یادداشت_فرشاد چراغپور| واژه حقوق شهروندی در بر گیرنده دسته‌ای از حقوق عمومی و خصوصی و برخواسته از کرامت ذاتی بشر است که اسلام و قرآن نسبت به این کرامت اشاره فراوانی دارد.
توجه به کرامت انسانی موجب توجه به حقوق شهروندی می‌شود و این واژه برای ما در ادبیات اسلامی، قرآنی و ادبیات حضرت امام(ره) برای ما روشن‌کننده است.
فرمان هشت ماده‌ای حضرت امام(ره) که در تاریخ ثبت شده، مهمترین سند در مورد حقوق شهروندی است که در نظام جمهوری اسلامی و از طرف امام راحل صادر شده است.
این فرمان در پاییز سال ۶۱ بعنوان مهمترین سند از امام درباره حقوق مردم در حالی صادر شد که می‌توانیم از آن بعنوان منشور حقوق شهروندی نام ببریم.
هدف عمومی این فرمان این است که همه امور و روند اجرایی و شهری و قضایی کشور باید از تضییع حقوق مردم جلوگیری کند.
حکومت در مقابل مردم وظایفی بر عهده دارد و نهادهای نظارتی، اجرایی، قضایی و امنیتی باید به حقوق مردم توجه داشته باشند و از تضییع حقوق آنها جلوگیری کنند.
امام در این سند تاکید دارند که نهادهای نظارتی و اجرایی باید اصلاح شود و از حقوق مردم صیانت شود.
حقوق مردم در بند ششم این فرمان به صراحت تصریح شده اما متاسفانه تاکنون کم توجهی به این فرمان شده و به عبارتی این فرمان مهجور مانده است.
بسیاری از مردم و مسؤولان جامعه با این فرمان هشت ماده‌ای حضرت امام آشنایی ندارند و شایسته بود که در این سال‌ها مجلس و قانونگذاران مملکت بیشتر به این سند توجه می‌کردند.
در صورتیکه این فرمان مورد توجه قرار گرفته بود امروز جامعه ما با بسیاری از معضلات مواجه نبود؛ با بررسی اندیشه امام(ره) در باب تشکیل حکومت بعد از اینکه ایشان وظیفه شرعی خود می‌دانند که علیه طاغوت و ظلم و ستم قیام کند، در بیشتر سخنان و مکتوبات ایشان احیا و رعایت حقوق شهروندان مورد توجه قرار گرفته است.
پس هر مسؤولی به شخصه وظیفه دارد که حقوق شهروندی را رعایت کند و زمینه رفاه شهروندان را فراهم سازد.
انتهای پیام/3339/م
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
