به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری فارس، در دومین شب از سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر، اجرای گروه ماهیما به خوانندگی حجت اشرف‌زاده، گروه‌های خاوران، وحید اسداللهی، تریوی کشور آلمان و ساز و آواز پخش شد.
*اجرای گروه خاوران
در نخستین اجرای روز دوم جشنواره موسیقی فجر، اجرای گروه موسیقی خاوران پخش شد.
این کنسرت ابتدا با پیش درآمد «عطش» به آهنگسازی محسن تقی‌پور آغاز شد. اعضای گروه موسیقی خاوران از آواز افشاری شروع کرده و بعد در قسمتی از کنسرت آواز بیات ترک را اجرا کردند و در پایان به سراغ دستگاه نوا رفتند. تصنیف «فواره‌های فرود» با شعری از حضرت مولانا و تصنیف "غبار" با شعری از دکتر شفیعی کدکنی نیز تصانیفی بودند که با آهنگساز علی حق‌شناس اجرا شدند.
محسن تقی‌پور (نوازنده تار و سه‌تار)، علی حق‌شناس (خواننده)، مازیار عارف (نوازنده کمانچه) و بابک صارمی (نوازنده تنبک) اعضای گروه موسیقی «خاوران» را در این کنسرت تشکیل می‌دادند.
گروه خاوران در سال ۱۳۹۶ توسط محسن تقی‌پور و علی حق‌شناس تأسیس شده است. علی حق‌شناس خواننده این گروه، آواز را از شش سالگی نزد پدرش آغاز کرده و پس از آن نزد آقایان سیدرضا طباطبایی و ناصر رمضانی آموزش دیده است. محمدمهدی یوسفیان و محمد معتمدی هم سایر اساتید آوازی بودند که حق‌شناس شاگردی آن‌ها را کرده است. حق‌شناس در حال حاضر خودش کلاس آواز دارد.
محسن تقی‌پور نیز موسیقی را از ۱۰-۱۱ سالگی نزد حمید سماعی شروع کرده و در دو دوره جشنواره موسیقی جوان برگزیده شده است.
*تریوی جَز فولبرشت (آلمان)
در بخش ابتدایی این کنسرت قطعه «فجر» که توسط گروه آلمانی برای جشنواره موسیقی فجر آماده شده بود، اجرا شد. در ادامه قطعه‌های «گرداب»، «دوستان» و «فضا» اجرا شدند و آهنگ‌های «بادکنک‌ها»، «رانندگی در ساوت‌وود» و «مرثیه» سایر آهنگ‌هایی بودند که این گروه متشکل از تیمو فولبرشت، تئو بلکمان و بن موندا در قالب یک تریوی جز نواختند.
اجرای تریوی جز فولبرشت به خاطر محدودیت‌های کرونایی برای سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر در آلمان ضبط شده است.
تیمو فولبرشت ساکسوفونیست و آهنگساز آلمانی، نوازنده‌ای است که موسیقی جز را با عناصر موسیقی جدید، پست راک، الکترونیک و ترانه‌سرایی ساز ترکیب می‌کند. تئو بلکمان نیز که سابقه نامزدی در جایزه گرمی را دارد، بداهه‌نوازی زبردست است. در این کنسرت، بن موندا نیز تیمو فولبرشت و تئو بلکمان را همراهی می‌کرد. بن موندا یکی از برجسته‌ترین گیتاریست‌ها در بداهه‌نوازی است.
*گروه وحید اسداللهی
در سومین اجرای روز دوم جشنواره، اجرای گروه وحید اسداللهی از هنرمندان صاحب سبک نقاره در ایران و جمهوری آذربایجان پخش شد.
این کنسرت در شروع با اجرا در دستگاه چهارگاه آغاز شد و سپس سولوی گارمون نواخته شد. در ادامه "آنا من غریبم" با صدای فرهاد جوادی در میان نوای سازها، شنیدنی شد تا اینکه نوبت به اجرای قطعه ماندگار و خاطره‌انگیر «کوچلره» رسید.
در قسمتی از این برنامه سولوی تار به نوازندگی افشار نامور شنیده شد و در نهایت به‌عنوان حسن ختام برنامه، آهنگ «آذربایجان» با صدای فرهاد جوادی اجرا شد.
