محمدصالح مفتاح در یادداشتی نوشت: در مورد توهین برخی از افراد به رئیس‌جمهوری در مراسم ۲۲بهمن باید به این نکته اشاره کرد که چنین رفتارهایی منحصر به دوره خاصی نیست و هیچ‌گاه از سوی هیچ‌یک از جریان‌های ریشه‌دار سیاسی، تایید نشده، زیرا نباید رئیس‌جمهوری قانونی کشور که برآمده از رأی مردم است، مورد توهین و اهانت قرار گیرد. طبیعتا تمام گروه‌ها و جریانات سیاسی نیز اتفاق‌نظر دارند که نباید رئیس‌جمهوری و سایر مسؤولان کشور مورد اهانت قرار گیرند. البته نباید این موضوع دستاویز بازی‌های سیاسی تلقی شده و برخورد دوگانه‌ای صورت گیرد، به این معنی که در کنار محکوم بودن توهین به رئیس‌جمهوری باید توهین به سایر مقامات و مسؤولان کشور هم محکوم شود. در روزهای اخیر شاهد اهانت برخی رسانه‌ها به رئیس قوه قضاییه و رئیس مجلس بوده‌ایم درحالی‌که باید به چنین موضوعاتی واکنش نشان داده شود.
نکته دیگر این است که به‌رغم این‌که توهین به رئیس‌جمهوری رفتاری مذموم و محکوم است اما نباید به بهانه توهین، مانع انتقاد منطقی شد و نباید توهین‌کنندگان و منتقدان را با یک چوب راند. موضوع دیگر این‌که گاهی مردم براثر ناراحتی از وضع موجود اقدام اشتباهی ازجمله توهین را در پیش می‌گیرند که غلط است اما مردم گاهی از سر تظلم‌خواهی الفاظی را مطرح می‌کنند که در کنار برخورد با عوامل هتاکی باید به ریشه‌های این‌گونه حرکات هم توجه کرد و برای آنها چاره‌ای اندیشید.
البته از این مساله هم نباید غافل شد همان‌طور که مردم نباید به مسؤولان اهانت کنند، مسؤولان نیز باید مراقب باشند با دیگران با زبان خوش‌صحبت کنند و در مورد مخالفان خود از برخی اصطلاحات ازجمله بی‌سواد یا بی‌شناسنامه استفاده نکنند.
درمجموع باید در نظر داشته باشیم اگر چنین رفتارهای توهین‌آمیزی نسبت به مسؤولی به‌صورت سازماندهی‌شده باشد، باید به‌دنبال ریشه‌های شکل‌گیری چنین اتفاقاتی رفت و با عوامل آن به‌صورت جدی برخورد کرد اما اگر افرادی از سر ناآگاهی اقدام به چنین رفتاری کرده باشند، باید با آنها از سر رأفت و ارشاد برخورد شود.
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
