تأثیر کرونا بر آموزش عالی کشور/ مسیر صد ساله را یک شبه طی کردیم

به گزارش خبرنگار تعلیم و تربیت خبرگزاری فارس، منصور غلامی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در هشتمین کنفرانس ملی آموزش و توسعه سرمایه انسانی در عصر کرونا که امروز به صورت مجازی برگزار شد، اظهار کرد: یکسال از ظهور ویروس کووید ۱۹ گذشته است. ویروسی که با تمام کوچکی اندازه، بزرگترین نظام‌های سیاسی، اقتصادی و درمانی را در دنیا به چالش کشیده است اما در این میان نهادهای مرتبط با آموزش و یادگیری، شرایط ویژه‌ای تجربه کردند به طوری که در برخی از کشورها از جمله کشور خودمان با وجود کاستی هایی که وجود داشت یعنی زیرساخت‌ها و شرایط فنی و مدیریتی آمادگی آنچنانی نداشت، در یک حرکت غیر قابل باور یک مسیر صد ساله را یک شبه طی کردیم.

وی با بیان اینکه کمبودهای فراوان در راستای تحقق هدف‌های آموزشی و پرورشی وجود داشت و داریم، افزود: طراحی‌های آموزشی متناسب با شرایط فعلی راه درازی را در پیش دارد و ما آموزش‌های لازم را از ندیده بودیم ضمن اینکه نقص‌های فنی ناشی از زیرساخت‌های اینترنتی و پهنای باند مورد نیاز و نرم افزارهایی که در این رابطه نیاز بوده است نیز مزید بر کاستی ها و علت ها بود اما با این حال جریان آموزش و توسعه تعطیل نشد و تا حد زیادی توانست خود را با جریان این تغییرات همسو و هماهنگ کند.

غلامی با تأکید بر اینکه اگر جریان های خلاقیت و نوآوری، کار جهادی و مسؤولانه در نظام‌های مرتبط با آموزش و توسعه در سطح کشور در حرکت نبود، این موضوع محقق نمی‌شد، گفت: امروز جای بسیار خرسندی و خوشحالی دارد که یکی از مبتکران جریان ساز این شرایط که سکاندار  آموزش و توسعه سرمایه انسانی است در قالب انجمن علمی آموزش و توسعه، تلاش های مرتبط با تقویت و ارتقای جایگاه آموزش را به کار بسته است و علیرغم محدودیت‌های فراوانی  که پیش رو بوده است، دست از کار برنداشتند و در این زمینه تریبون آموزش و توسعه سرمایه انسانی را برای پراکنش دانش های کاربردی جهت توسعه یادگیری در کشور فعال نگه داشتند که جا دارد از تلاش‌های ارزشمند و اثربخش این مجموعه علمی تقدیر و تشکر داشته باشم.

وی با بیان اینکه مفاهیم عمیقی چون آموزش و یادگیری آنچه را به ذهن متبادر می‌کند این است که نیاز به یادگیری بر اساس تجربیات و مطالعات متعدد به عنوان اصل مسلم برای زندگی است، گفت: یادگیری بزرگترین قابلیت انسان برای زندگی بهتر است و به عبارت دیگر همه موجودات زنده و به طور خاص انسان، تنها با یادگیری است که می تواند زیستن و چگونه زیست را بیاموزد و از مباحث متعدد فکری، فلسفی، روابط فردی و حتی مدیریت بر خویشتن، همه نیازمندی های خود را از طریق یادگیری تأمین کند.

وزیر علوم با اشاره به اینکه در این میان آنچه بیش از پیش ملموس و قابل توجه است، شایستگی های انسان است، اظهار کرد: برای تولید ثروت و توفیق در کسب و کار و همراهی در چرخه های اقتصادی کشور، آموزش رکن اصلی است و واضح هست که وقتی از سرمایه‌های انسانی صحبت می‌کنیم مقصود چکیده دانش‌ها و تجربیات و ویژگی‌های منحصر به فرد افراد جامعه است برای اینکه با کاربست آنها، جریان تولید و اقتصاد کشور و سازمان‌های مختلف فعال به سوی ارزش افزایی حرکت کند و روشن است که اصطلاح سرمایه‌های انسانی بیش از بودن با شدن، قرابت دارد یعنی انسان ها بدون آموزش به خودی خود سرمایه نیستند بلکه باید با یک جریان هدفمند درست و به هنگام، به سرمایه شدن انسان‌ها کمک کرد و این جریان همان ساز و کارهای آموزش و توسعه است.

وی ادامه داد: به عبارت دیگر آموزش و توسعه در نهادهای رسمی آموزشی و پرورشی در سطوح مختلف از پیش دبستانی تا سطوح آموزش های عالی و یا در نهادهای غیر رسمی آموزش و یادگیری که در بستر جامعه و در قالب مراکز آموزشی درون سازمان های دولتی، خصوصی و صنعتی در سطح جامعه فعالیت می‌کنند و از آنجا که جریان سرمایه شدن انسان ها یک کار کلیدی و همیشگی است، کار آموزش افراد برای برای تبدیل شدن به سرمایه انسانی یک کار کلیدی و پیوسته خواهد بود و لازم است در کنار توسعه یادگیری ها در جهت شکوفایی سرمایه های انسانی نامشهود از جمله سرمایه های روانشناختی، سرمایه اجتماعی هم بیش از پیش توجه کنیم.

غلامی ادامه داد: به طور مثال بحث سرمایه روانی در برگیرنده مؤلفه‌های چهارگانه امید، خوش‌بینی، خود کارآمدی و تاب آوری است و می دانیم که این مولفه ها به تقویت زیرساخت‌های سرمایه انسانی کمک می کند و در این صورت انتظار می رود یک متخصص یا یک فرد ماهر در یک رشته خاص داشته باشیم که همزمان با تسلط به کار فنی و تخصصی خود، امیدوار هم باشد و در ضمن تاب آوری خوبی هم داشته باشد و ضمن اینکه در مسیر حرکت خودکارآمدی و امید را از دست ندهد و اینها قابل یاد دادن و یاد گرفتن است.

وی افزود: به نظر می‌رسد در جهانی با چالش های فراوان نظیر کرونا، توسعه انسان در ابعاد مختلف فردی، فنی، روانی-اجتماعی و معنوی باید در دستور کار آموزش باشد تا ضمن پیشبرد اهداف برنامه های اقتصادی عادی، برآیند انسان‌های جامعه از سلامت روانی برخوردار باشند و رضایتمندی از زندگی را در سایه توانایی، درست اندیشیدن و درست تحلیل کردن به دست آورند همچنین با تکیه بر صلاح تخصص و مهارت، اخلاق حرفه‌ای و سلامت معنوی، نقش خود را در جریان متغیر و پرچالش بیابند و آموختن را همواره اولین وظیفه خود بدانند که تنها در این صورت است که جریان شدن در توسعه سرمایه انسانی محقق می‌شود.

انتهای پیام/