اعضای این گروه متشکل از وحید اسدالهی (نقاره)، مراد اسدالهی (گارمون)، رضااسدالهی (پرکاشن)، ماندانا غفاری (پیانو)، تارا موسویان (پرکاشن)، افشار نامور (تار)، فرامرز جوادی (باغلاما)، رضا فرساد (کلارینت)، شهاب میرزایی و فرهاد جوادی (خواننده) بود.
وحید اسدالهی متولد سال ۱۳۳۹ است. او از سن ۱۰ سالگی دایره‌نوازی را نزد برادرش استاد رحمان اسدالهی فرا گرفت و در سال ۱۳۵۶ در ارکستر سازمان فرهنگ زیر نظر استاد سلیمی مشغول به کار شد. در سال ۱۳۶۰ دو آلبوم «یانیق کرم» و «لزگی» را وارد بازار کرد و در سال ۱۳۶۹ برای آموزش و نوازندگی ساز نقاره به باکو رفت. گروه وحید اسداللهی فعالیت خود را از سال ۱۳۹۳ آغاز کرد و تاکنون اجراهای متعددی را روی صحنه برده است.
*گروه ماهیما(حجت اشرف زاده)
چهارمین اجرا از دومین روز سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر به اجرای گروه ماهیما به خوانندگی حجت اشرف زاده اختصاص داشت.
در ابتدای این اجرا اشرف زاده از حضور خود در این جشنواره ابراز خرسندی کرد و قطعه «عطر تو» را به یاد خسرو آواز ایران (محمدرضا شجریان) اجرا و تقدیم کرد.
این خواننده که با همراهی ارکستر خود با عنوان «ماهیما» در این جشنواره حضور پیدا کرده است در ادامه اجرای خود قطعه معروف خود با نام «ماه و ماهی» را به یاد مادران سرزمین خواند.
اشرف زاده که با آلبوم «ماه و ماهی» خود را به مخاطبان موسیقی معرفی کرد و در ادامه با انتشار تک آهنگ‌های خوب توانست جای خود را در میان مخاطبان مجکم کند، در این کنسرت نیز به اجرای گلچینی از قطعات محبوب خود پرداخت و با اجرایی قابل قبول توانست مخاطبانش را راضی کند.
ماه و ماهی، مه‌دخت، بی خبر از تو، عطر تو، جان منی، سفر نرو، رفیق، عاشق توام، چشم تو، عزیز بشین به کنارم، آتشم باش، از یادها رفته، دلم گریه می‌خواد، برف آمد، پرسون پرسون، ماه بی‌تکرار من و پائیزی‌ام قطعات اجرایی این برنامه بود.
حجت اشرف‌زاده: خواننده/ آرش جامع: سرپرست گروه و ویلن/ مجید مظاهری: کمانچه/ حسن ملکی: گیتار/ غلامحسین نخشبی: کیبورد و آکاردئون/ حمید علی‌اکبرزاده: پیانو/ ایمان مهریاری: پرکاشن/ رضا بنائی‌نیا: درامز/ ایمان رضایی‌تازیانی: گیتاربیس/ فراز نصیری‌واثق: گیتار/ فرزاد ادهمی: گیتار/ داوود اریکه: فلوت و ساکسوفون/ علی فربودنیا: ساکسوفون، کلارینت و بالابان/ آراد یادگارفرد: گیتار اعضای گروه «ماهیما» را تشکیل می دادند
*به یاد استاد(ساز و آواز)
در آخرین کنسرت روز دوم جشنواره، مظفر شفیعی و حسام اینانلو از ساعت ۲۳ به اجرای ساز و آواز پرداختند.
اجرای شفیعی و اینانلو در قالب بداهه‌نوازی و بداهه‌خوانی بود و آن‌ها در دستگاه‌های سه‌گاه و همایون، قطعاتی را روی اشعار سعدی و عطار نیشابوری اجرا کردند. در بخشی از این کنسرت تصنیف «شب جدایی» یکی از ساخته‌های مجید وفادار نیز توسط این دو هنرمند اجرا شد.
حسام اینانلو در رابطه با تجربه اجرای کنسرت به صورت آفلاین گفت: این اولین بار است که چنین اتفاقی می‌افتد و ما قبلاً تجربه اجرای کنسرت بدون تماشاگر را نداشته‌ایم. در واقع این تجربه تازه‌ای است که باید در آن مخاطب را تصور کنیم. مخاطب در ذهن ما حضور دارد چون می‌دانیم این برنامه قرار است برای مخاطب باشد ولی با این حال شرایط متفاوتی نسبت به کنسرت حضوری دارد.
