خبرگزاری فارس کردستان/شیما صادقی؛ هنر همزاد انسان است، هیچ زمان و زمینی نمیتوان یافت که اثری از هنر در آن نباشد. گویا آدمی با هنر آفریده شده، با آن زندگی کرده و به دیار دیگر شتافته است.
وشنویسی یکی از هنرهای اصیل ایرانی که دارای قدمت دیرینه‌ای در ایران است و بخشی از فرهنگ ایرانیان را تشکیل داده است.
«امیراحمد فلسفی» متولد سال 1337 در اهواز، نوشتن خط را از سن ۱۰ سالگی شروع کرد و با بهره‌گیری از آموخته‌های خود در محضر استاد خروش و امیر خانی، در سال 1377 به دریافت گواهینامه استادی نائل آمد.
او با خط زیبای خود آثاری را کتابت کرد و علاوه بر آن تدریس، داوری نمایشگاه‌ها و مسابقات خوشنویسی و برگزاری نمایشگاه‌های متعدد از آثار این هنرمند نیز در کارنامه فعالیت‌های هنری‌‌اش به چشم می‌خورند.
در ادامه گفت‌وگو با این هنرمند خوشنویس را می‌خوانید.
فارس: خوشنویسی در میان دیگر هنرها چه جایگاهی دارد؟
خوشنویسی را به جهت اصالت و قدمت دیرینه آن می‌توان از زمان مانی پیامبر که نقاشی‌ها و آثار متعدد وی در دوران ساسانیان از نظر کیفیت نمایان شد، مشاهده کرد. این ودیعه بعد از اسلام، به شکل تغییر الفبا در خط کوفی و خطوط ششگانه و نیز در طول 700 سال گذشته به صورت خطوط ایرانی به خوبی ظاهر شد؛ از این حیث می‌توان مطمئن شد هر آن چیزی که در خوشنویسی وجود دارد متعلق به ایرانیان و بخشی از فرهنگ ما است.
بنابراین در میان هنرهای مدرن و وارداتی همانند گرافیک، سینما، نقاشی‌های غربی و مجسمه‌سازی که در کشور زیاد رواج نداشت، ما مولف و تولیدکننده خوشنویسی بوده و هستیم، این تفاوت اصلی و بسیار ارزشمند خوشنویسی در میان دیگر هنرها در بین ایرانیان است.
فارس: اوضاع کنونی خوشنویسی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
بعد از اینکه استادان خوشنویسی این هنر را با حفظ اصالت به ما منتقل کردند، خوشنویسی در 50 سال اخیر جانی تازه یافت و با توجه به افزایش تعداد علاقمندان این هنر، منابع خوشنویسی بیشتری در اختیار عموم قرار گرفت.
می‌توان گفت جهشی در خوشنویسی سنتی صورت گرفت که به دنبال آن شاهد دستاوردهای نو در زمینه خوشنویسی کلاسیک و هنر مدرن خوشنویسی هستیم.
خطه کردستان نیز همانند سایر نقاط در جایگاه بالایی در زمینه خوشنویسی قرار گرفته است هر چند در سراسر کشور توجه به این هنر زیاد است اما در میان کُردها به صورت منطقه‌ای شاخص ظاهر شد و چهره‌های مختلفی در این دیار از نظر کیفی و کمی رشد یافتند و خوشبختانه هنر خوشنویسی در استان کردستان پویا و در حال رشد و تکامل است.
فارس: در هنرهای دیگر همانند موسیقی برخی از اساتید بر این باورند برای رسیدن به کمال باید با ساز به وحدت رسید. آیا می‌توان در خوشنویسی به چنین امری قائل شد؟
اصولا تمام هنرها چنین هستند و تفاوتی بین آنها نیست و هنرمند برای موفقیت و رسیدن به اوج باید روح و جانش را با هنر عجین نماید. در خوشنویسی نیز باید قلم جزئی از روح و جان و وجود هنرمند باشد و پیوند خاصی بین هنر و هنرمند به وجود آید تا آثار وی ماندگار شود.
