به گزارش خبرگزاری فارس،محمد مجید فولادگر رئیس پژوهشکده چشم انداز و آینده پژوهی در یادداشتی نوشت: چند سالی است که مفهوم جمع سپاری توسعه یافته و کاربردی شده است. جمع سپاری یعنی حل یک مسئله بر اساس توانمندی جمع کثیری از مردم. بعنوان مثال، تایپ کتب قدیمی (نسخ خطی) یک کتابخانه بزرگ در بریتانیا با عکس گرفتن از صفحات و خورد کردن عبارات و قرار دادن آن ها در صفحات احراز هویت اینترنتی به گونه ای که عملا میلیاردها تایپیست این کتب را بدون هزینه تایپ کنند. این روش، در تلفیق با هوش مصنوعی برای آموزش ربات‌های هوشمند جهت پردازش تصاویر نیز بکار می رود و البته هزاران مثال از این جنس وجود دارد که فعالان حوزه علم و فناوری با شوق و ذوق و شگفت زده آن را پیگیری می کنند.
فناوری نرم انقلاب اسلامی
نگاهی ساده به تجربه انقلاب اسلامی از آغاز تا امروز نشان می دهد که انقلاب، هوشمندانه مبتنی بر منطق جمع سپاریِ حداکثری پدید آمده و در ادامه‌ی راه، خصوصا در میدان نبرد نظامی(جنگ تحمیلی) با همین منطق، به توفیق دست یافته است. به بیان دیگر، جمع سپاری که امروز بعنوان هنرِ بهره‌مندی از ظرفیت مردم، برجسته شده طی بیش از نیم قرن (پیش از انقلاب تا امروز)، یکی از ساز و کارهای مرسوم حل مسئله در انقلاب اسلامی بوده است و اگر دقیق تر بنگریم، با جرات می‌توان گفت که در هر موقعیتی که انقلاب از این فناوری نرم بهره برده، مسائل نیز سامان یافته و در هر مسئله‌ای که چنین قابلیتی بکار نرفته است، مسائل لاینحل مانده است. حتی انقلاب اسلامی با تدبیر ابر قهرمانش (حاج قاسم سلیمانی) این فناوری نرم را به سایر کشورها از جمله لبنان، عراق، سوریه، یمن، افغانستان، پاکستان و ... صادر کرده و در حل مسائل منطقه ای بکار برده است (حزب الله لبنان، انصار الله یمن، نیروهای مردمی سوریه، حشدالشعبی عراق که امروز بازیگران قدرتمند و نوظهور محسوب می شوند و بر معادله کشورها و منطقه اثرگذارند، محصول این فناوری انقلاب هستند).
ابزار خنثی سازی تحریم ها
اگر امروز، اقتصاد، تبدیل به پاشنه آشیل انقلاب اسلامی شده، به دلیل غفلت از این فناوری نرم راهبردی است، چرا که کنشگران اصلی جنگ اقتصادی، اساسا فهمی نسبت به جمع سپاری به سبک انقلاب اسلامی نداشته‌اند و در چارچوب نظریه ها و روش های غربی و ترجمه ای، گرفتار مانده‌اند. رهبر معظم انقلاب بارها و بارها از مردمی سازی اقتصاد بعنوان یکی از الزامات و ارکان اقتصادی مقاومتی یاد کرده اند ولی سوء برداشت های مرسوم، بیشتر به روایت های ناصحیح دامن زده تا جایی که برخی، پیامد اقتصاد مقاومتی را ارتقای سطح تحمل مردم در میدان نبرد اقتصادی می‌دانند در حالی که اقتصاد مقاومتی مبتنی بر مشارکت حداکثری مردم (جمع سپاری انقلابی) شکل می گیرد و پیامد آن بهره مندی حداکثری مردم از منافع اقتصادی است. جمع سپاری به سبک انقلاب، یعنی مسئله‌ی اقتصاد را که دولت فعلی در فرایند حل آن توفیقی نداشته، با مردمی سازی اقتصاد حل کنیم. یعنی کنشگران و بازیگران جبهه اقتصاد را چند صد یا چند هزار برابر کنیم (همچون جنگ تحمیلی و ظهور بسیج) در این صورت تحریم‌ها، خنثی خواهند شد زیرا تعدد و تنوع کانال های تجاری، امکان شناسایی و مسدود سازی را به شدت کاهش می‌دهد و ضربه پذیری اقتصاد از تحریم ها، بسیار کم می شود.
به بیان دیگر، جمع سپاری اقتصاد منجر به پدید آمدن پنجره های متکثر اقتصادی در خارج از مرزها می شود و با افزایش بازیگران، سطح پیچیدگی تجارت خارجی ایران را بالا می برد و قابلیت رهگیری و تحریم دشمن را ضعیف می کند. در مقابل، با تقسیم مسئولیت و کارسپاری به مردم، نیروهای بسیج اقتصادی شکل می‌گیرد و جنگجویان اقتصادی ظهور می‌کنند. ماموریت این افراد توسعه تجارت خارجی و نفوذ و تهاجم به بازارهای خارجی خصوصا همسایگی است و پیامد آن در داخل، افزایش تولید و اشتغال خواهد بود. اکنون، جنگجویان اقتصادی نه تنها در یک نظام هماهنگ (سپاه اقتصادی) و با تقسیم کار مشخص فعال نیستند بلکه در دل بوروکراسی کُند و نابود کننده و قواعد دست و پاگیر و انبوهی از مجوزهای غیر ضروری، گرفتار شده‌اند و توان مبارزاتی آنان در درون کشور، به شدت مستهلک می شود و اساسا انگیزه و اراده حرکت از آنان سلب می گردد. آشکارسازی قابلیت های راهبردی اقتصاد مردم پایه و سازماندهی جنگجویان اقتصادی، تنها از مسیر جمع سپاری به سبک انقلاب اسلامی ظهور می کند و معادله های کلاسیک نبرد اقتصادی را دگرگون خواهد کرد. در این خصوص سخن بسیار است ...
انتهای پیام
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