مظفر شفیعی که یکی از ستون‌های فرم آوازی در موسیقی دستگاهی است نیز درخصوص پخش اجرا در فضای مجازی عنوان کرد: اجرا با حضور تماشاگر شور و حال دیگری دارد ولی ما در حال حاضر چاره‌ای نداریم. به نظرم اجرای مجازی نیز در این شرایط خوب است.
اجراهای سومین روز از جشنواره با اجرای هنرستان موسیقی دختران و دانشگاه هنر از ساعت ۱۷ آغاز می‌شود و اجرای گروه اقبال آذر۱۸:۳۰، تک‌نوازی ویولنسل مارتین ملندز از ساعت ۲۰، گروه رستاک ۲۱:۳۰ و آنسامبل نیواک ساعت ۲۳ خواهد بود.
سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر در بخش‌های رقابتی وغیررقابتی ۲۸ بهمن تا چهارم اسفند به دبیری حسن ریاحی برگزار می‌شود.
****************************
نشست آسیب شناسی موسیقی پاپ در دو دهه گذشته برگزار شد
در دومین نشست بخش پژوهش سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر با موضوع «آسیب شناسی موسیقی پاپ در دوهه گذشته» «آسیب‌شناسی موسیقی پاپ در دو دهه گذشته» محمدرضا چراغعلی و پدرام کشتکار گفت و گو کردند.
به گزارش روابط عمومی سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر، در ابتدای این نشست محمدرضا چراغعلی آهنگساز موسیقی گفت: اتفاقاتی که در صد سال گذشته در موسیقی ایران افتاد و به مرور تکنولوژی وارد آن شد، این تصور را به وجود آورد که هر نوع موسیقی را که با ریتم همراه باشد موسیقی جاز می‌نامند، در صورتی که موسیقی جاز خودش یک شاخه‌ای از موسیقی است که عمدتاً ریشه غربی دارد و مربوط به موسیقی ایرانی نمی‌شود. در حال حاضر بیشتر افرادی که دارند تصنیف ایرانی می‌خوانند باید نام آثارشان را تصنیف پاپ بگذاریم. هر آنچه باعث شود که مردم بیشتری از عوام را درگیر شنیدن یک قطعه کنیم، نام آن ژانر، ژانر موسیقی پاپ می‌شود. بسیاری از خواننده‌های درجه یک ما دارند موسیقی پاپ می‌خوانند ولی دوست ندارند که اسم آن‌ها را خواننده موسیقی پاپ بگذاریم، در صورتی که واقعیت یک چیز دیگری است. شما اگر تفکرتان این باشد که یک جمعیت میلیونی را درگیر یک قطعه موسیقی کنید قطعاً مسیرتان موسیقی پاپ است.
در ادامه پدرام کشتکار آهنگساز ادامه داد: من نیز سبکی به نام موسیقی جاز را نمی‌شناسم. موسیقی جز داریم ولی هرگز ربطی به این چیزی که الآن می‌شنویم نداشته است. موسیقی پاپ برای موسیقی باکلامی که سال‌هاست استفاده می‌شود یک صورت مساله اشتباه بود. ای کاش این نوع موسیقی روز اول دسته‌بندی و سازماندهی می‌شد. در موسیقی ما بارها اتفاق افتاده که یک موسیقی به زور یک نوازنده سنتی می‌آید رنگ‌آمیزی می‌شود تا به قولی ایرانیزه شود ولی این کار اشتباه است.
