به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، بیستم جمادی الثانی شد، زمین خندید، زمان به خود بالید و آسمان ترانه کوثر سر داد و خورشید از نور زهرا(س) درخشید، صبح نفس‌زنان از راه رسید تا شادمانه‌ترین طلوع را جشن بگیرد.
فرشتگان دست به کار شدند و مهرِ زنانِ بهشتی، زخم‌های دل خدیجه(س) از نیش و کنایه‌های زنان قریش را التیام شد؛ مریم و ساره و آسیه وکلثوم آمدند و زمین متبرک به قدوم فاطمه(س) شد.
دردانه هستی و تعبیر لولا فاطمة ما خلقتکما آمد، کوثر شد تا پدر را ابتر نخوانند و نور وجودش که بن‌مایه هستی از اوست از هر زهره‌ای ازهرتر شد و زهرا نام گرفت و از رضایت الهی و لبخند رسول و آرامش خدیجه(س) راضیه و مرضیه هستی شد.
آنقدر خلقتِ این وجود افتخار داشت که نام‌های زیادی مسمایش شدند، فاطمه شد، بریده از هر گونه رجس و پلیدی، بریده شده از آتش، هم خود و هم شیعیان و دوستان و دوست‌داران و دوستانِ دوستدارانش تا پنج لایه، از آتش نجات یافتند.
به دامان خدیجه(س) که رسید تشهد گویان بر سیمای مادر لبخند زد و محدثه شد، او که صداقت هم‌زادش بود و صدیقه شد، پاکی از وجودش نشأت گرفت و زکیه نام گرفت و بتول شد.
لبخند خدا، ام‌ابیها و سیدة‌النساء و مریم کبری لیاقت لقب زهرا(س) شدن یافتند و هستی جان گرفت و خلقت تکامل یافت و زمین و زمان مادردار شدند.
در دورانی که عرب بر اثر عصبیت شدید و تعصب غلط، دختران خود را زنده به گور می‌کردند؛ زن و زنانگی ابهت یافت و پیامبر خاتم(ص) دختردار شد.
وجودش در هر مقامی دلبرانه بود، دخترانه دلیل عشق شد، چون دختر خیرالبشر بود و زیباترین حلقه پیوند پیامبر و خدیجه(س) را شکل داد، همسرانه درخشید چون مکمل علو علی بود و مایه تثبیت علی مع الحق و الحق مع علی، مادرانه سرچشمه مهربانی شد چون حسن و حسینش تا بی‌نهایت بود و وجود، سیدی شباب اهل الجنه هستند و با حیا و مردم‌داری و نوع‌دوستی، زنانگی را به اوج وقار رساند.
در میدان عشق ورزیدن به پدر و همسر، به تمام مخلوقات خدا، درس مهرورزی می‌داد و در فرزند‌پروری دامنش پرورشگاه امامت شد.
به همسایگان آنقدر مهربانی می‌کرد که الجار ثم الدارش بر پیشانی حیات حک شد، اسوه حسنه زنان و مردان دو عالم شد و علم و عمل را در هر رفتاری به هم می‌دوخت و خلعت بندگی را در زیباترین طرح بر قامت انسانیت پوشاند.
کودکی‌اش را همزمان با آغاز رسالت پدر در شعب ابی طالب و کوچه‌های پر از سنگ و خاکستر و خاکِ رو به طعنه و رنج مکه گذراند و به عام‌الحزن رسید و پس از هجران مادر برای پدر هم دختر بود و هم مادر.
رشد دردانه هستی با تمام اسماء حسنای الهی درآمیخت و فرشتگان به اذن خداوند، عقدش را در آسمان‌ها با علی(ع) بستند و از همان آغاز عشق، با بخشیدن لباس عروسی و انفاق غذای فرزندانش به فقرا درس‌آموز تمام عالمیان شد.
هجده ساله بود که در میدان علم و سیاست، سوار بر شتر بدون جهاز شد و در دفاع از حق و حقیقت و امامت و ولایت آنقدر بر دل‌های خفته اهالی مدینه حق را یادآور شد که وجودش را تاب نیاوردند و در جمله‌ای ناجوانمردانه و خصمانه یاس وجودش را زخمی و زمین‌گیر و نهایتا پرپر نمودند.
از زنانگی زهرا(س) گفتن و نوشتن، علمی لدنی می‌خواهد و عشقی بی‌پایان و دلی فراتر از دریا و تفکری وسیع‌تر از هفت آسمان، در وصف او همین بس که فاطمه فاطمه است.
و امروز که علاوه بر میلاد مادر مهر، فرزندی از سلاله پاکش نیز روح خدا در زمین شد، مقارن است با ایام الله دهه فجر و این تقارن یادآور خلعت دنباله‌داری است که در علم و سیاست و درایت و مدیریت و ولایت‌مداری از حضرت زهرا(س) به فرزند خلفش امام خمینی(ر‌ه) رسید و در ایران ما منشأ خیر و برکتی چون انقلاب ناب اسلامی شد.
این میلاد مبارک که به یمن وجود نازنین حضرت فاطمه(س)، روز زن و مادر نام گرفته، هم بر اهل زمین و هم آسمان مبارک است و هم بر تمام مادران و زنان عالم.
در این خجسته میلاد، در یک جمله به زنان جامعه یادآور می‌شویم؛ همین‌که از جنس فاطمه(س) هستید برای تا ابد در اوج ماندنتان کافی‌است، پس زنانگی و لیاقت مادری و مهر همسری و صفای خواهری را به‌عنوان زیباترین زینت در گنجه وجود بگذارید و در هر مسیری رهرو راه زهرای بتول(س) باشید، باشد که جهان با پاکی شما پاک بماند و آماده ظهور فرزندش گردد و چنین می‌شود اگر نهج‌الحیاة را از سیره زهرا(س) بگیریم.
انتهای پیام/ ن
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
