به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان، پدران و مادران ما همواره از کودکی حضرت زهرا(س) را به عنوان یک اسوه و سرمشق کامل مقابل دیده دختران خود قرار دادند، از نقش فرزندی و «ام‌ابیها» بودنش گرفته تا همسر ولایت و مادر امامت بودنش.
آنگاه که با روحیه قوی همسر را به همراه پدر به جنگ می‌فرستاد در چشم آن مادران و زنان رزمنده‌ای بود که با دستان خود همسر و فرزندانشان را از زیر قرآن رد کرده و به جبهه‌ها می‌فرستادند و آن زمان که مادری ملول از مشغله‌های روزگار می‌شد با یاد او بود که انگیزه تربیت فرزندانی حسین‌وار و زینب‌گونه می‌گرفت.
همانگونه که با ظهور اسلام، نگاه‌ها به زن دچار تحول شد، پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز دیدگاه جامعه نسبت به نقش زن و مادر نیز تغییر کرد و بهترین شاهدان این سخن زنانی هستند که طعم فعالیت در عرصه‌های مختلف را هم امروز و هم در آن سال‌ها چشیده‌اند.
مقایسه شرایط زنان در قبل و بعد انقلاب، قیاس مع‌الفارق است
پروین سلیحی یکی از همین بانوان است که در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان گفت: مقایسه شرایط قبل و بعد انقلاب به دلیل نبود شرایط مشترک، قیاسی مع‌الفارق است.
این بانوی باتجربه امروز که روزگاری در جوانی به مبارزه مشغول بوده اظهار داشت: در آن زمان چه برای خانم‌ها و چه برای آقایان به دلیل محدودیت‌های موجود توسط رژیم شرایط سختی برای رشد آزادانه، شرکت در مجالس و مطالعه یکسری از کتاب‌ها بود.
این پیشگام انقلاب و نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: این بانوان همان بانوانی بودند که نبود همسرانشان را زمانی که به زندان می‌رفتند تحمل می‌کردند و حتی از نظر معیشتی در سختی قرار می‌گرفتند ولی با این شرایط کنار می‌آمدند و این صبر برخاسته از یک شناخت و عزم و اراده‌ای بود که ستودنی است.
وی ادامه داد: در آن رژیم راه‌هایی که منجر به رشد انسان‌ها می‌شد را بسته بودند و وقتی افراد می‌خواستند دانش و بینش خودشان را افزایش دهند با سختی‌هایی مواجه بودند به همین خاطر تعداد این افراد کمتر می‌شد.
سلیحی افزود: اما افرادی هم بودند که شرایط سخت مانع رشد آن‌ها نمی‌شد و در کنار آن افراد نیز بانوان حضور داشتند، یعنی به تعداد همه آقایانی که در عرصه مبارزه شرکت کردند، خانم‌ها هم اگر نگوییم حضورشان مؤثرتر از آقایان بوده، حداقل در حد همان‌ها بوده است.
وی با بیان اینکه در زمان انقلاب تعدادی از خانم‌ها بودند که بدون وابستگی به همسرانشان به طور مستقل در میدان مبارزه حضور داشتند، توضیح داد: و یا در قالب مبلغین، سخنرانان و کادر مؤسسات آموزشی که در تهران بودند، فعالیت می‌کردند و عده‌ای از آن‌ها هم دستگیر شدند و شکنجه‌های زیادی هم تحمل کردند.
سلیحی برای مثال در اصفهان، شهیده عسگری را نام برد که از زنان مبارز بود و همان اوایل انقلاب که به همراه همسرش برای فعالیت جهادی سفر کرده بود و همان‌جا به شهادت رسیدند.