چراغعلی مطرح کرد: زمانی یک هنرمند می‌خواهد اندیشه خودش را بسازد، باید بهای دیده شدن یا دیده نشدنش را هم بپردازد. ممکن است من یک تفکری را برای ساخت موسیقی داشته باشم و یک مجموعه‌ای را منتشر کنم و پنج هزار نفر آن را بشنوند ولی یک زمان ممکن است تفکرمان این باشد که یک قطعه بسازیم تا عده زیادی را درگیر خودش کند. برای ساخت آن محصول باید آن‌قدر جذابیت ایجاد کنیم تا یک خانواده حاضر شود ۸۰۰ هزار تومان پول بلیت بدهد و به کنسرت بیاید. وقتی بخواهید جذابیت ایجاد کنید، دیگر نمی‌توانید تفکر شخصی‌تان را دخیل کنید. باید مردم را با حاشیه‌های پررنگ جمع کنید و به سالن بکشانید تا بتوانید از آن کار پول در بیاورید. این وسط چند آسیب به وجود می‌آید. ما در دهه ۵۰ انواع موسیقی را در کنار همدیگر داشتیم که هر کدام مخاطب خودشان را داشتند. ما آن موقع محل عرضه موسیقی داشتیم و مردم می‌توانستند به یک جاهایی بروند و موسیقی را بشنوند ولی الآن مکان‌های مختلف نداریم و مردم فقط در ماشین موسیقی گوش می‌کنند. هیچ کجای دنیا به اندازه ایران سیستم‌های صوتی روی ماشین نصب نشده است. ما نباید با شادی مردم مخالفت کنیم. همه نوع موسیقی باید باشد ولی باید جا و خاستگاه آن مشخص شود. به نظرم این بزرگترین مشکل ماست.
پدرام کشتکار با اعلام اینکه موسیقی یکی از هنرهای جذاب است و باید درست از آن استفاده شود، اضافه کرد: کنسرت باید سر جای خودش باشد و سیستم صوتی ماشین‌ها نیز باید به صدا در بیاید ولی اینکه چه چیزی در این سیستم‌ها پخش می‌شود اهمیت دارد. ای کاش کمی سخت‌گیرانه‌تر کار تولید می‌شد. در اوایل دهه ۸۰ نوازندگان بسیار خوبی بودند و آثار با نوازنده‌ها ضبط می‌شد، اما در حال حاضر یک صنعت خطرناک به وجود آمده که یک محصول معمولی را طوری ارائه می‌دهد که انگار محصول موفقی است و شنونده بی گناه هم در همه جا با آن محصول برخورد می‌کند. مردم گناهی ندارند و فقط مصرف‌کننده هستند. باید محصول خوب در بازار باشد که آن‌ها استفاده کنند.
کشتکار گفت: ای کاش برخی از هم دوره‌ای‌های ما از این عرصه خارج نمی‌شدند و خودشان را کنار نمی‌کشیدند. آن‌ها در مقامی هستند که هنوز هم می‌توانند کار کنند ولی دلرحمی و ساده‌لوحی کردند و کنار رفتند و الآن یک عده دارند آشپزی اشتباه می‌کنند و ذائقه مردم را به آن نوع موسیقی عادت داده‌اند.
محمدرضا چراغعلی در ادامه به اهمیت سیاست‌گذاری در موسیقی اشاره کرد و گفت: در حال حاضر همه نوع موسیقی داریم که نظارتی کاملی روی آن‌ها صورت نمی‌گیرد. مردم هر آن چیزی را که تبلیغات بیشتری روی آن می‌شود، گوش می‌کنند. ما وقتی جا برای پخش نداریم، آن نقاط درخشانی که مردم گوش می‌کنند تبدیل به نقطه قوت برای شرکت‌ها می‌شود چون می‌روند در آن حوزه کار می‌کنند. اسم این کار مافیا نیست، بلکه زرنگی ساده است.
پدرام کشکار یکی از دلایل موفقیت موسیقی در دهه ۵۰ را سلامت بودن راهروهای مدیریتی در صنعت موسیقی آن دوره اعلام کرد و اظهار داشت: موسیقی یکی از مقدس‌ترین هدیه‌های خداوند است. ما در جنگ، اذان و صوت قرآن هم موسیقی داریم ولی نمی‌دانم چرا این مساله همچنان مطرح است که موسیقی پاپ مشکل دارد!
محمدرضا چراغعلی در ادامه صحبت‌های کشتکار گفت: دهه ۵۰ شمسی و دهه ۷۰ میلادی، یک رنسانس هنری در دنیا اتفاق افتاد که ایران هم متأثر از آن رنسانس بود. شما موسیقی‌های دنیا در آن دهه را نیز نمی‌توانید با موسیقی‌های دهه‌های دیگر مقایسه کنید ولی این ماجرا در ایران شاخص‌تر بود چون ما تعداد معدودی داشتیم که تصنیف کار می‌کردند که جنس ارزشمند موسیقی ایرانی بود. یکی از آسیب‌هایی که این روزها در موسیقی ما وجود دارد این است که خواننده‌ها خودشان آهنگ پیشنهاد می کنند.
