خبرگزاری فارس- گروه غرب از نگاه غرب: بر اساس تحقیقی که من در طول تابستان پیش انجام داده ام، هرچند اگر مردم ببینند که دیگران نیز یک کار خیر مجازی را انجام می دهند، آنها نیز به مشارکت بیشتر در آن کار تمایل پیدا می کنند، اما اگر آنها متوجه شوند که عده زیاد دیگری از مردم در همان کار مشارکت کرده اند، این پدیده برعکس می شود.
در اینجا منظور از کار خیر چیزهایی است که عده زیادی آنها را به اشتراک می گذارند. این امور می تواند در ارتباط با مسائل فیزیکی مثل بزرگراه ها، هوای پاک یا بانک خون باشند یا مجازی مثل یک دایره المعارف آنلاین رایگان یا نقشه ترافیک روی موبایل.
من و همکارانم با ترکیب روش هایی از حوزه جغرافیا، برنامه ریزی شهری و تجزیه و تحلیل کلان داده ها، میلیون ها پست را که کاربران یک اپلیکیشن ناوبری موبایلی به نام «ویز» ارسال کرده اند مورد مطالعه قرار داده ایم. در این اپلیکیشن کاربران به طور داوطلبانه، به روزرسانی هایی را در ارتباط با ترافیک و وضعیت راه ها در زمان واقعی انجام می دهند. تمام کاربران این اپلیکیشن از بیشتر این پست ها که اطلاعاتی درمورد حوادث ترافیکی و مسدود بودن راه ها ارائه می دهند به رایگان نفع می برند. اقتصاددانان این امر را مشارکت در یک منفعت عام می نامند.
ما دریافتیم که به نمایش گذاشتن «تراکم» فعالیت های کاربران در ویز- که اطلاعات در زمان واقعی را در مورد اینکه چه تعداد از مردم در یک مکان جغرافیایی خاص در این اپ حضور دارند- می تواند سایر کسانی را که در آن منطقه حضور دارند به مشارکت تشویق کند، درست شبیه اتفاقی که در دنیای واقعی می افتد. اگر عده زیادی را ببینید که در محله تان در حال اهدای خون هستند یا والدین زیادی داوطلب کمک به مدرسه محله تان شده اند، این می تواند به شما نیز انگیزه دهد که کار مشابهی را انجام دهید.
ولی ما در تحقیق خود شواهد قدرتمندی را از «پدیده تماشاچی» نیز یافتیم که بر اساس آن بعد از رسیدن این اقبال عمومی به یک آستانه مشخص، روند آن معکوس می شود. پدیده تماشاچی به پدیده ای اشاره دارد که وقتی تماشاچیان در وضعیتی حساس حضور پیدا می کنند، احتمال درگیر شدن افراد در یک عمل مفید کاهش می یابند. تناقض آمیز آنکه وقتی می بینیم دیگران همان کار را انجام می دهند، انگیزه ما نیز برای مشارکت در آن کار خیر می تواند کاهش یابد. برای مثال اگر ببینید که عده زیادی در حال اهدای خون هستند، ممکن است به این نتیجه برسند که دیگر نیازی به خون آنها نیست.
یه عبارت دیگر وقتی دیگران در صحنه حاضر هستند، مردم احساس اضطرار یا انگیزه کمتری را در خود حس می کنند که به آن تسری مسئولیت می گویند.
چه چیزی اهمیت دارد
با ظهور کارهای عام المنفعه بیشتر در فضای مجازی- مثلا محرک های التزام شخصی که انسان را به سمت جستجوی کمک های خیریه سوق می دهد و اکنون از طریق وبسایت های کمک های جمعی نظیر کیوا یا گو فاند می انجام می شوند- مطالعه این نکته اهمیت پیدا می کند که چگونه انگیزه ها و رفتارهای مردم دریک صحنه مجازی تغییر می کند.
انگیزه کاربران برای مشارکت در امور عام المنفعه در دنیای فیزیکی، بستگی به چیزی دارد که از آن تحت عنوان «نوع دوستی ناخالص» نام می برند. این کار به معنای مشارکتی است که به شدت تحت تاثیر انگیزه های یک شخص برای کسب تایید و توجه عمومی قرار دارد.
تحقیق من نشان می دهد که همین پدیده ها که در زندگی واقعی نیز رخ می دهند و ظاهرا در فضای مجازی نیز اتفاق می افتند، نشان می دهد این فضاهای آنلاین باید به طرقی طراحی شوند تا بتوانند بر پدیده تماشاچی غلبه و مردم را به مشارکت بیشتر تشویق کنند. برای مثال این کار را می توان از طریق در نظر گرفتن پاداش های غیرپولی در ازای مشارکت مردم انجام داد، مثل طراحی نشان های مجازی یا ایجاد این احساس در افراد که گویی یک بازی را انجام می دهند.
نتیجه تحقیقات دیگر
سایر محققان نیز در حال بررسی این هستند که چگونه می توان بر رفتار مردم در فضاهای مجازی تاثیر گذاشت.
به عنوان مثال برخی از محققان می گویند که مشارکت کنندگان در فضاهایی که در اصل دیجیتال هستند، به مشوق ها و مداخلات دیجیتال نیاز دارند تا حس حضور در یک اجتماع را در آنها تقویت کرد و یک حس مشترک از خودِ اجتماعی آنان در این فضاهای دیجیتال خلق کرد. مطالعات انجام شده در سایت های پرسش و پاسخ اجتماعی در چین، ظاهرا نشان می دهند که ایجاد تعهد نسبت به سایت، وجود زبانی مشترک و خلق بینشی مشترک می تواند حس مشارکت را در مردم تقویت کند.
سایر مطالعات نشان می دهند به جای آنکه این پلتفرم های عام المنفعه از منظر نیازهای آنی یک جوینده اطلاعات دیده شوند، باید با هدف ارزش نهادن به اجتماعی از کاربران طراحی شوند؛ ارزشی که دوام بیشتری داشته باشد.
نویسنده: آنیانا سوسارلا (Anjana Susarla) استاد هوش مصنوعی مسئول در دانشگاه ایالتی میشیگان
منبع: https://b2n.ir/453522
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