این بانوی مبارز گفت: شخصیت‌هایی مثل بانو امین بودند که قبل از انقلاب و در شرایط طاغوت با وجود محدودیت‌ها همت و رشد زیادی داشت و توانست در معارف اسلامی به درجه اجتهاد برسند و این موضوع در شرایطی بود که از زنان استفاده ابزاری می‌شد و کمتر این مسائل ارزش‌گذاری می‌شد و بسیاری از خانم‌هایی که در حال حاضر در سطوح عالی دانشگاهی و حوزوی هستند دست پرورده بانو امین هستند و حتی آقایان در کلاس درسشان حضور پیدا می‌کردند، تمام اینها مربوط به دوران قبل از انقلاب هستند.
بانو مجتهده امین
سلیحی درباره فعالیت‌های خود در زمان انقلاب تصریح کرد: من در سال ۱۳۵۱ با شهید دکتر مرتضی لبافی‌نژاد ازدواج کردم، ایشان فردی فعال و مبارز بودند که معتقد بودند همسرشان باید با شناخت و اعتقاد کامل با ایشان همراهی کند و می‌گفتند دوست ندارم همسرم فقط به کارهای خانه‌داری بپردازد، ایشان می‌خواستند همسرشان در این مسیر شانه به شانه همراهشان باشد.
پروین سلیحی و همسرش شهید لبافی‌نژاد
زوجی که در تجربه حبس و محکومیت نیز همراه بودند
این پیشگام انقلاب با اشاره به اینکه در سال ۱۳۵۱ ازدواج کردیم، گفت: زندگی ما سراسر مبارزه و تلاش بود و سال ۵۴ دستگیر شدیم، ایشان بعد از ۶ ماه تحمل شکنجه، در تاریخ ۴ بهمن‌ماه تیرباران شدند و من هم به مدت یک سال در سلول انفرادی کمیته شهربانی بودم؛ ابتدا به اعدام محکوم شدم ولی چون موقع دستگیری کمتر از ۱۸ سال داشتم، حکم من به ۲ سال حبس تقلیل پیدا کردند.
وی خاطرنشان کرد: در آن شرایط با تمام وجودمان شرایط خفقان و رعب وحشت و دیکتاتوری را لمس می‌کردیم و حتی نزدیک‌ترین آدم‌ها هم نسبت به یکدیگر ترس و وحشت داشتند و حتی می‌ترسیدند با یکدیگر صحبت کنند و یا در مجامع عمومی جز در چهاردیواری خودشان اظهار عقیده کنند و یا کاری انجام دهند.
سلیحی افزود: تمام اینها جرم سنگینی بود ولی علیرغم تمام این مسائل عده‌ای بودند که شجاعانه به عرصه و میدان آمدند و انقلاب ما به‌صورت معجزه‌آسایی همه‌گیر شد و به پیروزی رسید.
پیشگام انقلاب درباره نقش زنان بعد از انقلاب اسلامی خاطرنشان کرد: در ارتباط با نقش زنان بعد از انقلاب مدیون نظرات حضرت امام(ره) هستیم، ایشان همان‌طور که در همه ابعاد باعث تجدید حیات اسلام شدند، در موضوع نقش زنان نیز این تغییر را رقم زدند.
وی ادامه داد: تا قبل از ایشان ما دو نگاه افراطی و تفریطی نسبت به زنان داشتیم که در طول تاریخ در دنیای شرق و غرب نیز وجود داشته، عده‌ای نگاه متحجرانه به زن داشتند و عده‌ای هم نگاهی پست مدرنی و برده‌داری به اسم آزادی زن را پیش گرفتند و از وجود زن به نوع مدرن آن استفاده کردند.
اعتماد به نفس زن ایرانی پس از انقلاب، بی‌نظیر است
سلیحی گفت: زنان ما در طول تاریخ هیچ‌وقت جایگاه حقیقی که اسلام برایشان تبیین کرده است را درک نکردند اما با آمدن حضرت امام(ره) و دیدگاهی که داشتند، توانستند یک اعتماد به نفس و هویت واقعی را به بانوان یادآور شوند و منزلت واقعی که اسلام برای زن در نظر دارد را با بیانات و ارشادهایشان به آن‌ها بفهمانند؛ خود حضرت امام بودند که بسیاری از دیدگاه‌ها را در این مسیر اصلاح کردند.
