یادداشت| خداداد ابراهیمی فعال رسانه: اخیرا خبری نگران کننده از زبان علی اکبر بسطامی نماینده ایلام وعضو کمسیون اجتماعی مجلس بیان شد و در کمتر از چند ساعت در اغلب خبرگزاری‌های کشور منتشر شد که رنج و حرمان سالیان متمادی مردمان نجیب ایلام را انعکاس داد.
نماینده ایلام دردمندانه این واقعیت تلخ را اطلاع رسانی کرد و از مسوولان ارشد کشور خواست که ایلام را از فلاکت و آسیب‌های ناشی از بحران اقتصادی نجات دهند؛ حال باید تحقیق شود که چرا درجه‌ی فلاکت در ایلام تا این حد نگران کننده شده است؟!
اینکه نهادها و ارگان های محرومیت زدایی مدام به ایلام سفر می‌کنند و این استان عملا به پایلوت محرومیت‌زدایی کشور تبدیل شده است، بدان مفهوم است که تاکنون ایلام از توسعه پایدار برخوردار نبوده و به حق خود نرسیده است چرا که حق ایلام، ثروت عظیم چاه‌های نفت وگاز است که غصب شده و در محاق برنامه‌ریزی‌های انحصار طلبانه وتبعیض آمیز وزارت نفت مغفول مانده است. پدرخوانده‌های صنعت نفت کشور با سیاسی‌کاری و اقدامات پشت پرده، سال‌هاست ایلام را از داشتن شرکت نفت وگاز مستقل محروم کرده‌اند و اخیرا نیز در ادامه همان سیاست پرشائبه و مدیریت معیوب وزیر نفت، با آمار سازی و بوروکراسی کذایی، ازجمله الحاق میدان گازی منطقه "باباگیر" ایلام به جغرافیای کرمانشاه، مترصد انحصار نفت وگاز غرب برای زادگاه شیخ الوزراست تا مردم ایلام همچنان از این ثروت خدادادی بی نصیب بمانند.
تراژدی دردناک این قصه آنجاست که ۹۵ درصدنفت وگاز غرب کشور زیر پای جوانان بیکار ایلامی جاری‌ست اما طی چهل سال گذشته، برکات آن نصیب استان همسایه شده است. در واقع ایلامیان حریر‌بافانِ حصیر نشینی هستند که از سفره‌ی پر تنعم خانه خود، کنار زده شده‌اند؛ اشتغال پروژه‌های نفتی به افراد غیر بومی اختصاص یافته و ازسوی دیگر آسیب‌های اجتماعی ازجمله خودکشی، طلاق، اعتیاد، ناکامی و ناامیدی، همچون کابوسی وحشتناک، جمعیت چشمگیری از ایلام را احاطه کرده و امنیت روانی جامعه را به مخاطره انداخته است.
اینجاست که باید در گوش مسوولان ارشد کشوری فریاد زد که تبعیض و توسعه نیافتگی ایلام را چگونه باید تعبیر و تفسیر کنیم؟
پارادوکس "ثروت ۹۵ درصد نفت وگاز" و "۵۳ درجه فلاکت" ایلام را در کدام محکمه باید فریاد بکشیم؟!
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