فارس: اشاره‌ای هم به گرایش نقاشیخط که یکی از شیوه‌های نوین خوشنویسی است داشته باشید...
در دوره عباسیان نشانه‌های رنگین نویسی از خط کوفی شروع شد و به خطوط دیگری نیز راه یافت و در دوره تیموریان شکوه و جلالی بیشتری پیدا کرد که در دوره صفویان نیز با نقاشی همراه شد.
علاوه بر آن در دوران قاجار نیز نمونه‌هایی که هنرمندان معاصر به خوبی از آنها بهره گرفتند مشاهده می‌شود. بنابراین می‌توان پیشینه نقاشیخط را در 800 تا 1000 سال پیش به شیوه‌های مختلف جستجو کرد.
علاقه‌مندان به رنگین‌نویسی، خطوط کوفی و نستعلیق را همراه با نقاشی و رنگ‌های مختلف تلفیق کردند و صفحه‌های رنگی را همراه با طلانویسی و دورگیری که در آثار قرآنی می توان آن را مشاهده کرد خلق نمودند. امروز با توجه به دسترسی آسان به هنر، هنرمندان با ذوق و شیوه‌های مختلف سعی می‌کنند آثار جدیدی در نقاشیخط خلق کنند.
فارس: در گرایش نقاشیخط، نقاشی و خط کدام یک بر دیگری ارجحیت دارد؟
در این شیوه هنرمند تصمیم‌گیرنده است و می‌تواند با بکارگیری علاقه خود از نقاشی و خط استفاده کند. با توجه به اینکه گرافیست‌ها به هنر نقاشیخط روی آوردند، بیشتر نقاشی و جنبه‌های گرافی آن را در آثار خود نمایان می‌کنند و در مقابل خوشنویسان نیز عموما به هنر خوشنویسی در نقاشیخط توجه می‌کنند.
فارس: جایگاه خوشنویسی کُردی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
خوشنویسان کُردی در دهه‌های گذشته بیشتر از ادبیات فارسی استفاده می‌کردند به همین جهت ادبیات کُردی در میان آثار خوشنویسی کمتر یافت می‌شد اما در نسل معاصر خوشنویسی کُردی در بین خوشنویسان رواج بیشتری یافته و ادبیات کُردی با خط نستعلیق و شکسته نستعلیق نوشته شده و با وجود هنرمندان با ذوق کُردزبان در حال پیشرفت است.
فارس: چه ضعف‌ها و نقطه قوتی در خوشنویسی کُردی وجود دارد؟
با توجه به اینکه ادبیات کُردی در خوشنویسی نوپا است باید به خوشنویسان فرصت داده شود در زمینه خوشنویسی کُردی ذوق‌آزمایی نمایند.
به عنوان مثال در نستعلیق کلمات جزئیات زیادی ندارند، بنابراین خوشنویسی کُردی در نستعلیق محدود می‌شود اما با شیوه‌های نوین می‌توان با شاخص کردن اجزای خوشنویسی و حروف و کلمات آن، این ضعف را جبران کرد.
فارس: نقش جشنواره‌های مختلف خوشنویسی مانند جشنواره دوسالانه خوشنویسی کُردی در کشف استعدادها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
هر فرد به فرهنگ و زبان محلی خود انس و علاقه بیشتری دارد، طبیعتا استعدادش در زمینه ادبیات محلی خود می‌تواند شکوفا شود. بنابراین با توجه به اینکه کردستان دارای خوشنویسان باذوق و سلیقه زیادی است، می‌توان امیدوار بود انگیزه خوبی برای کُردزبان‌ها باشد که ادبیات خود را با شیوه‌های مختلف خوشنویس‌های مکتوب کنند به طوری که شاهد آثار نفیسی در زمینه خوشنویس کُردی باشیم.
انتهای پیام/۲۳۳۰/۷۰
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