وی عنوان کرد: بیانات این دو بزرگوار در خصوص زن عالی‌ترین نوع نگاه و مطابق با اسلام است و اگر جایی هم نقصی وجود دارد به رفتار و برداشت بعضی از ما بر می‌گردد و پیشنهاد من این است که خود خانم‌ها نسبت به جایگاهی که دارند و ارزش و منزلتی که اسلام برای آن‌ها در نظر گرفته است با رفتار و دانش خودشان حق این روز را به خوبی به جا بیاورند.
این بانوی پیشگام انقلاب افزود: در حال حاضر شاهدیم که بانوان در تمام عرصه‌های علمی، فرهنگی، حوزوی، دانشگاهی، ورزشی و هنری رشد کرده‌اند و تمام اینها را مدیون نظام جمهوری اسلامی، امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری هستیم.
سلیحی ادامه داد: بهترین شکرگزاری از یک نعمت این است که هر شخصی خودش نسبت به نعمتی که در اختیار دارد قدردان باشد و مراقبت کند تا بتواند یک مادر و همسر خوب باشد و در هر جایگاهی که هست در تمام عرصه‌ها بدرخشد.
این پیشگام انقلاب تصریح کرد: امروزه ما شاهد خیل عظیمی از مادران شهدا هستیم که آن‌ها بالاترین درس را برای ما دارند که یک زن می‌تواند تا حدی رشد پیدا کند و حضور اجتماعی داشته باشد که چنین فرزندان شجاعی را در دامن خود پرورش دهد و تمام اینها ثمرات نظام جمهوری اسلامی است.
سلیحی خاطرنشان کرد: شعار ما همیشه این بوده که زنان در نظام جمهوری اسلامی در دو عرصه درخشیدند، یعنی هیچ‌کدام از مسؤولیت‌هایشان مانع از دیگری نشد و شاید این موضوع با فشارها و سختی‌های بیشتری همراه باشد ولی ما باید بدانیم که نباید هیچ‌کدام را فدای دیگری بکنیم و هرکدام در جای خود دارای اهمیت است، این موضوع تلاش، همکاری و همراهی بیشتر مردان را می‌طلبد تا زنان بتوانند در این عرصه‌های چندگانه به خوبی به ایفای نقش خود بپردازند.
وی اظهار داشت: از سمتی دیگر دولتمردان و برنامه‌ریزان ما و کسانی که در بخش‌های مختلف سیاسی نقش دارند وظیفه دارند تا کاری کنند زنان ما بتوانند در نظام جمهوری اسلامی به مسؤولیت‌های چندگانه‌شان بپردازند و نسبت به اینکه بسترهای لازم قانونی و حمایتی را برایشان فراهم کنند تا زنان در هر دو عرصه خانوادگی و اجتماعی لطمه کمتری ببینند.
صدیقه‌السادت امیر‌شاه‌کرمی دیگر بانوی مبارز اصفهانی در زمان رژیم شاهنشاهی است که در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اصفهان اظهار داشت: در دوران قبل از انقلاب خفقان زیادی بر جامعه حاکم بود و بسیاری از آزادی‌هایی که ما در حال حاضر شاهد آن هستیم نبود و باید شکر آن‌ها را به جا بیاوریم در آن زمان وجود نداشت.
امیرشاه کرمی ادامه داد: در آن زمان جوی بر مردم حاکم بود که جرئت هیچ‌گونه انتقاد و امر به معروف و نهی از منکری نبود و همان‌طور که شاهد هستیم عده از علما و روحانیون برای سخنرانی به مساجد می‌رفتند که تعداد این موارد کم هم بود چون نه مسجدهای زیادی داشتیم و نه مثل الآن جلسات سخنرانی خاصی داشتیم و فقط در این حد بود که اگر کسی احساس مسؤولیتی می‌کرد و می‌خواست در زمینه خاصی به مردم اطلاع‌رسانی کند و سرانجام آن‌ها هم به زندان و شکنجه می‌رسید.