وی عنوان کرد: ما ۱۵ هزار خواننده داریم که تاکنون حداقل یک تک آهنگ منتشر کرده‌اند. اعتقادی به این ندارم که بخواهم به کسی بگویم آهنگ نخواند یا آهنگ بخواند. یک نفر که صدای بدی دارد آهنگ می‌خواند و چون صدای بدی دارد مردم او را پس می‌زنند. معتقدم هر کسی می‌تواند کار کند ولی برای اینکه بدانیم چه آهنگی روی آنتن بیاید و چه آهنگی به دست مردم برسد باید یک ممیزی صحیح وجود داشته باشد که ما چنین چیزی را نداریم. ما ممیزی صحیحی برای آنچه که به گوش مردم می‌رسد نداریم. معضل اصلی این است که خروجی آلبوم‌های موسیقی ما قرار است در کجا شنیده شوند؟ اگر جایی برای شنیده شدن آلبوم‌های موسیقی آماده کنیم نصف مشکلات ما حل می‌شود.
چراغعلی که عضو هیئت انتخاب جشنواره موسیقی فجر نیز هست، در پاسخ به این سوال که چرا اقبال هنرمندان در بخش رقابتی جشنواره کم بود، توضیح داد: داوری جشنواره موسیقی فجر براساس تولیداتی بوده که در دو سال گذشته منتشر شده و از طریق دفتر موسیقی مجوز گرفته است. فراخوانی که داده شد این بود که یا شرکت منتشر شده یا آهنگساز و خواننده می‌توانند اثرشان را به جشنواره بفرستند. نکته اساسی این است که اکثر قطعات قابل اعتنای یکی، دو سال گذشته قطعاتی است که به صورت تک اهنگ منتشر شده بودند و ما در جشنواره جایی را برای دیده شدن تک آهنگ ندیده بودیم. ما پیشنهاد کردیم که در سال آینده یک بخش را برای تک آهنگ ها بگذاریم. برخی از قطعات هم وجود داشتند که در سال‌های گذشته زیاد شنیده شدند ولی روی موسیقی‌های فیلم بودند. برای این موسیقی‌ها هم برنامه‌ای نداشتیم.
در ادامه پدرام کشتکار گفت: موسیقی در ۲۰ سال گذشته افت کرد. در حوزه شعر و ترانه، فضای ترانه‌ها معمولی و دم دستی شد. ملودی‌ها هم همین‌طور. با این حال هنوز خوانندگان بسیار خوبی هم وجود دارند که فعالیت می‌کنند.
چراغعلی با اشاره به اینکه ما در حال حاضر موسیقی پاپ ایرانی نداریم، بیان کرد: الآن وقتی موسیقی پاپ هندی پخش می‌شود همه جغرافیای آن را می‌شناسند. موسیقی ترکیه و افغانستان هم جغرافیا دارند ولی ما جغرافیا نداریم. ما موسیقی پاپ ایرانی نداریم. دهه ۵۰ می‌توانست شروع موسیقی با هویت ایرانی باشد ولی الآن به جرات می‌توانم بگویم ما موسیقی پاپ ایرانی نداریم.
کشتکار در بخش پایانی این گفت و گو به مخاطبان موسیقی پیشنهاد کرد: در موسیقی به سلیقه خودتان احترام بگذارید. شما می‌توانید انتخاب درست‌تری داشته باشید. به گذشته رجوع کنید که موسیقی واقعی و سلامت چه نوع موسیقی بوده است.
چراغعلی نیز در پایان گفت: مردم آن‌قدر درگیر مشکلات زیادی هستند که فکر می‌کنم این روزها انگیزه‌ای هم برای مطالبه موسیقی خوب ندارند.
در ادامه این نشست‌ها روز پنجشنبه ۳۰ بهمن‌ماه، گفت‌وگوی فرهنگی رادیو گفت‌وگو با حضور نادر مشایخی و مونا طاهریان به «سیستم‌های آموزش نوین موسیقی در جهان»می‌پردازد.
نشست‌های بخش پژوهش این دوره از جشنواره به دبیری رضامهدوی، پژوهشگر موسیقی با همکاری رادیو گفتگو برگزارمی‌شود و هر نشست در برنامه گفتگوی فرهنگی رادیو گفتگوساعت ۲۰ تا ۲۱ پخش می‌شود.
انتهای پیام/
افشای کامل
روایتگری موثر
زیستگاه رسانه
قصه های کرونا
کد اقناع
کیفیت حکومت
