکود تورمی اخیر هدایت کند.
شاید آنهایی که اصرار دارند برای یک بار هم که شده، مدیران بومی برای فرمانداری شاهرود منصوب کنند، دلیلش آن است که فرد بومی به زیروبم شهرها و روستاهای شهرستان، از رویان و دیزج تا طرود و سطوه احاطه دارد و در این مناطق حساس و استراتژیک شهرستان زندگی کرده و نسبت به آنها آگاه است.
چگونه میتوان انتظار داشت فردی که سابقه یک روز سکونت در شهرستان شاهرود را ندارد، بتواند بر مشکلات کلان این خطه فائق شود؟
پاسخ به خواستههای متفاوت مردم که برای پاسخ به هر فصل آن زبانی خاص نیاز است و مسائل و مصائب شهرهایی که هر یک در حکم یک منطقه مهم قلمداد میشوند، به آشنایی نیاز دارد؛ این مناطق را یکشبه و حتی یک ساله نمیتوان شناخت و برای آنها تدبیر کرد و تغییری رقم زد؛ اما چرا عزم جدی برای انتصاب فرماندار بومی برای شاهرود بین مسؤولان و دولتمردان نبوده است؟
با بررسی سفارشها و درخواستهای استانداران سمنان هنگام معرفی فرمانداران جدید، نکات قابلتوجهی وجود دارد که اگر فرمانداران ذرهای به این شعارها جامه عمل میپوشاندند، وضع کنونی اشتغال شهرستان شاهرود نباید تا این حد تأسفبار میبود.
برای مثال، علیرضا آشناگر هنگام معرفی نادر فخری به سمت فرمانداری شاهرود، از او خواسته بود تا به پروژه کارخانه سیمان بیارجمند، کارخانه کاغذ و رونقبخشی گردشگری توجه ویژه داشته باشد؛ حال آنکه پس از گذشت نزدیک به دو سال از حضور او در این سمت تا زمان رفتنش از شاهرود، هیچگونه گزارشی مبنی بر پیشرفت پروژههای یادشده ارائه نشد!
البته نباید از این مسأله هم غافل شد که رسیدن به فرماندار بومی در شاهرود نیازمند حمایت نخبگان و مؤثر این شهرستان فارغ از مرزبندیهای گوناگون است و بیشک محور امید و اتصال همه ارکان همواره امام جمعه فهیم شهرستان و روحانیت متعهد بوده و رسانهها نیز باید یاریگر توسعه شهرستان باشند.
اما باید منتظر بود و دید که آخرین خواسته چندین ساله مردم شاهرود در روزهای آینده تحقق پیدا میکند یا خیر؟!
انتهای پیام/۷۴۰۰۱/م/