جایگاه زنان در گذشته صرفا تبلیغاتی بود
پیشگام انقلاب تصریح کرد: در حال حاضر نابسامانی‌هایی در جامعه وجود دارد ولی با این حال شرایط نسبت به قبل از انقلاب تغییر زیادی کرده است؛ در آن زمان از زنان برای تفریح‌ها و تبلیغ کالاهای خود استفاده می‌کردند و ما برای انجام فعالیت‌های خود محدودیت‌های بسیار زیادی داشتیم؛ جایگاهی که زنان امروزه در جامعه اسلامی دارند قابل مقایسه با آن زمان نیست.
وی با بیان اینکه در سن ۱۹ تا ۲۳ سالگی خودم بسیاری از این سختی‌ها را به چشم دیدم، افزود: من دبیرستان تا دیپلم خواندم و بعد از آن به دلیل فعالیت برادرانم زیر نظر ساواک بودیم و به همین علت من و خواهرم حدود ۳ سال مخفی بودیم و در همان مدت عضو گروه مهدویون و مشغول کارهای مبارزاتی بودیم.
روایت بانوی مبارز اصفهانی از فعالیت‌های انقلابی‌اش
امیر شاه کرمی گفت: در سال ۱۳۵۴ دستگیر شدم و ۳ماه در کمیته تهران بودم و بعد آزادم کردند تا با تصادف ما را از بین ببرند، به همین خاطر بود که به مشهد رفتیم و در مسیر یک ماشین از طرف خودشان با ماشین تصادف کرد و در این تصادف مادرم و زهرا زندی زاده به شهادت رسیدند و من و همسرم و همسر خانم زندی زاده زخمی شدیم.
این بانوی مبارز عنوان کرد: بعد از تصادف هم به اصفهان آمدیم و چند ماه در بیمارستان بودیم دوباره من و همسرم را دستگیر کردند و ۴ماه در زندان اصفهان بودم.
وی تصریح کرد: در آن زمان آزادی‌هایی برای خانم‌ها مطرح بود که بتوانند برای لذت‌های خودشان از آن‌ها استفاده ببرند نه مثل امروز که خانم‌ها در همه ابعاد سیاسی، اجتماعی، پزشکی و… حضور دارند و حتی از آقایان هم جلوتر هستند مثلاً در آن زمان اگر ما می‌خواستیم پیش پزشکی برویم، پزشکان زن به سختی پیدا می‌شدند.
امیرشاه کرمی خاطرنشان کرد: آن زمان در اصفهان بانوامین و خانم همایونی را داشتیم که فقط در این زمینه‌ها چند نفر محدود و کم حضور داشتند و جلساتی مخفیانه برگزار می‌کردند.
این بانوی مبارز بار دیگر تأکید کرد: مقام امروز زنان قابل مقایسه با آن زمان نیست و برای این تغییر باید خدا را شکر کرد و همه اینها را مدیون حضور حضرت امام(ره) می‌دانیم.
همانگونه که رهبر معظم انقلاب هم روز گذشته به مناسبت سالروز میلاد حضرت زهرا (س) فرمودند، در ایران در هیچ مقطع تاریخی تا به این حد، زن تحصیل‌کرده و فعال در عرصه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و هنری، علمی، سیاسی و اقتصادی حضور نداشته و همه اینها از برکت جمهوری اسلامی است.
مخاطب تمام این بیان خاطرات و انتقال تجربیات، دختران و زنان جوان گام دوم انقلابند که روزی مادرانشان با فداکاری و جان‌بازی، جاده بهبود شرایط زنان در جامعه را برای دخترانشان صاف کرده و امروز دیگر نوبت به شکوفایی آن‌ها رسیده است؛ دختران ایران‌زمین، امروز موسم ظهور شماست.
انتهای پیام/۶۳۱۱۹/ر۳۰/خ
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
